Datum: 20250118
Tijd: 14:30 – 19:15
Afstand: 16,6 km
Wandeling
Ik heb nog twee keuzedagen staan die ik voor 20 januari nog kan gebruiken. Dat gaat helaas niet lukken, maar 1 ervan ga ik vandaag wel gebruiken. De andere vervalt dan helaas.
Sandy vertrekt aanstaande vrijdag naar Chili om in Atacama onderzoek te doen voor haar master, dus ik ga eerst naar Delft om nog wat spulletjes te brengen en samen te lunchen.
Onderweg, in de trein, kijk ik naar een troosteloos landschap, het is erg mistig overal. Dat is het al een paar dagen.
In de trein zoek ik een wandeling uit voor na de lunch. Ik wil graag naar de kust en besluit om daar vanaf Delft naar toe te lopen. Dat is goed te doen, door Delft, Den Haag en Scheveningen.
In Delft aangekomen, loop ik naar De Gist, daar heb ik met Sandy afgesproken. Google Maps snapt het niet helemaal, die laat me eerst een blokje om lopen.
Even later komt Sandy ook aan en als we aan de koffie en warme choco zitten, komt ook Ada aan. Die heeft de trein 1 uur later gepakt dan ik en de snelle route genomen met 2 overstappen. Ik heb de lange route zonder overstappen gepakt, via Amsterdam en Schiphol naar Delft.
De lunch bij De Gist is erg lekker en veel. Ze hebben zelfs Guinness van de tap. Nadat we met Sandy bijgepraat hebben, nemen we afscheid. We zien Sandy pas weer als ze terug is uit Chili.
Sandy gaat naar haar kamer, die heeft nog het een en ander te studeren voordat ze vertrekt. Ada gaat weer met de trein naar huis en ik ga wandelen, naar het strand in Scheveningen. Ik hoef alleen maar de trambaan te volgen volgens Sandy.
Als ik een paar minuten onderweg ben, valt er ineens een beetje natte sneeuw. Gelukkig blijft het bij dat beetje.
In Rijswijk loop ik door het business center, langs TNO, daar kwam ik zojuist ook al langs, en Rijkswaterstaat. Hier kom ik ook voorbij Herberg Van Ouds ’t Nest, tijd voor een pauze met een biertje.
Als ik Den Haag bereik gaat het dwars door de beroemde / beruchte Schilderswijk. Ik loop op mijn route inderdaad regelmatig langs de trambaan.
Uiteindelijk kom ik in de haven van Scheveningen aan. Nu nog het strand zien te vinden. Dat is geen probleem en even later loop ik het strand op. In het losse zand zet ik mijn voeten anders neer en ik voel een fikse pijnscheut in mijn rechter knie. Ik strompel door naar de branding en neem daar een kleine pauze om mijn knie weer in het gareel te krijgen. Dat lukt en ik vervolg mijn wandeling in het donker vlak langs de branding over het strand naar de pier. Het is vloed aan het worden, het water komt steeds verder het strand op.
Ter hoogte van het Kurhaus probeer ik de boulevard op te komen. Dat is nog niet zo eenvoudig, ze zijn het strand aan het verbouwen en een groot gedeelte is afgesloten. Nadat ik rondom de bouwplaats ben gelopen, ga ik een biertje drinken bij Brooklyn. Ze hebben hier ook huisgemaakte erwtensoep, lekker.
Bij Brooklyn zoek ik op hoe ik thuis kan komen. Bij voorkeur weer zonder overstap, dan krijg ik nog iets gedaan. Ik neem eerst bus 23 bij de bushalte voor het Kurhaus naar station Laan van NOI (Nieuw Oost-Indië) in Den Haag. Hier zie ik dat mijn trein niet verder gaat dan Leiden vanwege een defecte bovenleiding. Dan maar via Rotterdam, die trein komt er net aan, even rennen, trap af en weer op, en gehaald.
In Rotterdam moet ik overstappen. Gelukkig is er genoeg tijd om koffie te pakken bij de Appie.
Ook in Eindhoven moet ik overstappen en ook dat gaat goed. En zo kom ik weer goed in Blerick aan, waar mijn auto staat.
Weer
Afgezien van de paar natte sneeuwvlokken, was het droog en prima wandelweer. Wel koud, maar dat is geen probleem. Aan het begin van de wandeling moet je het koud hebben zodat je je warm kunt lopen.
Songtekst van de dag
Vandaag wandelde ik een deel van mijn wandeling in het donker. Ondanks dat ik daar niet bang voor ben, toch Fear of the Dark van Iron Maiden.
I am a man who walks alone
And when I’m walking a dark road
At night or strolling through the park
When the light begins to change
I sometimes feel a little strange
A little anxious when it’s dark
Fear of the dark, fear of the dark
I have a constant fear that something’s always near
Fear of the dark, fear of the dark
I have a phobia that someone’s always there
Have you run your fingers down the wall
And have you felt your neck skin crawl
When you’re searching for the light?
Sometimes when you’re scared to take a look
At the corner of the room
You’ve sensed that something’s watching you
Fear of the dark, fear of the dark
I have a constant fear that something’s always near
Fear of the dark, fear of the dark
I have a phobia that someone’s always there
Have you ever been alone at night
Thought you heard footsteps behind
And turned around and no-one’s there?
And as you quicken up your pace
You find it hard to look again
Because you’re sure there’s someone there
Fear of the dark, fear of the dark
I have a constant fear that something’s always near
Fear of the dark, fear of the dark
I have a phobia that someone’s always there
Fear of the dark, fear of the dark
Fear of the dark, fear of the dark
Fear of the dark, fear of the dark
Fear of the dark, fear of the dark
Watching horror films the night before
Debating witches and folklore
The unknown troubles on your mind
Maybe your mind is playing tricks
You sense, and suddenly eyes fix
On dancing shadows from behind
Fear of the dark, fear of the dark
I have a constant fear that something’s always near
Fear of the dark, fear of the dark
I have a phobia that someone’s always there
Fear of the dark, fear of the dark
I have a constant fear that something’s always near
Fear of the dark, fear of the dark
I have a phobia that someone’s always there
When I’m walking a dark road
I am a man who walks alone
Op de valreep maak ik nog een wandeling in 2024, ik ben van plan om vandaag naar Bad Bentheim te gaan. Waarom? Omdat ik daar al een tijdje naar toe wil, het is per spoor goed te bereiken, er gaat een Nederlandse trein naar toe. Ten minste dat dacht ik…
Ik reis vandaag weer met een keuze dag, 1ste klas dus. Het inchecken en de aansluiting in Nijmegen gaan goed. Ik had daar maar 3 minuten, maar de treinen stonden op hetzelfde perron. In Deventer heb ik meer dan een half uur, tijd dus voor koffie in de Huiskamer. Het is druk, ik kan maar met moeite een zitplaats vinden.
In Hengelo aangekomen, begin ik aan mijn wandeling. Ik heb de track en de route beschrijving op mijn telefoon gedownload. Het is droog en fris als ik begin met wandelen.
Als ik door de bossen en tussen de akkers loop, kom ik bij de meanderende Vinkebeek, ook die volg ik een tijdje. Als ik de Vinkebeek verlaat, gaat het over een breed zandpad met een fietspad erlangs verder. Hier loop ik een stukje te ver, ik moest bij wandelpaal W29 naar rechts, maar die staat er domweg niet…
Na een stukje langs een provinciale weg gelopen te hebben, kom ik bij het Kristalbad, een gebied dat onder andere gebruikt wordt om water uit Enschede op te vangen zodat Hengelo niet overstroomt. Om de milieukwaliteit van het water te verbeteren, is de ‘watermachine’ aangelegd. Het Kristalbad bestaat uit compartimenten die om beurten worden gevuld, leeglopen en droogvallen. Onder invloed van licht, lucht en plantengroei doet de waterbodem zijn zuiverende werking. Twee uitkijktorens geven bezoekers en wandelaars de mogelijkheid om over het Kristalbad uit te kijken. Bij Kristalbad maak ik een extra rondje door het gebied en beide torens heb ik uiteraard beklommen. Ook loop ik over de vlonders de ze hier aangelegd hebben. Als ik Kristalbad overgestoken ben, zie ik de schaatsbaan van Hengelo liggen. Ik loop de Twekkelerbrug op om enkele foto’s te maken, maar besluit toch aan de kant van het Kristalbad te blijven zodat ik mijn route weer op kan pikken.
Het is vandaag wel een bekenroute, na de Elsbeek en de Vinkebeek, kom ik nu ook langs de Koekoeksbeek en de Schoonwaterleiding die elkaar niet gelijkvloers kruisen bij verdeelwerk Fox, een aquaduct.
Na nog een stukje door het dorp, kom ik weer bij het station van Hengelo. Hier loop ik het spoor onderdoor en daarna ga ik het centrum weer in om te kijken of ik ergens iets te eten en te drinken kan krijgen. Het is maandag en de meest interessante kroegen en brouwerijen zijn gesloten. Ik kom uiteindelijk bij Grand Café De Twee Wezen, hier ga ik zitten om mijn wandeling af te sluiten.
Nadat ik gegeten heb en terwijl ik mijn verslag aan het uitwerken ben gooit een ober een glas bier over mij en mijn laptop heen. Gelukkig is de schade te overzien, alleen een natte broek, de laptop is alleen aan de buitenkant nat en er is geen vloeistof naar binnen gelekt. Ook de muis heb ik weer goed droog gekregen en die werkt nog steeds.
Na een goede nachtrust en een ontbijt met Chocomel bedenk ik wat ik vandaag ga doen. Het regent en hoewel het momenteel niet hard waait, is er ook voor vandaag behoorlijk wat wind voorspeld. Geen weer om door het open landschap te lopen. Ik besluit om naar Amsterdam te gaan en daar een wandeling te maken, beschut voor de wind door de bebouwing.
Ik heb een Vinexwandeling uitgezocht, een wandeling in twee delen door de Vinex-wijken in het Oostelijk Havengebied en IJburg. Vandaag ga ik architectuur bekijken. Eigenlijk had ik Sandy nu bij me moeten hebben.
Via de Jan Schaeferbrug loop ik naar Java eiland. Hier loop ik dwars door het woongebied, ontworpen door de Amsterdamse architect Sjoerd Soeters in de jaren 90. Het is een aaneenschakeling van relatief kleine appartementsgebouwen. Van Java eiland ga ik naar KNSM eiland, hier staat veelal hoogbouw. Hier vind ik ook Kanis en Meiland waar ik een lunchpauze inlas, een uitsmijter met een bok biertje. Ter afsluiting van de lunch neem ik nog een Mokums Overdreven IJwit, een variant op het normale IJwit van brouwerij ’t IJ ter ere van 750 jaar Amsterdam, op 27 oktober volgend jaar, met, hoe kan het ook anders, 7,5% alcohol.
Na mijn pauze gaat het verder langs het water, daar overheen en door het Oostelijk Havengebied. Het regent nu echt flink. Uiteindelijk kom ik bij een tramhalte waar ik tram 26 naar IJburg neem. Daar is het tweede gedeelte van mijn wandeling.
Daar loop ik langs het water met daar overheen uitzicht op de woonblokken. In het Diemerpark houdt het zowaar op met regenen! Via Steigereiland loop ik terug naar IJburg. Op Steigereiland staan de wooneenheden in het water, verbonden door steigers, metalen loopbruggen.
Bijna aan het eind van mijn wandeling kom ik bij de jachthaven en daar is het tijd voor een biertje. Het begint net weer flink te regenen met zelfs hagel erbij. Ik kan dus mooi op tijd naar binnen bij NAP. Hier drink ik een paar biertjes en dan loop ik naar de tramhalte en neem tram 26 terug naar het Centraal Station. De tram komt langs een aantal plekken waar ik vandaag gewandeld heb, zowel de eerste als de tweede wandeling.
Als ik een brug overliep of langs het water, waar er weinig beschutting was, dan stond er een flinke wind. Mijn nieuwe paraplu had het er maar moeilijk mee, maar heeft het volgehouden.
Het reizen wordt 100% openbaar vervoer vandaag, eerst met de bus naar het station in Roermond, dan met de trein naar Maastricht, overstappen en verder met de boemeltrein naar Luik. Het is niet druk op de weg en de bus is ruim op tijd in Roermond. Dat komt goed uit want ik moet mijn OV chipknip nog opladen en ik heb zelfs nog tijd om een koffie te scoren bij de Stations Huiskamer.
In Luik aangekomen is het zonnetje weg en loop ik meteen een regenbuitje met dikke druppels in. Dat duurt gelukkig maar even en nadat ik de nodige foto’s heb gemaakt van het station, Luik heeft een mooi en modern station, en omgeving, begin ik aan mijn wandelroute, een NS wandeling, maar eigenlijk gewoon een Groene Wissel omdat Bart deze ook gemaakt heeft.
De route gaat dwars door het centrum en ik kom langs de nodige oude kerken die stuk voor stuk wel het nodige aan onderhoud kunnen gebruiken. Ik kom ook bij de kathedraal en loop even naar binnen. Als ik de tweede keer bij het plein voor de kathedraal kom, is het tijd voor lunch, een omelet en een blonde om hem weg te spoelen.
Ik vervolg mijn route door het centrum en kom bij Montagne de Bueren, een trap van 374 treden die me zo’n 60 meter hoger brengt. Deze trap werd in 1883 voltooid en was bedoeld voor de soldaten die in de citadel gelegerd waren. Zij konden zo rechtstreeks naar het stadscentrum lopen, uiteraard erg belangrijk tijdens hun vrije uren…
Boven aangekomen, loop ik eerst langs de citadel en daarna langs de heuvel door bossen en langs grasland met regelmatig een mooi uitzicht over de stad. Een mooi stuk om te lopen. Geleidelijk gaat het weer omlaag en kom ik bij de Maas uit.
Luik, en ook Bressoux, is één grote bouwput. Overal waar tramrails liggen zijn ze aan het werken en is er van alles afgesloten. In Bressoux is ook de Liège Expo, die zal wel goed bereikbaar moeten zijn. Ik denk dat het station dan ook een keer een upgrade gaat krijgen.
Nadat ik een stuk langs de Maas gelopen heb kom ik weer bij de trappen uit. Hier, onder aan de trappen, ligt een brouwerij, Brasserie {C}. Hier ga ik even uitgebreid van een paar lekkere bieren en een kaasplank genieten. Eerst op het terras en later, als het te veel afkoelt, binnen.
In Maastricht aangekomen komt het er met bakken uit. Gelukkig kan ik voor een groot deel onder een afdak lopen, maar mijn capuchon is geen overbodige luxe. De trein naar Roermond staat al klaar en die gaat ook niet verder dan Roermond vanwege blikseminslag tussen Roermond en Weert. Ik installeer me in de trein met koffie en mijn laptop om mijn verslag af te maken en on-line te zetten, me er nog niet van bewust dat mijn verslag nog een vervolg gaat krijgen.
In Den Bosch neem ik eerst koffie. Daarna heb ik een flinke vertraging omdat ze verderop een trein aan het evacueren zijn. Die zal het dan wel niet meer doen. Ik zit al in de trein, maar ik moet er weer uit omdat mijn trein gecancelled is. Na enig zoeken, navragen en NS appen zit ik in de sprinter richting Dordrecht. Daarna de IC naar Roosendaal. Hier laat de NS de volgende trein wachten zodat ik mijn aansluiting haal, dat is mooi meegenomen.
Ik begin meteen met wandelen, door het winkelcentrum naar de Markt. Er is vandaag ook nog markt. Het valt me op dat er veel winkel leegstand is hier in Bergen op Zoom. Ook zijn er nog veel Vastelaoves versieringen op de huizen. Dat zie je bij ons niet zo.
Bij het water aangekomen vind ik een McDonalds. Ik wist dat hier horeca was en had hier een korte pauze gepland. Aangezien ik hier nu later ben, kan ik net zo goed meteen lunchen. Dus cheese burgers met aardbeien milkshake…
Na de lunch loop ik eerst een extra rondje rondom de Binnenschelde, een erg mooie route vlak langs het water. Na een tijdje doe ik mijn jas uit omdat ik het veel te warm krijg. Ik loop langs / door natuurgebied Molenplaat en ik zie veel verschillende vogels. Als ik bijna rond ben, kom ik weer in de bebouwde kom en op de oorspronkelijke route uit en vervolg die. Ik heb een klein stukje van de eigenlijke wandelroute gemist.
Ik loop nog een klein stukje door de buitenwijken van Bergen op Zoom, daarna gaat het voornamelijk over zand- en veldwegen, tussen de velden door. Het is op plekken behoorlijk drassig door de regen van de afgelopen dagen. Ik kom ook nog een geit tegen die aan de ketting ligt maar wel het wandelpad op kan en mij komt begroeten.
Het laatste stukje bos waar ik doorheen loop is een klim bos, een behoorlijk groot klim bos. Hier is gelukkig ook horeca, Bozlust, en ik geniet van een lekker dubbel bockje buiten op het terras.
Ik heb een locatie uitgezocht om een biertje te gaan drinken en mijn verslag uit te werken, Biercafé ’t Locomotiefke. Helaas zijn ze gesloten (vanwege Vastelaovend, opruimen en poetsen) en met hun de meeste andere eet- en drinkgelegenheden. Ik vind echter Gastrobar De Moor en die zijn open. Daar strijk in neer voor een paar biertjes en, bij gebrek aan een kaasplank en bitterballen, een Tom Kha Kai soep.
In Blerick regent het, maar als ik in Bergen op Zoom aankom is het droog, bewolkt maar droog. Als ik aan het wandelen ben, komt er eerst een flets zonnetje door en dan wordt het zelfs nog zonnig. De rest van de wandeling is de zon afwisselend wel, niet of een beetje aanwezig. Het is in ieder geval wam en ik heb geen jas nodig.
Ik heb besloten om naar Meppel te gaan, 3 uur met de trein. Als ik al vrij kan reizen en ook nog eerste klas, dan wil ik wel waar voor mijn geld.
Het station uitlopend, begint mijn wandeling. Het valt wel mee met de kou. Ik loop door Meppel, langs grachten en door het centrum. Er is markt vandaag. Even later loop ik verkeerd, voornamelijk omdat een brug waar ik overheen moest er niet meer is. Dan maar een klein stukje om naar de volgende brug.
Onderweg, in de trein, zag ik al dat het overal wel een beetje wit was, maar niet zo veel als bij ons (of verder naar het zuiden). In Meppel in de bebouwde kom is er maar weinig sneeuw te ontdekken. Dat wordt anders als ik door de polder loop. Daar ligt toch her en der sneeuw op de paden en moet ik goed uitkijken omdat het ook plaatselijk erg glad is.
Door de polder gaat het eerst voornamelijk over asfaltwegen en later ook over een aantal zandwegen. Die laatste zijn plaatselijk erg modderig, maar gelukkig is de modder voor een groot deel bevroren. Dat resulteert wel in een erg ongelijke ondergrond.
Ik loop langs een vogelreservaat en ik zie onderweg allerlei vogels (en hoor een specht). Een koppeltje zwanen zit aan de slootkant omdat het water bevroren is. Een heel stuk verder zie ik zelfs twee ooievaars. Ik dacht dat die de kou wel ontvlucht zouden zijn.
Als ik weer in de bebouwde kom aanbeland ben, loop ik eerst door de buitengebieden van Staphorst om daarna in Meppel aan te komen. In het Wilhelminapark loop ik een extra rondje. De grote vijver is voor een groot deel bevroren, maar niet helemaal. Toch loopt er een knul over het ijs. Gelukkig is hij niet zwaar, maar omstanders roepen toch dat hij van het ijs af moet.
Vlak bij het station draai ik weer af richting centrum. Ik ben de hele tijd niets tegen gekomen om ergens te eten of te drinken, ik heb dus wel honger en vooral ook dorst. Ik had van tevoren al uitgezocht dat ik naar Herberg ’t Plein wilde en daar ga ik nu linea recta naar toe.
Al met al een mooie wandeling die, ondanks de lange rechte stukken, niet saai was.
Eigenlijk biedt Herberg ’t Plein alles wat je maar kan wensen van een goeie kroeg, een redelijke keuze aan speciaal bier, waaronder ook enkele lokale bieren van bijvoorbeeld Gula Beers en uiteraard het nodige van de tap, een prima borrelkaart en een dagmenu (ontbijt, lunch, diner). Ik kan uit eigen ervaring melden dat de snert zelfgemaakt is en erg lekker.
Zoals al aangegeven valt het wel mee met de kou, ten minste in de bebouwde kom. Buiten de bebouwde kom ben ik blij dat ik me goed warm aangetrokken heb en dat ik handschoenen bij me heb. De lucht is deels blauw en deels bewolkt. Later op de dag trekken alle wolken weg en heb ik een stralende zonnige dag. Het wordt zelfs even zo warm dat ik bijna mijn jas uittrek.
Ik pak de trein van 9:06 in Blerick en de reis verloopt voorspoedig. Hoewel dit de trein naar Dordrecht is, gaat hij niet verder dan Den Haag Holland Spoor. Voor mij geen probleem, ik hoef niet zo ver. Wel weer een teken dat het niet goed gaat met het treinverkeer in Nederland, zoals ik in mijn recentelijke treinreizen aan den lijve ondervonden heb.
In één van die parken, het Griftpark, wil ik een pauze inlassen bij Peter’s Bistro. Die is echter gesloten, dat is jammer. Het Griftpark is overigens gesitueerd op de plek waar vroeger de Gemeentelijke Gasfabriek en de Vaalt stonden. Dat was de reden dat de grond op deze locatie erg vervuild was. Uiteindelijk hebben ze de vervuilde grond ‘ingepakt’ zodat deze geen schade meer kan aanrichten. Inmiddels is er een bacterie gevonden die zich voedt met de vervuiling en die, langzaam maar zeker, de vervuiling opruimt. Daar hebben we dan weer mazzel mee…
Als ik weer verder loop, kom ik bij een stuk dat is afgesloten. Ze zijn aan het snoeien en er kunnen takken vallen. Ik denk dat dat gevaar vandaag op veel meer plekken aanwezig is gezien de takken op de grond die ik op mijn weg tegenkom. 
Ik loop aan de andere kant van het water en ik pik de route even verder weer op.
Ik kom uit bij Lunchcafé de Moestuin, een groene oase met sociale oogst, een plek waar ze vooral de eigen oogst verkopen of gebruiken voor hun gerechten. Vegetarisch dus, maar ze hebben wel Gulpener bier en dat maakt veel goed. Ik ga voor een luxe tosti kaas tomatensalsa en die is goed te eten.
Na een tijdje kom ik bij de Lunetten van Utrecht. Deze zijn gebouwd rond 1825 als verdedigingswerk om een eventuele aanval vanuit de Houtense Vlakte te pareren. Daarna gaat het weer richting centrum, langs enkele oude fabrieksgebouwen van N.V. Draadindustrie „Neerlandia”, fabriek voor spijkers en draadstaal, en de 
Eerste Nederlandsche fabriek van Gereedschappen, opgericht in 1916. Via de Veilinghavenkade met enkele historische rijnaken uit de vorige eeuw kom ik dan weer bij het spoor en even later ook het station uit.
De vorige keren dat ik in Utrecht was, ben ik bij Taplokaal Gist geweest en ondanks dat dat erg goed bevallen is, heb ik nu geen zin om daar een flink stuk voor te lopen (en straks ook weer terug). Ik loop daarom het centrum in en kom uit bij Little Dublin, een Irish Pub. Hier kan ik onder het genot van enkele Guinness deze blog verder uitwerken.
En dat klopt, in Utrecht aangekomen waait het flink en het regent. In de morgen en de vroege middag heb ik de nodige regen. ’s Middags blijft het droog. Af en toe komt zelfs het zonnetje even door. De enige constante factor is de wind. Ten minste de aanwezigheid ervan, de windsterkte varieert van een flinke wind tot harde windstoten.
Ik heb al vakantie voor de rest van het jaar, tijd voor een wandeling dus. Ik besluit maximaal gebruik te maken van mijn 1ste klas keuzedag en naar Emmen te gaan. Daar ga ik de Groene Wissel langs de hunebedden lopen, Groene Wissel 185: Hunebedden, grafheuvels en onderduikershol.
In Nijmegen wordt ik verwelkomd met de mededeling dat er een stroomstoring is en er geen treinen van en naar Zwolle rijden. Ook rijden er door capaciteitsproblemen geen vervangende bussen. Dit duurt tot ca. 8:30. Dat zou voor mij net goed kunnen gaan… Tegen de tijd dat ik in mijn trein naar Zwolle stap hebben ze blijkbaar toch nog ergens bussen gevonden.
De reis naar Zwolle gaat verder zonder bijzonderheden voorbij. De stroomstoring is blijkbaar verholpen. In Zwolle heb ik weer mooi tijd om koffie te scoren voordat ik de sprinter naar Emmen neem.
In Emmen aangekomen begin ik meteen met wandelen. Ik loop door het centrum van Emmen en dan naar Westenesch. Hier tik ik meteen mijn eerste hunebed af, D44. Hier is niet veel van over omdat men de stenen voor andere doeleinden heeft gebruikt. In één steen zitten zelfs geboorde gaten om hem in kleinere stukken te breken. Zo ver is het echter niet gekomen.
Ik loop over een veldweg en er staan vrachtwagens midden op de weg. Dat is niet zo moeilijk, het is maar een smalle weg. Ze worden geladen met bieten.
Ik check op Google Maps waar de hunebedden zijn en denk slim te zijn door een omweg te maken om zo nog drie hunebedden te bezoeken. Pas als ik daar ben, besef ik dat ik daar op de terugweg ook voorbij kom. Tja, terug naar de oorspronkelijke route dus.
Ik loop door het Valtherbos en nadat ik hunebed D35 bezocht heb, zwaai ik af richting Valthe. Hier zit een bakker, Ambachtsbakker Kuipers, en daar hoop ik iets te eten en te drinken te krijgen. Helaas zijn er in de winter geen belegde broodjes of koffie, in de zomer wel. In plaats daarvan neem ik een luxe krentenbol met abrikoos in het midden die ik buiten op eet, erg lekker.
Terug naar de route alwaar ik al snel bij het Onderduikershol kom. Dit is een reconstructie van het onderduikershol waar tijdens de Tweede Wereldoorlog diverse Joden ondergedoken zaten.
Deze zijn duidelijk zichtbaar in het bos. Ze zijn veel jonger dan de hunebedden, zo’n 1000 jaar jonger, en er liggen vaak meerdere personen in begraven.
Nog een stukje door het bos en ik kom weer in de bebouwde kom. Bij het station aangekomen volg ik het begin van de route nog een keer om in het centrum te komen. Hier ga ik bij de Brasserie zitten voor een welverdiend biertje en erwtensoep. Hier werk ik ook dit verslag verder uit en zet het op de blog.
In Westkapelle is het eerst tijd voor koffie met een stuk monchoutaart Bij de Koster, een beetje een alternatieve eet- en drinkgelegenheid met oud meubilair waar de dames zelf hun taarten maken.
Net voor Zoutelande kom ik een Baarloos echtpaar tegen op de fiets. We maken een praatje, ze zijn hier een weekje op vakantie en vandaag is hun laatste dag hier.
In Zoutelande pik ik de route op die ik uitgezocht heb en die me uiteindelijk terug naar Middelburg moet brengen. In het begin wijk ik er nogal vanaf omdat ik meer over of langs het strand wil lopen. Ook wil ik in een strandtent gaan lunchen, dat wordt Strandpaviljoen De Zeeuwse Rivièra. Hier strijk ik neer voor ein Weissen und ein Strammer Max. Het is net of ik in Duitsland ben 🙂
Als de buien overgetrokken zijn, ga ik verder met mijn wandeling die me nu het binnenland in brengt. Maar niet voordat ik nog even een hoge duin opgelopen ben naar de vliegplaats waar delta- en paravliegers kunnen starten. Helaas is daar nu niets te doen.
Nadat ik de duinen overgestoken ben, loop ik verder over een wandelpad naar Biggekerke. Hier gaan ze vanmiddag sjezenrijden. Een sjees is een tweewielige antieke wagen die achter een paard gespannen is. In de sjees zitten een man en een vrouw in Zeeuwse klederdracht. De man ment het paard en de vrouw probeert met een lans ringen te steken die boven de weg hangen.
In plaats daarvan loop ik een rondje om de kerk.
Uiteindelijk keer ik weer terug naar de route om zo de stad in te lopen. Er is kermis in Middelburg. Daar was ik echter niet voor gekomen en ik loop door naar Proeflokaal Stadsbrouwerij Middelburg ofwel bar Gaudi. Hier hebben ze het bier van de stadsbrouwerij, Hosternokke, op het menu staan en hier eindigt mijn wandeling.
Als ik begin te lopen, is het half bewolkt. De zon komt af en toe door en dan wordt het ook meteen warm. Tijdens mijn lunch pauze regent het even flink, geen probleem, ik zit droog.
Het station van Lage Zwaluwe ligt midden tussen de weilanden en velden. Ik loop via een verharde veldweg, die later overgaat in een fietspad, naar Lage Zwaluwe. Dat zijn een goede 4 kilometer. Hier is het tijd voor lunch met een Hertog Jan Weizener bij Biesla aan de haven.
Nadat ik dwars door het oude deel van Lage Zwaluwe gelopen heb, loop ik eerst langs en daarna over de dijk langs de Amer verder. Na een tijdje sla ik rechtsaf en loop verder over een gravel fietspad langs een onbekend water. Het gaat vandaag voornamelijk over verharde en half-verharde landwegen en fietspaden, een enkel zand- en graspad daargelaten.
Langs het onbekende water zie ik naast het fietspad allemaal palen staan met een witte kop. Ik vraag me af waar die voor dienen. Een eindje verder kom ik een hele ploeg mensen tegen die de berm nogal voorzichtig aan het maaien / snoeien zijn. Zij kunnen me wel uitleggen waar de palen met de witte kop voor dienen. Die palen geven aan dat er tussen deze palen niet gemaaid mag worden. Er staan namelijk allerlei struikjes (struweel) en deze ploeg zorgt voor het onderhoud. De gemeente maakt echter gebruik van onderaannemers en die maaien gewoon alles weg. Zelfs tussen de paaltjes met de witte kop wordt regelmatig gemaaid, ondanks dat dat niet de bedoeling is. Momenteel zijn ze bezig om alles weer in orde te brengen om dat voor te zijn.
Als ik bij Hoge Zwaluwe in de buurt kom, loop ik even een stukje verkeerd (afslag gemist). Dat is echter geen probleem, via mijn TwoNav vind ik de route snel genoeg terug. Na Hoge Zwaluwe gaat het verder langs sloten en door de velden. Bij een bosje hoor ik een koekoek, die zie ik echter niet. In deze omgeving is er voornamelijk akkerbouw, onder andere asperge velden. Ik zie maar weinig runderen, wel veel schapen, voornamelijk op de dijken.
Ik kom nog door een derde dorp dat bij Drimmelen hoort, Blauwe Sluis. Hier is niet veel te doen en ik loop snel verder. Na Blauwe sluis kom ik over een mooie smalle weg met veel bomen en struiken erlangs, een soort tunnel in het akkerlandschap.
Aangezien er in de buurt van het station niets te doen is, had ik van te voren al besloten dat ik een klein stukje met de trein terug zou gaan. Ik moet so-wie-so overstappen in Breda en daar ga in naar Frontaal voor enkele welverdiende biertjes. Afgelopen weekend was ik ook al hier, samen met Gerben, Lise en Sven, voor Frontaal Fest, het jaarlijkse bierfestival voor investeerders. Dat was zeer geslaagd!
Het Frontaal brouwcafé bevindt zich in het oude Faam complex, de snoepfabriek die vooral bekend was van de rollen drop (ten minste in mijn tijd). In dit complex zijn diverse ‘alternatieve’ bedrijven gevestigd, waaronder dus het Frontaal brouwcafé. De Frontaal brouwerij bevond zich hier ook maar is recentelijk verhuist naar The Bay omdat hier geen uitbreidingsmogelijkheden waren.
Het Frontaal brouwcafé heeft een groot terras, met lounge hoek en simpele ‘Jong Nederland’ banken en tafels, en een flinke ruimte binnen. Alles straalt oude industriële glorie uit en dat is een van de grote charmes van het brouwcafé.
Uiteraard is de hele selectie van Frontaal bieren ook op blik verkrijgbaar.
Iedere keer als ik hier ben, valt me de goede muziekkeuze op. Voornamelijk muziek uit de jaren 60-70-80 en in het algemeen allemaal muziek die ik zeer kan waarderen. Het is hier heel goed toeven…
