Datum: 20211217
Tijd: 10:40 – 13:40
Afstand: 9,8 km
Overnachting: Cozy Typical Dutch Apartments, Groningen
Wandeling
Vandaag ga ik bij het Lauwersmeer wandelen. Ik heb een paar Trage Tochten uitgezocht en ik kijk wel hoe het loopt.
Het is een kleine 3 kwartier rijden met de auto vanuit het centrum van Groningen. Als ik bij activiteitencentrum Lauwersnest kom, ben ik zo’n beetje de enige. Alles is dicht en er staan geen andere auto’s geparkeerd.
Ik besluit om de Trage Tocht Ballastplaatbos te gaan lopen. Daarna zien we wel verder. Het Ballastplaatbos ligt op een vroegere zandplaat van de Lauwerszee en stond vroeger bij hoogtij onder water. Op deze plaat zetten schepen vroeger ballast weg voordat ze verder vieren naar Groningen via het ondiepe Reitdiep. Vandaar de naam. De Lauwerszee is echter in 1969 afgesloten en werd daarmee het Lauwersmeer. Daarmee ontstond een nieuw uniek natuurgebied.
De beschrijving van de route is in het begin slecht te volgen. Maar goed dat ik een GPX track heb. Het gaat vanaf het begin door het bos, een beetje een troosteloze bedoening, maar dat ligt natuurlijk aan het jaargetijde en het weer.
In de nabijheid hoor ik een helikopter en 1 keer zie ik hem ook. Waarschijnlijk zijn ze hier aan het oefenen. Dat kan kloppen, hierlangs ligt oefendorp Marnehuizen van het leger.
Ik loop over gras, mos en bladeren en dan ook nog nat. Dat is dus goed uitkijken.
Na een tijdje kom ik bij een uitkijktoren en van boven heb ik een mooi uitzicht.
Het is vandaag supervochtig en klam, maar het regent niet, ook geen miezerregen.
Ik loop verder over graspaden en dijken totdat ik bij een tweede uitkijktoren kom. Deze draagt de naam Dark Sky toren. Nationaal Park Lauwersmeer is door de International Dark Sky Association officieel uitgeroepen tot Dark Sky Park, redelijk uniek in Nederland met zijn lichtvervuiling. Bij helder weer kun je hier de Melkweg mooi zien. Helaas is het deze week niet zo’n best weer, dat had me anders nog wel leuk geleken.
In de Dark Sky toren zijn planken aan de zijkant bevestigd die je omlaag kunt laten zodat je er tegenaan kunt gaan zitten om makkelijk omhoog te kijken.
Het is op veel paden een grote modderbende. Het nadeel van deze blubberzooi is dat je moet kijken waar je loopt en niet de hele tijd om je heen kunt kijken.
Vlak voor het einde van de wandeling kom ik langs restaurant Suyderoogh en die zijn nog open ook. Dus tijd voor snert met roggebrood en een Lagunitas.
Na hier bijgekomen te zijn, gaat de wandeling verder voor de laatste 2 kilometers. Ik loop verder over een grasdijk en draai daarna nog een laatste rondje door het bos voordat ik weer terug ben bij het activiteitencentrum.
Alhoewel ik van plan was om hier nog een route te lopen, zie ik hiervan af. Een combinatie van de waterkou en de slechte begaanbaarheid van de paden is de reden hiervoor.
Ik rij nog even naar de haven van Lauwersoog, maar hier zijn geen echte wandelmogelijkheden. Alles is afgezet met hekken en verboden voor onbevoegden. Dus helaas maar een korte wandeling vandaag.
Dan maar een rondje om het Lauwersmeer gereden en op tijd weer terug naar Groningen. Daar loop ik naar proeflokaal MOUT en werk mijn verslag van vandaag uit onder het genot van enkele lekkere speciaal biertjes. Hmm, ik bespeur een patroon…
Ik ben overigens blij dat ik (bij MOUT) binnen zit, buiten regent het.
Weer
Zoals hierboven al aangegeven, was het een koude en vochtige dag. Die combinatie resulteerde in een minder prettig klimaat om te lopen. Verder was het wel droog. Ik geef echter de voorkeur aan de ‘standaard’ grijze dagen die ik de afgelopen dagen had, al dan niet met een beetje regen.
Songtekst van de dag
Omdat Lauwersmeer een Dark Sky Park is, heb ik vandaag gekozen voor Dark Skies van Nero en wel de SYN Remix.
Dark skies
Dark skies
Dark skies and heavy rain
Bright lights and cocaine
Power
Control
After dark
Don’t trust who you think you know
Night life
Obey the rules
Run these streets
Don’t don’t accept defeat
Cruise in the fast lane
Take take or donate
Dark skies and heavy rain
Bright lights and cocaine
Dark skies and heavy rain
Dark skies
Power
Control
After dark
Don’t trust who you think you know
Night life
Obey the rules
Run these streets
Don’t don’t accept defeat
Cruise in the fast lane
Take take or donate
Dark skies and heavy rain
Bright lights and cocaine
Heavy rain
Dark skies
Power
Control
After dark
Don’t trust who you think you know
Night life
Obey the rules
Run these streets
Don’t don’t accept defeat
Cruise in the fast lane
Take take or donate
Dark skies and heavy rain
Bright lights and cocaine
Dark skies and heavy rain
Dark skies and heavy rain
Dark skies and heavy rain
Ik begin halverwege de route, dat is namelijk voor mijn voordeur. Als ik een paar 100 meter gelopen heb, zie ik proeflokaal De Prael, een officieel proeflokaal van de brouwerij uit Den Haag. Daar moet ik straks toch even naar toe.
Als ik verder loop, kom ik langs het Concerthuis, waar ik afgelopen maandag een biertje heb gedronken, en brouwerij Martinus, helaas dicht.
Het stadspark ziet er een beetje verwaarloost uit. Voor een deel hoort dat zo omdat men de natuur zijn gang laat gaan. Ik loop kris kras door het park en kom na een tijdje bij het stadspaviljoen, Ni Hao. Hier is het donker en ziet het er dicht uit. Ik heb weinig hoop dat ik hier iets kan krijgen. Ik probeer het toch en de deur gaat open. Tot mijn aangename verrassing kan ik een koffie to go krijgen, beter dan niets.
Ik loop het park weer uit en zoek mijn weg terug naar het station, deze keer bij voorkeur niet via de busbaan. Dat lukt en ik pik mijn Groene Wissel weer op.
Ik ga meteen door naar proeflokaal De Prael. Hier drinkt ik enkele welverdiende biertjes en neem ik een kop zelfgemaakte snert, erg lekker, allebei!
Hier koop ik enkele lokale bieren en ook een barrel aged bier van de Dochter van de Korenaar, voor vanavond. Het gaat meteen door naar Pacific. Hier drink ik een biertje, maar ik vind het niet gezellig genoeg en de bierkaart is enigszins beperkt. Ik besluit om nog even naar de Pintelier te lopen. Daar was ik maandag ook al. Hier maak ik mijn tijd tot 5 uur vol.
Het was een grijze dag vandaag. Het is maar goed dat ik in de stad gebleven ben, daar heb je er het minste last van. Gelukkig was het verder wel droog en een aangename temperatuur.
Vandaag ga ik geen rondwandeling doen, maar een route van Assen naar Zuidlaren, welbekend om zijn paardenmarkt (voor de insiders, daar gaat het loos). De route, een Trage Tocht, voert door het stroomgebied van de Drentse Aa, een verzameling van beken met allemaal verschillende namen waar ik jullie niet mee zal vervelen. Wat wel vermeldenswaardig is, is dat men in Drenthe een beek geen beek noemt, maar loopje, diepje, stroom, laak of Aa. 
Dit gebied is goed bewaard gebleven en is niet, zoals elders in Nederland, gekanaliseerd of door ruilverkavelingen aangetast.
In Assen aangekomen begin ik met mijn wandeling en na 1km ben ik Assen uit en loop ik midden in de natuur.
Na een tijdje kom ik zelfs langs een heus Hunebed, D16, in Balloo. D16 is een van de grotere Hunebedden en is een aantal keren gerestaureerd. Vandaag dus geen dooienakker, maar wel een eeuwenoude grafkamer…
Op een gegeven moment, net na Loon, loop ik door de drassige weilanden pal langs de beek die hier Loonerdiep heet. Drassig is overigens een understatement, ik moet echt puzzelen om mijn weg te vinden zonder tot aan mijn knieën in de blubber te zakken. Gelukkig lukt dat en even later kom ik op een breed zandpad terecht. Helaas is het hier niet veel beter.
Ik hoef nog maar 6km, dus ik ga ervoor dat ik op tijd in Groningen terug ben zodat ik voor 5 uur nog enkele biertjes kan proeven bij leuke kroegen.
Vandaag loop ik weer een Groene Wissel en wel nummer 230, beginnend bij het station van Bad Nieuweschans. Ik besluit om met de trein te gaan, het station, Groningen Noord, ligt om de hoek. Op station Groningen moet ik overstappen en heb ik voldoende tijd om koffie te scoren bij de Kiosk.
In Bad Nieuweschans aangekomen, loop ik eerst door het dorp. Daarna ga ik onder de snelweg door en nu begint de eigenlijke wandeling. Lange rechte stukken door het weidse Groningse landschap. In het begin door jong aangeplant bos, de bomen mooi in rijen, en daarna veelal over graspaden langs kanalen en brede sloten.
Een stuk verderop kom ik langs een brandstapel. Die werd vast wel door de inboorlingen, van die gasten met een bot door hun neus, gebruikt om argeloze schepen de oever op te lokken zodat ze daarna geplunderd konden worden. Aangezien er hier echter maar weinig schepen varen, hadden de inboorlingen geen verdienmodel en zijn inmiddels uitgestorven. Het feit dat ik tot nu toe nog niemand met een bot door zijn neus gezien heb, bevestigd deze theorie.
In Bellingwolde loop ik langs de dooienakker. Ik zie kans om de sloot over te steken, niks spannends, gewoon via een plank, zodat ik hier ook overheen kan lopen. Het is echt een enorme dooienakker voor zo’n klein dorp. Ik denk dat ze alle dooien uit de omgeving verzamelen en hier neerleggen. Dat of ze zijn al heel lang aan het sparen.
In Oudeschans aangekomen loop ik over de stervormige vestigingsdijk. Ook hier is helaas nergens iets te krijgen. Dus hou ik maar een pauze bij een bankje met een Twix en wat water.
Aan deze weg liggen een aantal kapitale boerderijen, waarvan een aantal totaal vervallen. Ik vraag me af of dat boeren zijn die uitgekocht zijn.
Alleen het restaurant bij de Thermen is open. Dit is een redelijk sjieke bedoening. Nadat ik mijn QR code en ID heb laten zien, krijg ik bij de receptie een polsbandje aangemeten. Hierop worden alle uitgaven geregistreerd.
Vandaag was het een grijze bewolkte dag. Het grootste gedeelte van de dag was er net geen miezelregen, maar wel een heel hoge luchtvochtigheid. Soms miezerde het wel en een enkele keer vielen er echte druppels. In het begin waaide het flink en kon ik, langs het kanaal, flink uitwaaien. Later op de dag was de wind aanzienlijk minder.
Vandaag blijf ik in Groningen. Het plan is om twee Groene Wissels te lopen die beiden vlak bij mijn appartement voorbij komen.
Deze route komt langs een aantal dooienakkers. Vrijwel meteen aan het begin kom ik al langs de Noorderbegraafplaats.
Onderweg loop ik over stukjes van het Pieterpad, hier hen ik dus al eens geweest met Gerben en Frank.
Dit zijn jaartallen volgens de Joodse kalender, die begint te tellen bij Anno Mundi, het jaar waarin de wereld werd geschapen. Het jaar 0 begint hier op 7 oktober 3761 jaar voor onze jaartelling (zie ook 
De beheerder komt even kijken wat die rare snuiter op zijn akker komt doen en we maken een praatje. Hij vraagt of ik iemand zoek en wil eventueel het register er wel bij halen. Hij vertelt me dat de eerste dooienakker, langs de Joodse begraafplaats, een noodbegraafplaats is. Aan de andere kant van de Joodse begraafplaats ligt er nog een, hier liggen een aantal oorlogsmisdadigers. De noodbegraafplaatsen zijn aangelegd omdat Selwerderhof nog niet klaar was en toen kwam de oorlog ertussen.
Rondom sommige Joodse graven staat een hek. Waarschijnlijk waren ze bang dat diegene er weer uit zou klimmen…
Op Selwerderhof is een theehuis dat iedere dag open is. Gelukkig hebben ze ook koffie. Het theehuis wordt gerund door een heel oud stel en ze draaien echte oude kerstmuziek, waarbij Bing Crosby en Frank Sinatra het modernste zijn uit de playlist.
Als ik de eerste Groene Wissel af heb, is het later dan gedacht. Dat komt omdat ik uitgebreid op de dooienakkers rondgelopen heb. Ik besluit om de tweede Groene Wissel voor later in de week te bewaren en het centrum in te lopen. Op Untappd kijk ik waar er ergens goeie kroegen zijn. Er zijn ook een drietal badges te verdienen in Groningen.
Helaas is veel dicht, maandag… Maar gelukkig is er in een grote stad als Groningen altijd wel iets te doen en kom ik bij het Concerthuis terecht. Hier hebben ze een mooie selectie speciaal bieren, waarvan enkele op tap.
Uiteindelijk kom ik bij de Pintelier terecht, zoals de naam al aangeeft, een biercafé. Hier haal ik mijn eerste Groningse Untappd badge met een black IPA van Jopen. Om half 5 wordt de laatste ronde aangekondigd en daar maak ik nog gebruik van.
Nadat ik de noodgedwongen Pintelier verlaten heb, loop ik via een omweg terg naar mijn appartement. Het is donker en stil op straat.
Mijn eerste wandeling, nadat ik voor 8 uur ’s morgens in Baarlo vertrokken ben en in Duitsland lekker door heb kunnen rijden (nu kan het nog), is in Delfzijl. Als ik aankom kijk ik eerst of ik ergens koffie kan scoren. Gelukkig is Hotel boven Groningen open. Wel ben ik de enige gast. Nou ja, het is ook pas kwart voor 11 op zondagmorgen.
Ik loop meteen naar de Eems en de route volgt de komende 5km de dijk langs de Eems totdat ik bij de bunkers van Batterie Nansum kom. De Eemskust was een deel van de Atlantikwall. De luchtafweerbatterij bij Nansum was één van de zwaarste in Nederland en diende vooral ter verdediging van de Duitse havenstad Emden.
Het gaat verder door het vlakke Groningse boerenlandschap. Bij het Biesemerbos moet ik een alternatieve route zoeken, het pad langs de sloot is onbegaanbaar.
In Uitwierde loop ik een extra rondje (letterlijk) rond de kerk en over de dooienakker. Ook wierdedorp Biessum is cirkelvormig. Normaalgesproken is er dan een kerk in het midden, maar dat is hier niet het geval. Het dorp ligt rond een wierde, een kunstmatige verhoging en is bekend om zijn pruimenmarkt (waarom ook niet).
In Delfzijl loop ik via grindwandelpaadjes langs het Damsterdiep. Hier zie ik ook de rood wit markering van het kust pad.
De wedstrijd is erg spannend en de emoties lopen hoog op in café Centrum. Het is fucking hell hier en fucking hell daar. Uiteindelijk gaat het om de laatste ronde en wint Max op spectaculaire wijze.
Ik zie van hieruit de Schlegeis Stausee liggen en ik ben vlak bij de Olperer. Dat zijn bekende namen vanwege mijn 
Maar eerst kijk ik vanuit de Panoramaterrasse over het skigebied uit. Onderaan bij de skilift is het van hieruit net een mierennest.
Op de Panoramaterrasse kun je een foto laten maken en dan downloaden via de website. Proof if presence…
Aangezien ik toch niet stil kan zitten en wandelingen ‘verzamel’, zoek ik op het terras een rondwandeling rond een Stausee uit, de Durlaßboden-Stausee bij Gerlos. Nagenoeg geen hoogteverschillen en niet te lang. Precies goed voor de zaterdagmiddag.
Het gaat weer dwars door de Alpen naar Gerlos. Er is file in de Alpen, maar gelukkig aan de andere kant. Daar zijn ze de koeien naar beneden aan het drijven. In Gerlos is genoeg te doen, feestje?
Ik loop een beetje op wisselende hoogte langs de Stausee, een mooie route ofwel ein Schöner Spaziergang. Langs de kant komen allemaal watervalletjes naar beneden die ervoor zorgen dat de Stausee niet leeg raakt. Na een kwart van de route gaat het verder over de weg. Geen probleem aangezien hier nagenoeg geen auto’s komen.
Als ik op de helft ben, kan ik een stuk doorlopen naar hotel Finkau. Dat stuk van de route ziet er echter niet zo leuk uit, dus ik loop door en gok erop dat ik bij de hut die ik gezien heb iets kan drinken. Na een tijdje begin ik te twijfelen of ik die hut wel tegenkom. Maar gelukkig zie ik hem even later liggen. Een biertje op de Bärschlagalm op 2cm hoogte (voor insiders).
Na mijn pauze loop ik de rest van de route, nog maar een klein stukje, maar wel over de Staudamm, terug naar de auto. Een leuke en makkelijke wandeling ter afsluiting van mijn wandelavonturen in het Zillertal.
Het weer was onveranderd prachtig vandaag. Alleen maar zon. Zelfs boven bij de gletsjer was het behoorlijk warm. Een mooie nazomerse dag in de Alpen.
Omdat ik wel iets wil doen en ook wil lopen, ga ik met de Spieljochbahn naar boven. Die ligt hier om de hoek in het volgende dorp, Fügen.
Een beetje googelen (
Boven aangekomen loop ik de Gipfel van de Spieljoch (1920m) op. Daarna loop ik naar boven naar de Onkeljoch (2066m) om hier van het mooie uitzicht te genieten.
Ik was er op tijd bij, zo tegen 11 uur wordt het een stuk drukker. Tijd voor een Weißen op die Sonnenterasse.
Omdat ik nog maar weinig gelopen heb en ik tijd genoeg heb, besluit ik om naar die Zwischenstation van de Spieljochbahn te lopen. Ik gebruik de bergfex app om mijn route te bepalen door mijn doel in te geven. De app berekend voor mij dan de route (via wandelpaden wel te verstaan). Handige app voor hier in de bergen. Uiteindelijk is dat toch weer verder dan ik gedacht had en heb ik weer meer dan 1000m omlaag gelopen. Tja, kleine dingen heb je altijd…
Ik kom langs de Speichersee Arzjoch. Hier ligt ook een kapel tegen de berg, de Arzjochkapelle. Aan de binnenkant van de deur kun je je naam opschrijven, pennen zijn aanwezig.
Als ik op het terras zit, komt er een vrouw (die Chefin blijkt later) langs die Edelweiss uitdeelt. Ik neem aan gekweekt, plukken is verboden (zie ook 
Omdat ik nog tijd heb, rij ik nog eens naar Alpbach, daar is een brouwerij, de Kristall Brauerei. Hier koop ik nog enkele biertjes voor thuis.
Ik rij vanuit Uderns naar de Lärchenwiese in Maurach. Hier begint mijn wandeling vandaag naar de Bärenkopf.
In Lärchenwiese is het even zoeken naar een plek om te parkeren, dit is een woonwijk met weinig tot geen parkeerplekken anders dan op privé terrein. Uiteindelijk vind ik aan het begin van het bos een plekje en kan ik beginnen met wandelen.
Langs de berg, door de bossen gaat het gestaag omhoog over een brede Försterweg naar de Weißenbachalm. Hier is een Jausenstation, maar die wordt gerenoveerd. Gelukkig hebben de Wirtin en de Wirt iets te drinken klaargezet en kan ik gewoon op het terras gaan zitten.
De Wirt zit in een ligstoel, onder een parasol, van het uitzicht te genieten en een beetje te lezen. Hij verwelkomt de wandelaars en maakt een praatje met ze. De Wirtin is bezig met poetsen en zo. Verschil moet er zijn…
De weg na de Weißenbachalm wordt al wat slechter en even later gaat het verder over een Steig. Ik kom nu meer en meer andere wandelaars tegen. Geen idee waar die vandaan komen, waarschijnlijk zit hier ergens een nest…
Als ik bij de driesprong op de berg aankom, kan ik kiezen. Of naar beneden naar de Achensee of nog even op en neer naar de top van de Bärenkopf. Ik ga uiteraard voor dat laatste. Het pad is breed maar steil en ik passeer enkele lastige stukken (met handen en voeten naar boven en een stuk met wel heel erg losse stenen). Dat zou allemaal niet zo’n probleem zijn, ware het niet dat het nest wandelaars nu helemaal opengebroken is. Man wat een drukte. Het lijkt wel of er een vestiging van Primark op de top is en dat alles voor half geld de deur uit gaat.
Bij de driesprong aangekomen volg ik de Steig naar beneden richting Achensee. Dat is een behoorlijk lastige Steig, vooral omdat alles nat is (en niet droog wordt in de schaduw) en daardoor glad. Ik had niet gedacht dat ik het ooit zou zeggen, maar mijn stokken zijn nu echt een uitkomst (lees anders was ik geheid op mijn snufferd gegaan).
Vanaf de Bärenbad-Alm gaat het via een breed pad naar beneden. Dus ik besluit mijn stokken op te bergen. Na de volgende bocht gaat de weg weer over in een Steig. Deze is echter goed te doen, ook zonder stokken. Het is hier niet zo glad, het pad heeft een andere samenstelling met meer zand.
Het aantal wandelaars is aanzienlijk verminderd en even later ben ik weer Remy terwijl ik afwisselend via de weg of de Steig naar beneden loop naar de Achensee.
Het weer was, zoals voorspeld, prachtig vandaag. Hoewel ik begon te lopen met bewolking in Maurach, was die snel verdwenen en bleef het de rest van de dag zonnig en, in de zon, zelfs erg warm.
Vandaag blijf ik in het dal en doe ik echt rustig aan. Ik wil morgen namelijk de Ahorn op. Ik ga langs de Ziller van Uderns naar Mayrhofen lopen en dan met de Zillertalbahn terug.
Ik loop eerst door het dorp, inclusief een rondje over de dooieakker. Hier zijn ze erg gecharmeerd van metalen kruisen en beeldjes op de graven.
Ik kom langs een grote brug, maar ik zie geen weg. Bij nader inzien blijkt het een van de stukken van B169 te zijn die een tunnel in gaat. Door die tunnel ben ik al een aantal keer heen gereden.
Als ik weer verder ga en even sta te kijken hoe ik het beste kan lopen, wordt ik aangesproken door een fietser. Hij heeft een vraag over mijn Garmin. Hij heeft er ook een en wil iets over de kaart weten. Zo komen we in gesprek en op een gegeven moment vraagt hij waar uit ‘Holland’ ik vandaan kom. Als ik zeg aus der Gegend von Venlo, moet hij lachen. Hij komt uit Kevelaer.
Ik loop verder door de weilanden en een hele tijd later moet ik min of meer verplicht de spoorwegbrug over. Aan de andere kant gaat het verder over het fietspad en later door een park-achtige omgeving.
In Mayrhofen loop ik naar de kabelbanen. Er zijn er twee, de Penkenbahn (daar kom ik als eerste bij uit) en de Ahornbahn. Ik wil alvast met de Ahornbahn omhoog om te zien hoe het boven is. Ik heb weer geluk, het is 14:43u en om 14:45u gaat er een Bergfahrt. Ik heb de gondel bijna voor mij alleen op een stelletje en de chauffeur na.
Het is maar goed dat ik vandaag eerst polshoogte neem, er ligt sneeuw op de Ahornspitze (die linkse dus), dat wordt dus niks morgen. Ik spreek een man en vrouw aan die vanaf de Edelhütte komen en vraag of ze op de Ahornspitze waren. Ze zijn ook niet verder gekomen dan de Edelhütte. Daar kregen ze te horen dat er te veel sneeuw en ijs op de Ahornspitze ligt voor Ungeübte. 
Ongeacht mijn ervaringen van de afgelopen dagen vind ik mijzelf ook niet geübt om een zware bergwandeling door sneeuw en ijs te gaan maken. Change of plans dus.
Ik ga bij de Filzen Stadl zitten voor een bier. Ze hebben ook Bratkartoffeln mit Spiegelei en dat lijkt me ook wel wat. Meteen eten dus maar. Daarna loop ik boven nog een rondje voordat ik weer omlaag ga. Nu zit de gondel bijna helemaal vol met volk.
Terug in Mayrhofen loop ik door het dorp. Man wat is het hier toeristisch. Er zijn twee soorten winkels, de winkels die spullen verkopen voor bergtochten en de winkels die spullen verkopen voor toeristen (snuisterijen en plaatselijke specialiteiten). Ik ga nog even op een terras zitten voor een bier voordat ik de Zillertalbahn terug naar Uderns pak.
Het was vandaag prachtig weer in het dal, alleen maar zon. Hoog boven waren wel wolken te zien, maar die belemmerden de zon in het dal gelukkig niet.
