Datum: 20191219
Tijd: 8:55 – 17:10 uur
Afstand: 30,0 km
Overnachting: Hotel Haupt, Kobern-Gondorf
Wandeling
En weer op tijd op. Deze keer om in Winningen de trein van 8:35 uur te halen.
In Winningen hebben ze een apart station. Er is een grote wachtruimte, zeker vergeleken met de wachtruimtes die we in Nederland hebben, maar de deur naar de perrons is afgesloten. Die wordt vlak voordat er een trein komt open gemaakt (hoopte ik). Dat was inderdaad het geval. Aan het perron was een ruimte waar een jonge man met veel monitoren zat en die kwam 2 minuten van te voren de deur openmaken.
De dag begint grauw, er hangt mist in Löf. In Winningen en Kobern-Gondorf was dat niet het geval.
Ik loop van het station in Löf naar de brug waar de route van vandaag begint. Ik heb er dan meteen al de eerste kilometer opzitten. Ik ga meteen de brug over, de eerste etappe van vandaag loopt aan de andere kant van de Mosel.
Net zoals gisteren loop ik twee etappes. De etappes van gisteren en vandaag zijn aan de korte kant (13-14 km), maar als ik er twee doe, dan is het wel een uitdaging. Zeker met het weinige daglicht dat er in deze tijd van het jaar is.
Na de brug ga ik omhoog naar Burg Thurant en dan weer een stukje steil omlaag. Ik besef dat ik weinig foto’s heb van de meest linke stukken van het pad. Daar is een goede reden voor, bij die stukken ben ik voornamelijk bezig om er zonder kleerscheuren doorheen te komen en dan denk ik niet zo aan foto’s maken.
Het gaat verder naar beneden, ik kom bij de kerk met kerkhof van Alken uit. Bij deze kerk hebben ze een mini Kreuzweg, alle Stationen op een meter of 20-30, voor de luie beminde gelovigen of de rijke beminde gelovigen, die kunnen de inspanning vast wel afkopen.
Als ik weer omhoog ga, zie ik dat ze ook een echte Kreuzweg hebben. Die ga ik omhoog tussen de wijnvelden, behoorlijk steil. Een stuk moet ik tegen de zon in en dat is lastig omdat ik het pad niet goed kan zien en dat is geen goed idee. Dus hand voor de zon. Ik heb ook mijn zonnebril bij me, maar die doe ik niet op omdat ik dan het pad niet goed genoeg zie.
Hijgend als een paard en druipend van het zweet kom ik boven aan. Tijd voor een kleine pauze en een paar slokken water. Respect voor de beminde gelovigen die deze Kreuzweg liepen, of lopen, om een paar weesgegroetjes te zeggen.
Boven wacht mij niet zo maar een kapel, maar een heuse kerk, maar dan zonder toren.
Gelukkig volgt nu een relaxt stuk boven langs de berg. Beneden wordt het zicht beter, niet omdat de mist optrekt, maar omdat ik het gebied met mist verlaat.
Omlaag gaat het over een breed pad en ja hoor, het is een Kreuzweg…
Ik kom in Oberfell en daarna gaat het super steil omhoog, dat is echt even afzien. Het voordeel van heel steil omhoog is dat je snel boven bent. Het laatste stuk omhoog gaat gelukkig meer relaxt. Ik loop nu over een breed pad door het bos en kom uiteindelijk op het dak van de wereld terecht. Dat duurt echter maar even en dan ga ik weer het bos in en redelijk rustig naar beneden. Op het eind volgt nog een klein klimmetje en dan kom ik bij de brug in Kobern-Gondorf die ik oversteek. De eerste etappe van vandaag zit erop.
Aan de andere kant van de brug ben ik even in verwarring. Mijn GPX tracks gaan anders dan de bewegwijzering van de Moselsteig. Even later weet ik waarom. Mijn GPX tracks gaan naar het dorp zelf, of het station, via de Zuweg. Ik volg echter de Moselsteig aanwijzingen en sla zodoende een stuk bebouwde kom over.
Als ik weer omhoog loop, zie ik een aanhanger met reclame voor een Sachverständigenbüro. Dat vind ik nog eens een leuk Duits woord, Sachverständiger, iemand die ergens verstand van heeft. Dus bij een Sachverständigenbüro werken allemaal mensen met verstand van zaken. Welke zaken zijn blijkbaar niet belangrijk, dat staat er niet bij.
Even later kom ik op de plek waar Moselsteig en Traumpfad bij elkaar komen. Hier was ik afgelopen maandag ook al. Tijd voor een snack en wat water.
Daarna loop hetzelfde stuk dat ik maandag al gelopen heb, maar dan de andere kant uit.
Ergens halverwege dat stuk kan ik het dorp inlopen om iets te gaan drinken. Ik weet dat Adana zeker open is en mijn hotel waarschijnlijk ook. Toch doe ik dat niet. Ik heb over de eerste etappe 4 uur gedaan en als ik over de tweede net zo lang doe, ben ik maar net voor het donker klaar. Dat risico wil ik niet nemen.
Als het Traumpfad en de Moselsteig weer uit elkaar gaan, volgt er een stuk over de weg. Dan door het bos omhoog, omlaag en nog een stuk omhoog tot helemaal boven. Hier gaat het weer een flink stuk over het dak van de wereld. De Moseltalbrücke komt steeds dichterbij.
Bij de Moseltalbrücke aangekomen zie ik dat er ook een Raststätte is. Helaas is de Serways hier dicht. Maar niet getreurd, als ik onder de brug door ben, is er aan de andere kant nog een. Een mooie gelegenheid om een multi vitamine sapje en een Mars te scoren voor onderweg.
Na de Raststätte kom ik langs een aantal rijen met garageboxen. Gewoon zo, boven op de berg zonder enige andere bebouwing in de buurt. Het is natuurlijk een perfect plek om garageboxen neer te zetten, staan ze zeker niet in de weg. Alleen een beetje lastig als je je auto erin gezet hebt en je moet 2 kilometer de berg aflopen naar je huis. Om nog maar niet te spreken over als je naar je werk wil en je auto moet gaan halen, 2 kilometer omhoog. Ik had ze denk ik toch ergens anders gebouwd…
Daarna gaat het door de wijnvelden omlaag naar Winningen. Hier vind ik Hotel Weinhaus Marktschenke waarvan de bar open is. De plaatselijke klandizie zit al aan de bar te drinken en te roken, dat mag hier nog. Tijd voor een welverdiende Franziskaner.
Ik ben mooi op tijd klaar, het begint net donker te worden. Als ik in Kobern-Gondorf het dorp was ingelopen om iets te drinken, dan was ik niet voor het donker binnen geweest.
Nadat ik mijn bier op heb, loop ik de rest van de route naar het station. Als ik een steegje uitloop, loop ik zo tegen mijn auto aan. Lekker makkelijk, beter dan 2 kilometer naar boven naar de garagebox…
Vandaag was een pittige route, de lengte was maar een beetje meer dan gisteren, maar het zat hem voornamelijk in de hoogte meters. Dinsdag was dat net geen 1000 meter, gisteren ongeveer 1000 meter en vandaag meer dan 1300 meter!
Weer
En alweer prima wandelweer. Een beetje mist aan het begin, maar daar was ik snel overheen, letterlijk. Veel zon, maar daar had ik een groot gedeelte van de wandeling weinig aan omdat ik in het dal in de schaduw liep. Mijn jas heb ik wel aan gelaten, maar af en toe open gehad.
Songtekst van de dag
Deze etappe van de Moselsteig ging een flink stuk door de bossen, daarom vandaag Songs From The Wood van Jethro Tull:
Let me bring you songs from the wood:
to make you feel much better than you could know.
Dust you down from tip to toe.
Show you how the garden grows.
Hold you steady as you go.
Join the chorus if you can:
it’ll make of you an honest man.
Let me bring you love from the field:
poppies red and roses filled with summer rain.
To heal the wound and still the pain
that threatens again and again
as you drag down every lover’s lane.
Life’s long celebration’s here.
I’ll toast you all in penny cheer.
Let me bring you all things refined:
galliards and lute songs served in chilling ale.
Greetings well met fellow, hail!
I am the wind to fill your sail.
I am the cross to take your nail:
A singer of these ageless times.
With kitchen prose and gutter rhymes.
Songs from the wood make you feel much better
