september 2025 – Rob's wandelsite

Datum: 20250919

Tijd: 9:10 – 16:15

Afstand: 22,8 km

Wandeling

Om even voor half zes gaat de wekker. Een vrije vrijdag en een spuit in mijn knie, wandelen dus. Een stukje verder weg zodat ik ook mijn keuzedagen op krijg. Ik kies ervoor om verder te gaan met het Trekvogelpad, het stuk dat ik in december vorig jaar heb laten liggen omdat het zo hard waaide. Ik begin in Zaandijk en loop etappe 4 verder af en dan (een deel van) etappe 5.

Op mijn weg naar Blerick wordt ik begeleid door een samenstand van een mooie maansikkel met Venus. Een stuk hoger aan de hemel staat Jupiter (maar die zie je niet op de foto’s).

Tijdens het eerste stuk van mijn treinreis, naar Utrecht, zet ik de GPX tracks klaar op mijn TwoNav en bestel ik een nieuwe platte draadloze muis voor mijn wandel-laptop. Helaas is er bij beide overstappen, in Utrecht en in Zaandam, geen tijd voor koffie. Dat haal ik dan in als ik in Zaandijk aankom. Ten minste, dat denk ik. En dan heeft mijn laatste trein 5 minuten vertraging. Dat is meer dan genoeg om koffie te scoren bij de Kiosk.

In Zaandijk aangekomen loop ik langs de Zaanse Schans en het Zaans Museum het dorp uit naar Het Kalf, een buurt of gehucht dat bij Zaandam hoort. Na iets meer dan 2,5 km ben ik dan eindelijk op de route. Het valt me op dat er nergens rood wit markeringen zijn, totdat ik buiten het dorp kom.

Ik volg een tijdje allerlei wandelpaden en af en toe wegen. Ik ben hier in Polder Oostzaan en hier is meer water dan land. Als je op de kaart kijkt, dan zie je wel wat ik bedoel.
Dan ga ik de weilanden in tussen al het water en de koeien. Ik volg nu lange tijd een wandelpad door de weilanden met regelmatig een brug. Er is niet veel schaduw en in de zon is het behoorlijk warm.

De weilanden gaan voorzichtig over in meer recreatie gebied met strandjes en zo. Net voor het einde van etappe 4 begeeft mijn telefoon het. Dat is kl*t*. Gelukkig heb ik mijn TwoNav nog en weet ik hoe ik in Den Ilp moet komen. Hier vind in café de 3 Zwanen en daar is het tijd voor een pauze. Gelukkig krijg ik mijn telefoon weer aan de praat. Ik hoop dat hij het blijft doen. Ik heb Ada en de kids uit voorzorg een appje gestuurd dat ik wellicht onbereikbaar ben later op de dag.

Na mijn pauze met een lekkere Skuumkoppe, loop ik terug naar de route en vervolg mijn wandeling met etappe 5. Die volg ik tot in Landsmeer. Het is vooral meer van hetzelfde, water, gras, recreatie en af en toe een bosje (yeay, schaduw) en daar is helemaal niets mis mee.

In Landsmeer aangekomen besluit ik dat het goed is geweest. Ik heb er inmiddels 22,5 km op zitten. Ik zou er nog 6 km aan kunnen plakken tot ’t Schouw, maar daar is volgens mij geen horeca. Helemaal door tot Broek in Waterland zie ik al helemaal niet zitten, dat zijn nog 12 km van Landsmeer uit.

Ik zoek eerst eens een terras voor een biertje. Dat wordt café de Driesprong. Daar hebben ze zowaar een Weißen van de tap die ik nog niet gehad heb, een Aldersbacher, lekker.

Ik heb tijd genoeg en besluit om naar Amsterdam te gaan om bij een Gollem een biertje te gaan drinken. De muziekkeuze bij de Driesprong helpt me om ergens anders naar toe te gaan… Als ik aanloop, zie ik bus 119 net vertrekken, maar 1 minuut later komt er nog één. Geen probleem dus. De buschauffeuse heeft geen gevoel voor humor en al helemaal geen geduld met mensen die het verkeer niet snappen, ze vloekt en tiert erop los, vermakelijk (want ze heeft gelijk). De bus brengt me naar Amsterdam Noord en hier stap ik over op de metro, lijn 52. Ik probeer erachter te komen welk perron ik moet hebben, maar het maakt niets uit. Noord is een eindstation, alles dat hier vertrekt komt so-wie-so bij Amsterdam Centraal en daar wil ik heen.

Op Amsterdam Centraal aangekomen, loop ik nog een half uurtje naar Gollem aan het Water. Daar ben ik pas 1x geweest.

Bij Gollem aan het Water drink ik een paar biertjes op het terras en neem ik een kaasplank (avond eten). Hier werk ik ook dit verslag verder uit zodat ik de blog in de trein verder af kan maken.

Al met al een leuke wandeling en met mijn knie ging ook alles goed. Laten we hopen dat dat nog even aanhoud zodat ik ook in Zuid Duitsland en Oostenrijk leuke wandelingen kan maken.

Weer

Het was vandaag een mooie zomerdag in september. Nog net zomer, want maandag begint de herfst. De echte herfst wel te verstaan en niet die van die idiote meteorologen die er geen verstand van hebben.
Het is maar goed dat ik mijn hoed en zonnebril bij me had, die had ik hard nodig.

’s Avonds is het nog lang lekker.