20230812 Lorch – Rüdesheim

Datum: 20230812

Tijd: 10:20 – 17:50

Afstand: 21,8 km

Overnachting: Gästehaus Zur Lindenau, Rüdesheim am Rhein

Wandeling

Traditiegetrouw hebben we vandaag een gastschrijfster. Lise heeft het verslag van vandaag geschreven en ook de songtekst bedacht.

Gisteravond hadden we een sprinkhaan op de vensterbank van de kamer ontdekt. Voor we iets gingen eten hadden we daarom het raam voor ‘m open laten staan en het gordijn dicht gedaan zodat ie rustig naar buiten kon springen. Toen we terugkwamen was ie weg, dus we gingen er van uit dat ie terug naar buiten was gesprongen. Vanmorgen kwam ik ‘m echter weer tegen op de vloer van de badkamer, tja toch de verkeerde kant op gesprongen dus, maar dat moet ie zelf weten.

Voor we naar het ontbijt liepen hadden we al gezien dat er regen aankwam dus toen we de vraag kregen waar we wilde zitten was die makkelijk beantwoord, buiten maar wel onder het afdak. Dit keer hebben we geen ontbijt buffet maar wordt alles in een soort high-tea stijl op tafel neergezet. Een mand met broodjes, een etalage met diverse verdiepingen met beleg en we kregen de vraag wat voor ei we graag wilden hebben. Het smaakte erg goed en toen de regen voorbij was getrokken zijn we terug gelopen naar onze kamer om de slippers om te wisselen voor wandelschoenen.

Normaliter gaan we iedere ochtend met de auto naar het eindpunt van de wandeling en dan met het OV naar het beginpunt. Maar aangezien we net naast het hotel eindigen vandaag is dat niet nodig. Het plan was daarom wel om eerst even langs de auto te lopen omdat pap daar wat dingen in had laten liggen. Toen we echter de wandelschoenen aanhadden en de tas gepakt, bedacht pap zich, de muesli repen van gister hadden we niet gegeten en ik had hervulbare waterflessen meegenomen dus dat hoefde we allemaal niet meer uit de auto te gaan halen want dat zat al in de tas. Op naar het station in het dorp hier dus!

Daar eenmaal aangekomen zien we diverse andere wandelaars ook op de trein wachten. Het verschil met gister is groot, het is duidelijk dat er nu meer mensen vrij hebben. We zijn de meeste andere wandelaars echter al snel kwijt wanneer we de trein uit zijn en lopen naar het punt waar gister de route eindigde en vandaag dus weer verder gaat. We beginnen (als zo vaak) met een flinke klim omhoog. Wanneer we bijna boven zijn komen we een grote groep wandelaars tegen die ook met ons in de trein zaten. Die zijn direct omhoog gelopen vanuit het station en zijn niet bij het begin begonnen. Geeft niks, maar wij lopen sneller dus we halen ze een voor een in.

Het weer is vandaag erg twijfelachtig want er drijven heel veel kleine rode wolkjes in het hele gebied volgens buienradar. Met wat geluk gaan die naast ons af maar zo niet dan worden we nat. Ik heb daarom maar mijn regenjas meegenomen en pap heeft zich vanmorgen onderweg naar het station nog een nieuwe paraplu gekocht. Tijdens onze eerste stop om wat water te drinken kunnen we kiezen tussen 3 bankjes op een rij zonder afdak of een half rond hutje met bankjes erin. We kiezen voor dat laatste en dat is maar goed ook want het begint te regenen net nadat we zitten. De bui is gelukkig maar kort en ondanks dat er meer aankomt lopen we weer verder. Ik eerst met mijn regenjas en pap met de plu, maar het is eigenlijk veel te warm voor een regenjas dus die is al snel omgewisseld voor de opvouwbare plu die pap nog in de rugzak had. Al die regen helpt ook niet echt om het aangenamer te maken tijdens het wandelen want het wordt er alleen maar benauwder van. Nadat de regen weg is komt ook nog eens de zon door dus wordt het nog warmer en daar had pap niet op geteld. Die is namelijk vandaag zijn hoed vergeten want die ligt nog in de auto… maar goed weer of geen weer we lopen gewoon door.

Wanneer we op 2/3 van de wandeling zijn en weer helemaal terug beneden in Assmanshausen vinden we direct aan de route een mooie plek om te lunchen en wat te drinken, Die Alte Bauernschänke. Dat komt erg goed uit want nadat we net helemaal omlaag zijn gelopen mogen we hierna weer helemaal terug omhoog. Na de pauze beginnen we weer enigszins uitgerust aan deze klim en omdat het vrij stijl omhoog gaat komen we snel hoger. Beneden in het dorp ging ook een stoeltjeslift omhoog maar we waren gekomen om te wandelen. Dus wanneer we eindelijk boven aankomen (bij de andere kant van de stoeltjes lift) hebben wij het weer goed warm gekregen maar de mensen om ons heen lijken er niet zo’n last van te hebben.

Over mensen om ons heen gesproken, daar zijn er ineens een stuk meer van. Normaliter komen we voornamelijk andere wandelaars tegen die daar ook op gekleed zijn in sport kleren, met wandelschoenen en soms zelfs hele grote backpacks. Nu zijn de mensen om ons heen meer gekleed op wijn drinken dan op wandelen en dat lijkt ook precies te zijn wat ze komen doen. We wandelen hier tussen de wijngaarden door en dat lijkt hier voor veel mensen een goed excuus te zijn om met een glas (of soms zelf fles inclusief koeltas) een blokje om te doen. Hele groepen mensen in allerlei formaten van families met 3 generaties inclusief kinderwagens tot groepen meiden die duidelijk al meer dan 1 wijntje op hebben met een wat zielig kijkende knul erbij die de bob is. De helft van de mensen om ons heen heeft ook witte gympen aan wat ik een bijzondere keuze vind gezien het weer vandaag, dat heeft namelijk voor de nodige modder poelen gezorgd dus de meeste van die gympen zijn niet wit meer… Vooral vroeg ik me af waarom de route hier zo enorm kronkelde terwijl er ook een pad te zien was wat rechtdoor loopt en waar we straks ook weer op terecht komen. Inmiddels snap ik dat dat is om de massa’s te ontwijken. Ondanks dat we dus de minder bewandelde paden nemen komen we toch nog een verkoper met wijn tegen, Ralph, en na enthousiast uitgenodigd te zijn om mee te proosten door de meiden die erbij stonden besluiten we ook een glaasje mee te doen aangezien we er inmiddels toch bijna zijn. Het smaakt erg goed maar er komt nog regen aan dus we lopen snel door naar het eindpunt van onze wandeling, via het Niederwalddenkmal, een 38 meter hoog Denkmal van Germania, de hoedster aan de Rijn.

Het eindpunt is deze keer eens niet onderin bij het dorp maar bovenop de berg met een terras en goed uitzicht. Wanneer we hier een mooi plekje onder een parasol gevonden hebben begint het inderdaad weer te regenen, maar daar hebben wij gelukkig geen last van. Wel zien we nog een bruidje dat hier foto’s komt maken en een mooie roofvogel.
Wanneer we onze drankjes op hebben en de regen weer voorbij is lopen we naar de kabelbaan om omlaag te gaan. Deze komt namelijk vlak naast ons hotel uit en hiermee gaan we morgen weer terug naar het beginpunt van onze wandeling.

Weer

Zoals hierboven al te lezen, was het vandaag niet zo’n best weer. Het regende ’s morgens behoorlijk. In de middag ging het een stuk beter en kwam de zon regelmatig door.

Songtekst van de dag

Pap had vandaag alles bij zich, zijn telefoon, zijn portemonnee, een paraplu, zijn GPS, behalve zijn hoed, den is ie vergeate… SHIT!!! De songtekst van vandaag is dus Vergeate van Rowwen Hèze.

Det doar is Lei, Lei is enne boer
het koewe en prei en verkeupt alles door
’s merges vroeg op, de ganse daag werke
en nou zit ‘ie heer, zo zwart als ’n verke
gister het heej nog tot drie oor gezeate
allien ziene jas, din is íe vergeate

’t is kermis en dan is ut heer altied druk
kermis of neet, op d’n hook op die kruk
doar zit aalt dezelfde, echt zonne stille
beroepsvreejgezel, ziene tied te verspille
verteld over vroeger, het veul oetgevreate
allien zienne naam, din bin ik vergeate

’t zelfde bandje stiet heer wir te speule
en ik denk dat ik wiet hoe zeej zich veule
ge makt wal muziek mar gen mins din ’t snapt
iedereen drinkt en niemand die klapt
ge mot wal van geld of muziek zien bezeate
of op zien minst snel kunne vergeate

Jopie ken ik nog van hiel lang gelijje
dat waas enne linke en ni gauw tevrijje
haj mojte met drank, mojte met vrouwe
totdat zeej um vroog, toen zien ze goan trouwe
um twelf oor nar bed en um half zes eate
nou is alles wir good, umdat ze vergeate

Mark din is sleum, di wet alles van cente
van koepe, belegge, van rente op rente
van hoe ge op termien ’t beste kunt spare
en van roeie wien en dikke sigare
sigare zoe lang, die kunde ni meate
heej het wir gen veur, dat is ‘ie vergeate

Jan het gedronke, proat oaver d’n doed
gister kwaam ik nog in Ysselstyn oet
det kerkhof steit vol met ontelbare kruuze
ontelbare rijje met nog vul mier Pruuse
ik heb ’n kwarteer bij dat burdje gezeate
’t blieft vrede zoelang weej dit neet vergeate