20220615 St. Blasien – Todtmoos

Datum: 20220615

Tijd: `10:35 – 16:10

Afstand: 19,7 km

Overnachting: Pension Adler, Bannholz

Wandeling

De dag begint met een zeer vervelend bericht. Een collega en zeer gewaardeerd lid van de OBEC is afgelopen weekend op veel te vroege leeftijd overleden aan een hartstilstand. En dan maak ik me zorgen over de busverbinding… RIP Chris!

Vandaag loop ik de 5^de etappe in plaats van de 4^de omdat ik anders met de bus niet weg kom. Het openbaar vervoer voor de 4^de etappe is morgen beter te regelen, dan is er hier een Feiertag (Fronleichnam). Vandaag gaat het dus van St. Blasien naar Todtmoos.

Ik rij op mijn gemak naar Todtmoos en ben hier ruim op tijd voor Bus 7321 naar St. Blasien. Ook de bus is ruim op tijd zodat ik alvast bequem kan gaan zitten.

Als de bus me in St. Blasien afgezet heeft, is het even zoeken naar de Schluchtensteig en, als ik hem eenmaal gevonden heb, welke kant ik op moet. Nadat ik een klein stukje de verkeerde kant op gelopen ben, kom ik gelukkig borden tegen die aangeven welke richting ik op moet (de andere dus).
Het is rustig in St. Blasien, waarschijnlijk nog te vroeg voor de Kur-gasten. Behalve dat het een Kurort is, heeft St. Blasien een heuse Dom. Misschien dat ik daar morgen een kijkje ga nemen als ik in St. Blasien aankom…

Nadat ik het dorp uitgelopen ben, gaat het meteen flink omhoog, gelukkig wel voornamelijk in het bos in de schaduw. Boven aangekomen, vind ik een uitkijktoren, de Lebenkopfturm. Ondanks de flinke klim, ga ik hier ook even naar boven en geniet van het uitzicht naar alle kanten.

Het is me de afgelopen dagen opgevallen dat ze hier veel en behoorlijk grote roofvogels hebben. Enig zoek werk op het Internet leert dat het waarschijnlijk buizerds zijn. Het zijn in ieder geval geen adelaars, die komen alleen nog in de Alpen voor.

Ik loop intussen weer verder en dan zie ik plotseling een stukje verderop parasols, een goed teken. En ja hoor, ik kom bij Landgasthof Klosterweiherhof uit. Tijd voor een pauze met hausgemachter Holunderblütensirup Schorle (limonade van vlierbloesemsiroop). Lekker fris en een beetje zurig, perfect om je dorst te lessen tijdens een wandeling in deze hitte, zeker als je nog verder moet.

Na de pauze is het meteen weer klimmen geblazen. De route wijkt even later af van mijn GPX track, maar ik blijf de bordjes volgen. Had ik al gezegd dat de Schluchtensteig erg goed aangegeven is. Daarom vind ik het geen probleem om de bordjes te volgen in plaats van mijn GPX track. Die kan ik toch altijd weer terug vinden.
Deze keer maak ik een extra lus omlaag en daarna via een rots helling weer steil omhoog. Daar tussenin vind ik een heel mooi uitzichtpunt, waarschijnlijk de reden voor de route wijziging.

Als ik de rots helling omhoog ploeter en even stil sta om op adem te komen, vraag ik mij af waarom ik dit ook al weer deed. Als ik even later gemütlich durch den Wald loop, weet ik het weer: die Waldluft, die Aussichten und die Einsamkeit.

Vandaag loop ik, behalve door het bos, ook veel dwars door weilanden. De koeien in de weilanden zoeken de schaduw op. Wat me opvalt is dat ze hier zweren bij Elektrozaun, schrikdraad. Ieder weiland is ermee afgezet en als je een poortje doormoet om een weiland in of uit te lopen, dan moet je af en toe oppassen dat je jezelf niet elektrocuteert.

Ik heb vanwege de verwachte warmte genoeg water meegenomen en de hausgemachter Holunderblütensirup Schorle tussendoor zorgt ervoor dat ik ruim uitkom. Ik rantsoeneer mijn water altijd zodanig dat ik in het begin weinig en later meer drink. Dit in tegenstelling tot de avond, waar ik aan het begin meer en later minder drink…

Het laatste stuk van de route van vandaag gaat door de Hohwehraschlucht. Dit stuk is erg mooi en goed te lopen, smalle paadjes vlak langs de Wehra.
Als ik de Hohwehraschlucht uitloop, loop ik zo Todtmoos in. Hier loop ik een rondje en vind ik een ijssalon. Ik besluit om een ijs te nemen en dat eet ik op een bankje op het centrale plein op (dat waren 3 op’s in één zin).

Ik zoek het busstation weer op, waar mijn auto staat, en rij snel terug naar mijn pension. Ik ben dringend aan een douche toe.

Weer

Het was vandaag weer erg heet, meer dan 28°C, en onbewolkt. Gelukkig was mijn briesje wel terug om voor enige verkoeling te zorgen, vooral op de open vlaktes en in de weiden.

Songtekst van de dag

Ook al zijn de roofvogels die ik hier spot geen adelaars, toch heb ik vandaag gekozen voor Eagle Fly Free van Helloween.

People are in big confusion
They don’t like their constitutions
Every day, they draw conclusions
And they’re still prepared for war

Some can say what’s ineffective
Some make up themselves attractive
Build up things they call protective
Well, your life seems quite bizarre

In the sky a mighty eagle
Doesn’t care about what’s illegal
On its wings the rainbow’s light
It’s flying to eternity
Eagle fly free, let people see
Just make it your own way
Leave time behind, follow the sign
Together we fly someday

Hey, we think so supersonic
And we make our bombs atomic
Or the better, quite neutronic
But the poor don’t see a dime

Nowadays, the air’s polluted
Ancient people persecuted
That’s what mankind contributed
To create a better time