Datum: 20230608
Tijd: 10:10 – 14:30
Afstand: 8,1 km
Overnachting: Thorncroft House, Workington, Cumbria
Wandeling
Vandaag stond Scafell Pike op het programma, de hoogste berg van Engeland (978 meter), niet van de UK. Helaas liep niet alles volgens plan, maar daarover zo meteen meer.
Ik rijd naar Wasdale Head alwaar ik een grote en drukbezochte parkeerplaats aantref. Die was makkelijk te vinden en nog gratis ook. Er is gelukkig nog genoeg plek.
Wasdale Head claimt de hoogste berg (Scafell Pike), het diepste meer (Wastwater), de kleinste kerk en de grootste leugenaar van Engeland te hebben. Tja…
Ook het begin van de wandeling is erg makkelijk op te pikken. Ik loop eerst een klein stukje over de weg en dan gaat het een weiland in. Als ik de brug over Lingmell Beck over ben, kom ik door een poortje waar een elektronische teller gemonteerd is. Blijkbaar houden ze bij hoeveel mensen via deze kant omhoog gaan. Lingmell Beck staat overigens droog, er is alleen een rivierbedding vol met stenen / rotsen.
Na het poortje gaat het meteen omhoog en ik loop een flink stuk over een zeer stenig pad met een redelijke helling. Dat is echter afgelopen als een ander pad mijn pad kruist, vanaf hier ga ik recht tegen de berg, Lingmell, omhoog via een steil graspad. Het is flink ploeteren om omhoog te komen, maar met de nodige rust momenten lukt het aardig.
Totdat ik duizelig word en mijn voeten niet meer opgetild krijg. Dat is niet goed. Ik ga meteen zitten, drink water en neem een tijdje rust. Ik twijfel wat ik moet doen, ik ben nog niet op de helft van Lingmell en daarna moet ik nog een flink stuk omhoog naar Scafell Pike. Ik besluit om verstandig te zijn, waar komt dat nou weer vandaan, en ik keer om. Scafell Pike, of eigenlijk Lingmell al, bleek voor vandaag net te hoog gegrepen.
Ik heb geen idee waarom ik ineens niet meer verder kon. Ik heb hogere bergen en steilere hellingen gelopen. Ook heb ik tijdens warmere perioden in de volle zon gelopen. Het is wat het is…
Als ik terug ben op de kruising van paden, besluit ik om vandaag dan maar geen peak bagging te doen, maar lake bagging. Ik neem het pad de andere kant op om, via een omweg, naar Wastwater te lopen, een van de grotere lakes waar ik straks langs gereden ben. Het gletsjer meer is bijna 5 kilometer lang, 500 meter breed en 79 meter diep. Het is daarmee inderdaad het diepste meer van Engeland. De oppervlakte ligt zo’n 60 meter boven zee niveau maar de bodem ligt 15 meter onder zee niveau.
Ik zwerf door de weilanden om mijn weg naar de oever van het meer te zoeken. Dat is nog niet zo makkelijk omdat sommige poorten tussen weilanden permanent gesloten zijn, met kettingen en zo. Ik heb het idee dat ik hier niet over free access land loop. Uiteindelijk kom ik toch bij Wastwater (12:03) aan. De oever, in ieder geval het stuk waar ik nu ben, ligt vol met stenen. Ik kan aan de rand van los materiaal zien dat het water hier regelmatig hoger staat dan nu. Waar ik nu loop zie ik enkele mensen het water in gaan om te stand-up peddelen en ook enkele mensen die met een kano het meer op gaan.
Het water is helder en je ziet dat het meteen de diepte in gaat. De meren hier zijn hier net als de bergen, steil.
Ik zoek mijn weg verder om weer op een pad te komen en loop terug naar Wasdale Head via een pad langs de drooggevallen rivier.
In Wasdale ga ik bij de Wasdale Inn op het terras zitten met koffie en cake. Nog geen bier, want ik moet een uur terug rijden en een halfuur daarvan gaat over smalle wegen waar maar één auto tegelijk overheen kan. Als er een tegenligger komt, en dat gebeurt regelmatig, dan moet een van ons op een breder stuk wachten om de ander door te laten.
Omdat ik vandaag op tijd klaar ben, besluit ik om het dorp te verkennen, Workington. Tot nu toe ben ik niet erg onder de indruk. Ik besluit om naar de kust te lopen, daar zou toch iets te doen moeten zijn. Ik loop naar de The Henry Bessemer, waar ik de afgelopen twee dagen ’s avonds gezeten heb, en dan verder naar het station. Achter het station kom ik langs de Derwent uit, de rivier die hier in zee uitmondt. Hier loopt ook het England Coast Path, het kust pad dat uiteindelijk alle kust paden, waaronder uiteraard ook het South West Coast Path, aan elkaar moet rijgen voor een complete omronding van Engeland.. Er liggen boten in de rivier en er is een haven aan de andere kant. Verder is er niet veel te doen. Wat me opvalt is dat er zoveel take aways zijn, ook op plekken waar vroeger een restaurant was. Verder zie ik diverse zaken die dicht zijn en enkele daarvan zijn al dagen dicht, ik kom er namelijk iedere dag voorbij. Wel is er een klein winkelcentrum met een restaurant en een kroeg met een terras, maar daar is alles na 6 uur dicht.
Ook na mijn rondwandeling ben ik nog steeds niet onder de indruk van Workington, er zijn de nodige oude gebouwen maar die kunnen wel wat onderhoud gebruiken. De woonwijken lijken grijzen blokken en er is bijna niets te doen. Ik kom dus weer bij The Henry Bessemer terecht alwaar ik dit verslag uitwerk.
Gelukkig was ik niet voor het dorp gekomen, maar voor The Lake District.
Weer
Prima wandelweer, volop zon, maar niet te warm.
Songtekst van de dag
Omdat ik niet wars ben van enige zelfspot en vanwege de toepasselijke titel, vandaag The God That Failed van Metallica.
Pride you took
Pride you feel
Pride that you felt when you’d kneel
Not the word
Not the love
Not what you thought from above
It feeds
It grows
It clouds all that you will know
Deceit
Deceive
Decide just what you believe
I see faith in your eyes
Never you hear the discouraging lies
I hear faith in your cries
Broken is the promise, betrayal
The healing hand held back by the deepened nail
Follow the god that failed
Find your peace
Find your say
Find the smooth road on your way
Trust you gave
A child to save
Left you cold and him in grave
It feeds
It grows
It clouds all that you will know
Deceit
Deceive
Decide just what you believe
I see faith in your eyes
Never you hear the discouraging lies
I hear faith in your cries
Broken is the promise, betrayal
The healing hand held back by the deepened nail
Follow the god that failed
I see faith in your eyes
Broken is the promise, betrayal
The healing hand held back by the deepened nail
Follow the god that failed
Pride you took
Pride you feel
Pride that you felt when you’d kneel
Trust you gave
A child to save
Left you cold and him in grave
I see faith in your eyes
Never you hear the discouraging lies
I hear faith in your cries
Broken is the promise, betrayal
The healing hand held back by deepened nail
Follow the god that failed
Follow the god that failed
Broken is the promise
Betrayal
Betrayal
Yeah
He Rob leuk te lezen hoe het je vergaat. Je luistert goed naar je zelf door de verstandige keuze te doen en niet naar de top te gaan als het lichaam niet meer wil. Ik mis wel je bierevaluaties. Groetjes en wandel ze nog.
Hey Peter-Paul, leuk dat je reageert. Ik heb vandaag speciaal voor jouw een review van The Henry Bessemer geplaats, inclusief het bier dat ze serveren.