Datum: 20200918
Tijd: 11:35 – 16:15
Afstand: 13,1 km
Overnachting: Hotel Kuchalber Hof, Donzdorf
Wandeling
Vandaag loop ik van Harburg naar Mönchsdeggingen. Voor het stukje openbaar vervoer heb ik deze keer zowel de trein als de bus nodig. De bus is een Rufbus, die moet je van te voren (minimaal anderhalf uur van te voren) bestellen. Ik bel het nummer van de Rufbus voor en na het ontbijt, maar ik krijg alleen te horen dat diegene die ik bel tijdelijk niet beschikbaar is. Niet handig. Als alternatief kan ik natuurlijk een taxi pakken als het moet. Ik besluit in iedere geval alvast naar Mönchsdeggingen te rijden. Onderweg probeer ik het nog een keer en nu lukt het gelukkig wel (alhoewel ik eigenlijk te laat ben met bellen).
Ik ben op tijd in Mönchsdeggingen en rij er even rond, een parkeerplaats zoeken en kijken of ik er vanmiddag iets te drinken krijg.
De bus staat al te wachten als ik bij de bushalte kom en de chauffeuse is blij dat ik te vroeg ben.
Ik kom dus ook eerder aan op het station in Möttingen, daar moest ik toch al een tijdje wachten. Helaas nergens koffie te bekennen…
Als ik een ticket probeer te kopen, krijg ik een kleine hartverzakking. Ze vragen maar liefst € 144 voor een ticket. Dat gaat dus niet gebeuren.
Ik krijg al hele visioenen van zwartrijden en met een mondkapje op moeten uitleggen wat er fout gegaan is. Dat wordt natuurlijk nooit geloofd en daarna word ik aangehouden door een paar potige Duitse agenten die mij op de vloer werken met een knie in mijn rug. Daarna wordt ik afgevoerd met een nek klem waarna ik in de cel kom te overlijden door een gebrek aan bier (dat hebben ze in Duitse cellen namelijk niet, in Nederland waarschijnlijk wel, daar hebben ze alles in de cel). Dit zorgt er dan voor dat er een hele nieuwe beweging ontstaat, Rob’s life matters, waarvoor hele volksstammen uit protest de kroeg in gaan om bier te drinken. Dit trekt de economie wereldwijd uit het slop en ik ben een held (maar wel een dooie).
Ik ben echter liever geen held en al helemaal geen dooie. Gelukkig blijk ik een foutje gemaakt te hebben, ik heb als eindbestemming Harburg bij Hamburg aangeven en niet Harburg Schwaben. Dat ticket kost maar € 3,10.
In het kort is dat dus de reden dat ik nog leef! (Zoals jullie zien had ik wat tijd over op het station.)
De trein is mooi op tijd en heeft deze keer geen vertraging. Ik ben even na 12:30 in Harburg. Het station van Harburg ligt zo’n beetje op het terrein van Märker, een cement en beton leverancier die hier een flinke site heeft en nog flink aan de weg timmert met Ofen 8 (toekomstige uitbreiding).
Mijn wandeling van vandaag begint met een stukje omhoog, terug naar het uitzicht punt waar ik gisteren gestopt ben.
Nadat ik hier weer even van het uitzicht genoten heb, loop ik door naar burcht Harburg. Hier is eine Burgschänke en daar laat ik me een Fürst Wallerstein Weißen goed smaken na het eerste korte stukje wandelen, maar vooral 2,5 uur reizen.
Nadat ik nog een beetje van burcht Harburg bekeken heb, gaat het verder met de wandeling van vandaag. Eerst over de heuvels door redelijk open terrein en daarna het bos in.
Na zo’n 6km kom ik bij Waldschänke Eisbrunn, tijd voor een volgende Fürst Wallerstein, een Landsknecht deze keer. De Internet verbinding is hier uitermate slecht, maar het lukt me toch om mijn bier in te checken.
De route gaat verder door het bos. Bij een kruising van landwegen / zandpaden staat aangegeven dat de route (met de rode driehoeken) verlegd is. Ik besluit deze keer om de markeringen te volgen. Dat gaat een tijdje goed, totdat ik bij een splitsing kom waar een heel mooi pad door de velden gaat. Helaas is dit niet de route, maar even later zijn de markeringen op. Aangezien ik een flink stuk van de gpx route afgedwaald ben door de markeringen te volgen, zit er niets anders op dan zelf maar een route te verzinnen voor de laatste kilometers. Dat doe ik door over te steken naar voorgenoemd veldpad dat een stukje parallel loopt.
Ik loop nu langs en door de velden met weidse uitzichten over het Schwäbische land. Terugkijkend is dit het mooiste stuk van de wandeling van vandaag…
Als ik in Mönchsdeggingen aankom, zoek ik de gpx route weer op om zo op de juiste eindbestemming te komen. Dat blijkt precies de plek te zijn waar ik mijn auto geparkeerd heb.
Voordat ik echter terug rij, neem ik eerst nog een pint bij Gasthof am Buchberg.
Een korte route vandaag, maar dat wordt de komende dagen ruimschoots ingehaald.
Weer
En alweer prima wandelweer, veel zon en een klein beetje bewolking. De opwarming van de aarde heeft ook zo zijn voordelen (ten minste in deze hoek van de wereld).
Songtekst van de dag
Ik was vandaag zowel de markeringen als de gpx track kwijt en heb mijn eigen route moeten bepalen. Vandaar Keep Goin’ van Lucifer’s Friend.
I saw the horses go by in the snow
I heard the hounds in full cry long ago
I saw my face in a dream down below
I heard the prisoners scream: room for more
Keep going they’re hot on your heels
The longer you rest now the harder it feels
Nobody will open the door
Even your friends won’t know you no more
Slowly I open my eyes no one there
Breakfast in bed would be nice no one here
I can’t be laid there today – throw me out
What would I do without pain, go with out
