20230619 Haweswater Reservoir

Datum: 20230619

Tijd: 10:05 – 14:40

Afstand: 17,1 km

Overnachting: Epworth House, Penrith, Cumbria

Wandeling

Voor vandaag is de nodige regen voorspeld, niet de bergen in dus. Ik heb een rondje rondom een meer uitgezocht, Haweswater Reservoir. Aan een kant van dat meer loopt een weg die aan het eind van het meer doodloopt bij een parkeerplaats bij Mardale Head. Halverwege deze weg ligt nog een hotel, dat bewaar ik dan voor de terugweg voor een pauze.

Vol goede moed rij ik richting Mardale Head. Het vinden van de parkeerplaats was echter weer een avontuur op zich. Ik kom bij een weg uit waar een bord bij staat dat deze gevaarlijk is vanwege iets, vergeten wat en geen foto gemaakt. Dus zoek ik een bestemming in de buurt, Bampton Grange, en rij om. In Bampton Grange staan Mardale en Haweswater aangegeven en zo kom ik op de juiste weg uit en de parkeerplaats die ik zoek. Het verbaast me iedere keer weer dat op dit soort parkeerplaatsen aan het eind van de wereld er toch weer de nodige auto’s staan.

De bergen zijn deels in de mist gehuld. Dat ziet er weer eens heel anders uit.

Ik begin mijn wandeling rondom het meer. Er is een duidelijk pad, stenig zoals altijd. Na een kilometer of drie begint het te regenen en de zon schijnt ook. De duuvelkes hebben weer kermis, maar die is van korte duur want de zon trekt zich terug, de regen helaas niet. Ik trek mijn jas aan, heb ik die niet voor niets meegenomen.

Ik vind het niet zo’n ramp om door de regen te moeten lopen. Echter heeft de regen twee andere nadelen, ten eerste moet ik beter opletten omdat het glad kan zijn en ten tweede wordt de hele vegetatie nat en als ik daar langs loop, en soms is dat onontkomelijk, dan wordt ik dus ook nat. Mijn broek wordt op deze manier natter dan van de regen.

Het pad gaat niet vlak langs de oever, maar een klein beetje omhoog tegen de berg, variërend met het landschap en de mogelijkheden. Zodoende klim ik toch weer een stukje omhoog.
Er is een bosstrook pal langs de oever en daar loop ik achter langs. De takken hangen laag vanwege de regen en ik moet regelmatig bukken om eronderdoor te kunnen.

Haweswater Reservoir is een langgerekt meer en ik ben aan het ene uiteinde begonnen met wandelen. Als ik het andere uiteinde zie, blijkt het een stuwmeer te zijn, er is een kunstmatige dam.
Helaas is er geen enkele mogelijkheid om bij de dam te komen, dat is allemaal afgezet terrein.

Het laatste stuk voor de dam en ook een stuk daarna is een mooi breed wandelpad dat me naar Burn Banks brengt. Hier heb ik op de kaart, OS Explorer op mij TwoNav, een route naar de andere kant van het meer uitgezocht. Helaas gaat dat feest niet door, de weg die ik uitgezocht heb is privé, voor de Utility Works, voor dam onderhoud en zo. Sterker nog het is er super dangerous gezien de gevaren waar ze allemaal voor waarschuwen. Ik besluit om een nette burger te zijn en het er niet op te wagen. Ik zoek een andere weg en vraag aan een mevrouw die haar auto aan het uitladen is of ze weet hoe ik weer op de route rondom het meer terecht kom, maar dan aan de andere kant dan waar ik al was. Dat weet ze inderdaad en als ik haar aanwijzingen volg kom ik inderdaad op de weg terecht die langs het meer loopt.

Op de weg langs het meer zie ik dan eindelijk een red squirrel die de weg oversteekt. Daar staan hier allemaal borden voor, maar behalve in het bos, had ik er nog geen gezien.

Eigenlijk wil ik ook aan deze kant over een wandelpad lopen, dichter bij de oever, maar alle poorten zijn dicht met de mededeling dat het footpath closed is vanwege safety reasons. Dus over de weg, die is gelukkig niet zo druk, er zijn maar twee bestemmingen, het hotel en de parkeerplaats. Het is wel meters maken zo op de weg en ik kan ook meer genieten van het uitzicht tijdens het wandelen. Normaliter moet ik altijd goed kijken waar ik mijn voeten neerzet, hier op het asfalt hoeft dat niet zo.

Een probleem is wel het aantal vliegen die rondom mijn hoofd cirkelen sinds ik door het bos bij Burn Banks ben gelopen, gewoon niet normaal. Ik mep ze regelmatig met mijn handen weg, maar dat baat niet echt. Ook met mijn hoed flink zwaaien zet geen zoden aan de dijk. Als ik achter me kijk ze ik echt een hele wolk vliegen. Geen idee waarom dat nu net is, ik zweet niet eens zoveel vandaag vanwege het koudere weer. Gelukkig steekt er een flinke wind op en dan zijn ze snel genoeg verdwenen.

Dan bereik ik eindelijk Haweswater Hotel, tijd voor een kop thee. Het is een chique bedoening, maar ik mag gewoon naar binnen. Ik denk dat ze hier vaker wandelaars op bezoek krijgen. Ik laat me de thee goed smaken en begin alvast aan het uitwerken van mijn aantekeningen voor dit verslag. Het is misschien maar goed dat het wandelpad afgesloten was, ik zie namelijk geen mogelijkheid om van het hotel naar het water te komen.

Uitgerust begin ik aan de laatste kilometers naar de parkeerplaats, nog steeds over de weg. Dat bevalt me eigenlijk wel, goede uitzichten over het meer en de bergen, nagenoeg geen verkeer en voor de verandering eens een vlakke ondergrond.
De laatste kilometer ga ik dan toch nog omlaag naar een oeverpad dat ik vind. Het is mooi graspad, deels door de varens en af en toe ook stenige stukken ertussen. Net voor de parkeerplaats ga ik de weg weer op door over de muur te stappen, die is laag hier. Van hieruit is het pad afgesloten vanwege safety reasons…

De terugweg gaat soepelere dan de heenweg en aangezien ik tijd genoeg heb, ga ik nog even tanken, boodschappen doen en de auto wassen, zelf deze keer met een hogedruk lans. Daarna terug naar mijn Airbnb, douchen en naar de Fell Bar alwaar ik dit verslag verder uitwerk onder het genot van enkele craft biertjes.

Weer

Tja, ander weer vandaag. Voornamelijk bewolkt, de zon kwam af en toe even door. En regen deze keer, ik heb denk ik een uur in de regen gelopen, wisselend van een paar druppels tot echt wel flinke regen. Ik was dus blij dat ik mijn jas nu wel meegenomen had. Ondanks dat ik wel nat geworden ben, was alles alweer droog toen ik aan de andere kant van het meer terugliep, wind en zon helpen dan wel.

Ik ben blij dat ik met die regen en de mist boven in de bergen gekozen heb voor een wandeling die een stuk lager ligt.

Songtekst van de dag

Toen ik al die vliegen rondom me heen had, dacht ik nog: “Ik kom zo meteen het hotel niet eens in om iets te drinken met die Halo of Flies rondom mijn hoofd”. Daarmee had ik dus meteen mijn songtekst van de dag te pakken, Halo of Flies van Alice Cooper.

I’ve got the answers to all of your questions
If you’ve got the money to pay me in gold
I will be living in old Monte Carlo
And you will be reading the secrets I sold

Daggers and contacts and bright shiny limos
I’ve got a watch that turns into a lifeboat
Glimmering nightgowns, poisonous as cobras
Silencer under the heel of my shoe

The elegance of China
They sent her to lie here on her back
But as she deeply moves me
She’d rather shoot me in my tracks
And while a Middle-Asian lady
She really came as no surprise
But I still did destroy her
And I will smash, halo of flies

I crossed the ocean, where no one would see
And I put a time-bomb in your submarine
Goodbye to old friends, the secret’s in hand
With phonied up papers, and counterfeit plans
You never will understand

Foto’s