20230617 Grasmere

Datum: 20230617

Tijd: 10:50 – 16:30

Afstand: 12,5 km

Overnachting: Epworth House, Penrith, Cumbria

Wandeling

Het zit niet mee vandaag, de plek waar ik mijn wandeling wil starten is niet bereikbaar, de weg is afgesloten en wel een flink eind voor de parkeerplaats waar ik wil zijn. Op de plek waar de weg is afgesloten staat wel een informatiebord waarop staat dat je rondom Thirlmere kunt lopen, 10 mijl, dat lijkt me wel wat. Helaas kan ik mijn auto hier niet laten staan, weer eens een te kort aan munten.
Ik rij dus een stukje terug, daar was ook een parkeerplaats langs de weg. Daar aangekomen is er nog één plekje vrij, dat is genoeg. Ik maak me op om te gaan wandelen en als ik net de parkeerplaats af ben staat er een klein info bordje waarop staat dat diverse stukken van de route rondom Thirlmere afgesloten zijn vanwege omgevallen bomen en rock slides. Er worden geen alternatieve routes aangegeven en die zijn er waarschijnlijk ook niet. Niet handig, maar ik ben wel blij dat ik er nu achter kom.

Ik besluit om dan het plan nog maar eens om te gooien en rijd door naar Grasmere. Eens kijken of ik daar wat kan gaan wandelen.

In Grasmere moet ik ook betalen om te parkeren, maar dat kan ten minste gewoon met mijn credit card.

Ik loop het dorp in om eerst eens een kop koffie te scoren. Onderweg zie ik dat ze een brouwerij hebben, dat is goed voor straks. Als ik een coffee shop binnen loop begint het net te regenen, maar dat blijkt uiteindelijk nauwelijks de moeite waard.

Nadat ik mijn coffee op heb, loop ik een stukje terug, daar had ik een bord gezien met een pijl richting river side path. Er staat, het stroomt niet echt, niet veel water in de rivier, maar het is wel super helder.

Ik kan kiezen uit een lange en een korte route naar de grote weg, de A591, en ik ga uiteraard voor de lange, ook al omdat die dwars door enkele weilanden loopt.

Ik volg de A591 een klein stukje en ga dan een weg in om mijn route terug richting Grasmere langs de rivier, River Rothay, te zoeken, wederom dwars door de weilanden en deze keer ook een stuk omhoog. Maar voordat ik omhoog ga, steek ik eerst de rivier over via stepping stones of eigenlijk stepping rocks.

Ik zoek mijn weg door gebruik te maken van de OS Explorer maps die ik op mijn TwoNav heb staan. Dat zijn topografische kaarten op schaal 1:25000, daar staat zo’n beetje alles wel op. Verder probeer ik de route zo lang mogelijk te maken zonder echt de bergen in te trekken. Ik heb namelijk geen idee waar ik dan terecht kom, qua terrein bedoel ik dan.

Na een tijdje rest mij niet veel meer dan terug naar het dorp te lopen. Ik ga terug naar Freda + Ray, de coffee shop waar ik eerder was, voor een Cornish Pastry met thee. Het is lang geleden dat ik een Cornish Pastry had, dat was toen ik het South West Coast Path liep, 5 jaar geleden.
Hier zoek ik, ondanks de slechte verbinding, uit hoe ik rondom het meer van Grasmere kan lopen, een route van 6 kilometer, prima voor een zaterdagmiddag.

Daarna is het tijd voor een pint bij de Grasmere Brewery & Distillery, voordat ik een tweede ronde rondom het meertje ga lopen.
Als ik buiten op het terras zit, vallen er weer een paar druppels regen. Amper de moeite waard, maar de rest van de gasten vlucht naar binnen. Als het harder gaat regenen wordt het mij ook te gortig en zoek ik ook binnen een tafeltje.

Als ik mijn bier op heb, ga ik voor de tweede ronde, met wandelen dus 🙂
Omdat het nog steeds regent, pak ik mijn hoed en mijn jas uit de auto, daar kom ik toch langs.

Als ik de A591 overgestoken ben, kom ik langs de Wordsworth shop en Dove Cottage. William Wordsworth, een bekend Engels romantisch dichter, heeft een tijd lang in Grasmere gewoond en een aantal van zijn meest bekende gedichten geschreven. In Dove Cottage om precies te zijn en dat willen ze hier weten ook, het halve dorp gebruikt zijn naam te pas en te onpas.

Als ik een stukje de berg op loop, regent het en de zon schijnt, de duuvelkes hebbe kermis! Ik kijk rond maar ik zie geen regenboog. Normaliter zou die er wel moeten zijn maar hij is nu wellicht verscholen achter de berg.

Ik steek weer de A591 over en volg de rivier over een cobblestone pad naar het meer. Nu volgt een mooi pad langs het meer. Het zonnetje komt door en het uitzicht over het meer is erg mooi.

In de lucht zie ik paragliders. Ik hoop dat die hun gear niet over het soort paden naar boven hebben moeten slepen zoals ik die tot nu toe gelopen heb.

Helaas komt aan het mooie pad langs het meer een einde en moet ik de weg op. Gelukkig is het een erg rustige weg. Ik volg deze terug naar het dorp voor nog een biertje bij de brouwerij voordat ik weer naar Penrith rij. Daarbij loop ik ook nog even door de Wordsworth Daffodil Garden, het pad daar is geplaveid met tegels met de namen en locaties van de mensen die aan de tuin hebben bijgedragen.

Als ik het dorp uitrijd, zie ik op een groot veld langs de A591 dat er allemaal paragliders zijn geland. Ik had al gezien dat hier allemaal tenten stonden en dat er een event was, het was met echter niet duidelijk wat. Nu wel…

Weer

Het is bewolkt vandaag en zoals gezegd viel er ’s morgens een druppeltje regen. ’s Middags regende het even iets meer, maar dat duurde niet lang. Voor de natuur, die hier dringend water nodig heeft, was het veel te weinig. De zon kwam maar even te voorschijn, in de middag. Het is plakkerig weer en zeker niet koud.

Songtekst van de dag

Vanwege de passende repeterende passage in de song tekst heb ik vandaag gekozen voor Wordy Rappinghood van de Tom Tom Club.