Datum: 20250804
Tijd: 11:10 – 21:25
Afstand: 25,1 km
Wandeling
Het is een hele tijd geleden dat ik hier een blog artikel geschreven heb, heel juni en juli is er niets van gekomen. Oorzaak: mijn rechterknie. Daar heb ik al sinds januari last van. Helaas kunnen, of eerder willen, ze me daar hier in Nederland niet aan helpen. Het is blijkbaar nog niet erg genoeg…
Afgelopen weekend heb ik lekker rustig aan gedaan en mijn knie voelt momenteel niet al te pijnlijk. Ik heb vrij vandaag, ook al is het maandag. Omdat ik nu geen wandelvakantie kan houden, heb ik alle maandagen in juli en augustus vrij genomen en aangezien ik op vrijdagen al niet meer werk, heb ik lekker lange weekeinden, tropenrooster!
Ik ga vandaag proberen om een flinke wandeling te maken. Omdat ik niet in the middle of nowhere wil zitten als mijn knie het begeeft, wordt het een stadswandeling in Amsterdam. Daar kan ik altijd een Uber laten komen als het niet meer gaat.
Om even voor 9 uur ben ik op station Blerick, nadat ik even gezocht heb waar men de parkeerplaats gelaten heeft. Die is verplaatst vanwege de bouwactiviteiten op het kazerneterrein.
Ik had er gisteren nog even over gedacht om vroeger te gaan, met de trein van half 7, maar dat is me toch iets te vroeg en ook niet nodig. Amsterdam is maar 2 uur met de trein en ik ben nog steeds voor de middag daar.
Ik ga naar station Amsterdam Zuid, dan hoef ik niet over te stappen.
Onderweg bel ik de huisarts om een afspraak te maken voor een verwijzing voor mijn knie. Hiermee zet ik het proces in gang dat mij uiteindelijk van de problemen met mijn rechterknie af moet helpen.
In Zuid aangekomen is het eerst tijd voor koffie en een tosti bij café Belmondo, vlak bij het station.
Na mijn ‘ontbijt’ begint mijn wandeling, ik ga door een paar parken lopen, te beginnen met het Vondelpark.
De route naar het Vondelpark begint meteen kunstzinnig, er staan allemaal kunstwerken in de groenstrook waar ik doorheen loop. Dit is allemaal onderdeel van Artzuid (zie artzuid.nl).
Om 12 uur loeien de sirenes, de Russen komen… Aan de sirenes te horen, komen de Russen in Zuid iets later aan dan in het centrum.
In het Vondelpark is het tijd voor een kleine pauze, een blondje bij het Blauwe Theehuis. Ik heb zowaar een nieuwe en tijdelijke van brouwerij ’t IJ te pakken, Blond & Blauw, en moet hem nog toevoegen op Untappd!
Het gaat verder door het Vondelpark en daarna langs het Surinameplein naar het Rembrandtpark. Het waait nu behoorlijk, een voorbode van de regen die straks voorspeld is?
Ik maak een rondje door het Rembrandtpark en ga dan verder. Ik loop nu naar het Erasmuspark. Hier is het weer tijd voor een pauze, deze keer bij Terrasmus. Hier hebben ze een eigen bier, Chantal Blond, en die moet ik natuurlijk proeven. Ik heb er nu 10 km op zitten en ik begin mijn rechterknie te voelen.
Het volgende park is het Westerpark. Er vallen een paar druppels en ik zet mijn hoed op zodat ik niet allemaal druppels op mijn bril krijg. Dat kijkt een beetje lastig.
Net voor het Westerpark wordt ik bijna van mijn sokken gereden op een zebrapad. Iemand die de Nederlandse verkeersregels niet kent… Ik wil er wel meer woorden aan vuil maken, en dat heb ik op dat moment ook gedaan, maar dat kan ik hier op de blog beter niet doen. Als je mij kent, weet je wat ik bedoel…
In het Westerpark loop ik eerst door de tuinparken. Ik ben hier al eens eerder geweest, maar toen was dit gedeelte afgesloten. Hier heb je allemaal volkstuinen, maar niet om groente te verbouwen, maar meer als buitenverblijf. Er staan wel heel veel verschillende en mooie bloemen. Na een tijdje wil ik verder en moet ik even zoeken voordat ik de uitgang weer gevonden heb.
Langs de gashouder gaat het richting de oostkant van het park. Hier is de nodige horeca en ik strijk neer op het terras van het Ketelhuis voor een lekkere IPA.
Op het terras begint het te regenen en ik schuif een beetje op zodat ik onder een grote parasol zit. Het waait nog steeds flink.
Ik heb mijn route die ik wilde lopen er nu op zitten. Nu ga ik nog enkele bier gelegenheden opzoeken. Als eerste loop ik naar café ’t Monumentje. Onderweg kom ik een rastaman tegen en die begroet me met “Hey Buffalo Bill”. Die is nieuw en die voeg ik toe aan de verzameling bijnamen die ik in de loop der jaren verzameld heb.
Bij café ’t Monumentje schuil ik even voor de regen en drink een IPA. Ik heb nu zo’n 16 km gelopen en mijn rechterknie begint al meer pijn te doen.
Een bezoek aan Amsterdam is niet compleet zonder een bezoek aan Gollem. Mijn volgende stop is dan ook Gollem Raamsteeg, de eerste Gollem waar ik ooit kwam. Ik loop door het toeristisch gedeelte en de 9 straatjes naar de Raamsteeg en drink daar een heel lekkere IPA.
Op één been kun je niet staan, dus ik loop ook nog naar Gollem Craft Beers. Het gaat wederom door een toeristisch gedeelte van Amsterdam. Ik scoor ook nog even twee cheese burgers om een bodem te leggen voor wat komen gaat. Bij Gollem Craft Beers kan ik ook aan mijn Untappd batch werken, net zoals bij café ’t Monumentje.
Driemaal is scheepsrecht en dat doe ik bij Gollem de Pijp. Hier drink ik een Precious, als je de Lord of the Rings gezien, of beter nog gelezen, hebt, weet je waar dat over gaat.
Vanuit de Pijp wil ik weer naar station Zuid. Dat is ongeveer 3 km lopen. Normaliter geen probleem, maar mijn rechterknie begint nu wel erg pijnlijk te worden. Ik heb ook al meer dan 20 km gelopen. Ik kan ook de tram nemen, die vertrekt hier een paar honderd meter vandaan. Of een Uber, maar dat is vrij duur, te opzichte van de tram, 14 euro in plaats van minder dan 2 euro.
Ik kies voor de tram en loop langs het Sarphatipark naar de tramhalte. Helaas stuurt Google me de verkeerde kant op. Dus besluit ik om toch maar gewoon te voet naar station Zuid te gaan. Daarbij kom ik door het Beatrixpark, dat past wel bij het parken thema van vandaag.
Het goede nieuws is dat het allemaal nog wel gaat met mijn knie, welswaar met pijn, maar toch. Het slechte nieuws komt morgen…
Op Zuid aangekomen, scoor ik nog snel een koffie en een Mars bij de Kiosk en neem ik de trein van 21:16 uur richting Venlo.
Weer
De dag begon prima, met lekker wandelweer. Niet te warm en droog. Helaas begon het later te regenen, voornamelijk motregen en af en toe iets meer. Tijdens mijn wandeling had ik hier niet al te veel last van, behalve toen ik naar het station terug liep, toen werd ik toch wel nat.
Na het Erasmuspark waaide het ook flink en dat bleef het de rest va de dag doen.
Songtekst van de dag
Toen ik bij Gollem Craft Beers zat, hoorde ik eerst een nummer dat ik eerder als songtekst van de dag gebruikt heb, terwijl ik het aan het bekijken was. Daarna hoorde ik een ander goed nummer en dat wordt de songtekst van vandaag: The Dandy Warhols met Bohemian Like You.
You got a great car
Yeah, what’s wrong with it today?
I used to have one too
Maybe I’ll come and have a look
I really love
Your hairdo, yeah
I’m glad you like mine too
See what looking pretty cool will get ya?
So, what do you do?
Oh yeah, I wait tables too
No, I haven’t heard your band
‘Cause you guys are pretty new
But if you dig on vegan food
Well come over to my work
I’ll have them cook you
Something that you’ll really love
‘Cause I like you
Yeah I like you
And I’m feeling so bohemian like you
Yeah I like you yeah I like you
And I feel whoa ho woo
Ooh ooh ooh
Ooh ooh ooh
Ooh ooh ooh
Ooh ooh ooh
Wait
Who’s that guy
Just hanging at your pad?
He’s looking kinda bummed
Yeah, you broke up, that’s too bad
I guess it’s fair if he always pays the rent
And he doesn’t get bent
About sleeping on the couch when I’m there
‘Cause I like you
Yeah I like you
And I’m feeling so bohemian like you
Yeah I like you
Yeah I like you
And I feel whoa ho woo
Ooh ooh ooh
Ooh ooh ooh
Ooh ooh ooh
I’m getting wise and
I’m feeling so bohemian like you
It’s you that I want, so please
Just a casual, casual easy thing
Is it?
It is for me
And I like you yeah I like you
And I like you I like you I like you
I like you I like you I like you
I like you and I feel
Whoa ho woo
Ooh ooh ooh
Ooh ooh ooh
Ooh ooh ooh
Ooh ooh ooh
























































































































































Vandaag is het Hemelvaart, een vrije dag dus. Ada wil in de tuin werken en ik ga wandelen. Het gaat redelijk met mijn knie, als ik loop, begint het pijn te doen. Des te meer ik loop, des te meer pijn, tot een bepaald niveau dat ik nog kan hebben. We zien wel waar het schip strandt…
Ik pak de trein van 8:36 uur in Blerick en moet op Amsterdam Bijlmer overstappen. De sprinter heeft vertraging en dat geeft mij de gelegenheid om koffie te scoren. Het is even zoeken voor die koffie, maar ik slaag uiteindelijk bij de Appie.
Ik zit maar een paar minuten in de sprinter, in Abcoude ga ik er al weer uit (6 minuten). Mijn wandeling begint voor het station van Abcoude en ik loop eerst een stukje langs het spoor voordat ik langs Het Gein terecht kom. Ik volg dit riviertje totdat ik het binnenland in loop om naar Fort Nigtevecht, onderdeel van de Stelling van Amsterdam, te lopen.
Bij Fort Nigtevecht is horeca en die is nog open ook. Maar ik ben pas net begonnen met wandelen en heb de koffie net achter de kiezen, te vroeg dus.
Ik loop door langs het Amsterdam-Rijnkanaal en steek dat over via de Liniebrug. Ik volg het fietspad dat langzaam omhoog en daarna omlaag slingert in plaats van de trap. Bij het omhoog lopen voel ik mijn rechterknie. De Liniebrug verbindt de Stelling van Amsterdam met de Nieuwe Hollandse Waterlinie.
Ik kom nu in Nigtevecht uit, een dood dorp. Ik had hier een pauze willen inlassen om mijn knie rust te geven, maar alles is dicht. Ik vraag nog even aan een inboorling of er ergens koffie te krijgen is, maar helaas. Doorlopen dus.
Op een gegeven moment verlaat ik de Vecht en ga ik dwars door de weilanden over een gras pad richting Weesp.
Daar hoef ik dus niet lang over na te denken en even later ben ik bij de brouwerij in een neogotische kerk. Na Jopen is dit de tweede brouwerij die ik ken, die in een kerk gevestigd is. Wispe betekent overigens Weesp.




































































































Sandy vertrekt aanstaande vrijdag naar Chili om in Atacama onderzoek te doen voor haar master, dus ik ga eerst naar Delft om nog wat spulletjes te brengen en samen te lunchen.
In Delft aangekomen, loop ik naar De Gist, daar heb ik met Sandy afgesproken. Google Maps snapt het niet helemaal, die laat me eerst een blokje om lopen.
Sandy gaat naar haar kamer, die heeft nog het een en ander te studeren voordat ze vertrekt. Ada gaat weer met de trein naar huis en ik ga wandelen, naar het strand in Scheveningen. Ik hoef alleen maar de trambaan te volgen volgens Sandy.
In Rijswijk loop ik door het business center, langs TNO, daar kwam ik zojuist ook al langs, en Rijkswaterstaat. Hier kom ik ook voorbij Herberg Van Ouds ’t Nest, tijd voor een pauze met een biertje.
Uiteindelijk kom ik in de haven van Scheveningen aan. Nu nog het strand zien te vinden. Dat is geen probleem en even later loop ik het strand op. In het losse zand zet ik mijn voeten anders neer en ik voel een fikse pijnscheut in mijn rechter knie. Ik strompel door naar de branding en neem daar een kleine pauze om mijn knie weer in het gareel te krijgen. Dat lukt en ik vervolg mijn wandeling in het donker vlak langs de branding over het strand naar de pier. Het is vloed aan het worden, het water komt steeds verder het strand op.
Ter hoogte van het Kurhaus probeer ik de boulevard op te komen. Dat is nog niet zo eenvoudig, ze zijn het strand aan het verbouwen en een groot gedeelte is afgesloten. Nadat ik rondom de bouwplaats ben gelopen, ga ik een biertje drinken bij Brooklyn. Ze hebben hier ook huisgemaakte erwtensoep, lekker.























































Op de valreep maak ik nog een wandeling in 2024, ik ben van plan om vandaag naar Bad Bentheim te gaan. Waarom? Omdat ik daar al een tijdje naar toe wil, het is per spoor goed te bereiken, er gaat een Nederlandse trein naar toe. Ten minste dat dacht ik…
Ik reis vandaag weer met een keuze dag, 1ste klas dus. Het inchecken en de aansluiting in Nijmegen gaan goed. Ik had daar maar 3 minuten, maar de treinen stonden op hetzelfde perron. In Deventer heb ik meer dan een half uur, tijd dus voor koffie in de Huiskamer. Het is druk, ik kan maar met moeite een zitplaats vinden.
In Hengelo aangekomen, begin ik aan mijn wandeling. Ik heb de track en de route beschrijving op mijn telefoon gedownload. Het is droog en fris als ik begin met wandelen.
Als ik door de bossen en tussen de akkers loop, kom ik bij de meanderende Vinkebeek, ook die volg ik een tijdje. Als ik de Vinkebeek verlaat, gaat het over een breed zandpad met een fietspad erlangs verder. Hier loop ik een stukje te ver, ik moest bij wandelpaal W29 naar rechts, maar die staat er domweg niet…
Na een stukje langs een provinciale weg gelopen te hebben, kom ik bij het Kristalbad, een gebied dat onder andere gebruikt wordt om water uit Enschede op te vangen zodat Hengelo niet overstroomt. Om de milieukwaliteit van het water te verbeteren, is de ‘watermachine’ aangelegd. Het Kristalbad bestaat uit compartimenten die om beurten worden gevuld, leeglopen en droogvallen. Onder invloed van licht, lucht en plantengroei doet de waterbodem zijn zuiverende werking. Twee uitkijktorens geven bezoekers en wandelaars de mogelijkheid om over het Kristalbad uit te kijken. Bij Kristalbad maak ik een extra rondje door het gebied en beide torens heb ik uiteraard beklommen. Ook loop ik over de vlonders de ze hier aangelegd hebben. Als ik Kristalbad overgestoken ben, zie ik de schaatsbaan van Hengelo liggen. Ik loop de Twekkelerbrug op om enkele foto’s te maken, maar besluit toch aan de kant van het Kristalbad te blijven zodat ik mijn route weer op kan pikken.
Het is vandaag wel een bekenroute, na de Elsbeek en de Vinkebeek, kom ik nu ook langs de Koekoeksbeek en de Schoonwaterleiding die elkaar niet gelijkvloers kruisen bij verdeelwerk Fox, een aquaduct.
Na nog een stukje door het dorp, kom ik weer bij het station van Hengelo. Hier loop ik het spoor onderdoor en daarna ga ik het centrum weer in om te kijken of ik ergens iets te eten en te drinken kan krijgen. Het is maandag en de meest interessante kroegen en brouwerijen zijn gesloten. Ik kom uiteindelijk bij Grand Café De Twee Wezen, hier ga ik zitten om mijn wandeling af te sluiten.
Nadat ik gegeten heb en terwijl ik mijn verslag aan het uitwerken ben gooit een ober een glas bier over mij en mijn laptop heen. Gelukkig is de schade te overzien, alleen een natte broek, de laptop is alleen aan de buitenkant nat en er is geen vloeistof naar binnen gelekt. Ook de muis heb ik weer goed droog gekregen en die werkt nog steeds.































































































































Na een goede nachtrust en een ontbijt met Chocomel bedenk ik wat ik vandaag ga doen. Het regent en hoewel het momenteel niet hard waait, is er ook voor vandaag behoorlijk wat wind voorspeld. Geen weer om door het open landschap te lopen. Ik besluit om naar Amsterdam te gaan en daar een wandeling te maken, beschut voor de wind door de bebouwing.
Ik heb een Vinexwandeling uitgezocht, een wandeling in twee delen door de Vinex-wijken in het Oostelijk Havengebied en IJburg. Vandaag ga ik architectuur bekijken. Eigenlijk had ik Sandy nu bij me moeten hebben.
Via de Jan Schaeferbrug loop ik naar Java eiland. Hier loop ik dwars door het woongebied, ontworpen door de Amsterdamse architect Sjoerd Soeters in de jaren 90. Het is een aaneenschakeling van relatief kleine appartementsgebouwen. Van Java eiland ga ik naar KNSM eiland, hier staat veelal hoogbouw. Hier vind ik ook Kanis en Meiland waar ik een lunchpauze inlas, een uitsmijter met een bok biertje. Ter afsluiting van de lunch neem ik nog een Mokums Overdreven IJwit, een variant op het normale IJwit van brouwerij ’t IJ ter ere van 750 jaar Amsterdam, op 27 oktober volgend jaar, met, hoe kan het ook anders, 7,5% alcohol.
Na mijn pauze gaat het verder langs het water, daar overheen en door het Oostelijk Havengebied. Het regent nu echt flink. Uiteindelijk kom ik bij een tramhalte waar ik tram 26 naar IJburg neem. Daar is het tweede gedeelte van mijn wandeling.
Daar loop ik langs het water met daar overheen uitzicht op de woonblokken. In het Diemerpark houdt het zowaar op met regenen! Via Steigereiland loop ik terug naar IJburg. Op Steigereiland staan de wooneenheden in het water, verbonden door steigers, metalen loopbruggen.
Bijna aan het eind van mijn wandeling kom ik bij de jachthaven en daar is het tijd voor een biertje. Het begint net weer flink te regenen met zelfs hagel erbij. Ik kan dus mooi op tijd naar binnen bij NAP. Hier drink ik een paar biertjes en dan loop ik naar de tramhalte en neem tram 26 terug naar het Centraal Station. De tram komt langs een aantal plekken waar ik vandaag gewandeld heb, zowel de eerste als de tweede wandeling.
Als ik een brug overliep of langs het water, waar er weinig beschutting was, dan stond er een flinke wind. Mijn nieuwe paraplu had het er maar moeilijk mee, maar heeft het volgehouden.



































































































Het reizen wordt 100% openbaar vervoer vandaag, eerst met de bus naar het station in Roermond, dan met de trein naar Maastricht, overstappen en verder met de boemeltrein naar Luik. Het is niet druk op de weg en de bus is ruim op tijd in Roermond. Dat komt goed uit want ik moet mijn OV chipknip nog opladen en ik heb zelfs nog tijd om een koffie te scoren bij de Stations Huiskamer.
In Luik aangekomen is het zonnetje weg en loop ik meteen een regenbuitje met dikke druppels in. Dat duurt gelukkig maar even en nadat ik de nodige foto’s heb gemaakt van het station, Luik heeft een mooi en modern station, en omgeving, begin ik aan mijn wandelroute, een NS wandeling, maar eigenlijk gewoon een Groene Wissel omdat Bart deze ook gemaakt heeft.
De route gaat dwars door het centrum en ik kom langs de nodige oude kerken die stuk voor stuk wel het nodige aan onderhoud kunnen gebruiken. Ik kom ook bij de kathedraal en loop even naar binnen. Als ik de tweede keer bij het plein voor de kathedraal kom, is het tijd voor lunch, een omelet en een blonde om hem weg te spoelen.
Ik vervolg mijn route door het centrum en kom bij Montagne de Bueren, een trap van 374 treden die me zo’n 60 meter hoger brengt. Deze trap werd in 1883 voltooid en was bedoeld voor de soldaten die in de citadel gelegerd waren. Zij konden zo rechtstreeks naar het stadscentrum lopen, uiteraard erg belangrijk tijdens hun vrije uren…
Boven aangekomen, loop ik eerst langs de citadel en daarna langs de heuvel door bossen en langs grasland met regelmatig een mooi uitzicht over de stad. Een mooi stuk om te lopen. Geleidelijk gaat het weer omlaag en kom ik bij de Maas uit.
Luik, en ook Bressoux, is één grote bouwput. Overal waar tramrails liggen zijn ze aan het werken en is er van alles afgesloten. In Bressoux is ook de Liège Expo, die zal wel goed bereikbaar moeten zijn. Ik denk dat het station dan ook een keer een upgrade gaat krijgen.
Nadat ik een stuk langs de Maas gelopen heb kom ik weer bij de trappen uit. Hier, onder aan de trappen, ligt een brouwerij, Brasserie {C}. Hier ga ik even uitgebreid van een paar lekkere bieren en een kaasplank genieten. Eerst op het terras en later, als het te veel afkoelt, binnen.
In Maastricht aangekomen komt het er met bakken uit. Gelukkig kan ik voor een groot deel onder een afdak lopen, maar mijn capuchon is geen overbodige luxe. De trein naar Roermond staat al klaar en die gaat ook niet verder dan Roermond vanwege blikseminslag tussen Roermond en Weert. Ik installeer me in de trein met koffie en mijn laptop om mijn verslag af te maken en on-line te zetten, me er nog niet van bewust dat mijn verslag nog een vervolg gaat krijgen.















































































































































In Den Bosch neem ik eerst koffie. Daarna heb ik een flinke vertraging omdat ze verderop een trein aan het evacueren zijn. Die zal het dan wel niet meer doen. Ik zit al in de trein, maar ik moet er weer uit omdat mijn trein gecancelled is. Na enig zoeken, navragen en NS appen zit ik in de sprinter richting Dordrecht. Daarna de IC naar Roosendaal. Hier laat de NS de volgende trein wachten zodat ik mijn aansluiting haal, dat is mooi meegenomen.
Ik begin meteen met wandelen, door het winkelcentrum naar de Markt. Er is vandaag ook nog markt. Het valt me op dat er veel winkel leegstand is hier in Bergen op Zoom. Ook zijn er nog veel Vastelaoves versieringen op de huizen. Dat zie je bij ons niet zo.
Bij het water aangekomen vind ik een McDonalds. Ik wist dat hier horeca was en had hier een korte pauze gepland. Aangezien ik hier nu later ben, kan ik net zo goed meteen lunchen. Dus cheese burgers met aardbeien milkshake…
Na de lunch loop ik eerst een extra rondje rondom de Binnenschelde, een erg mooie route vlak langs het water. Na een tijdje doe ik mijn jas uit omdat ik het veel te warm krijg. Ik loop langs / door natuurgebied Molenplaat en ik zie veel verschillende vogels. Als ik bijna rond ben, kom ik weer in de bebouwde kom en op de oorspronkelijke route uit en vervolg die. Ik heb een klein stukje van de eigenlijke wandelroute gemist.
Ik loop nog een klein stukje door de buitenwijken van Bergen op Zoom, daarna gaat het voornamelijk over zand- en veldwegen, tussen de velden door. Het is op plekken behoorlijk drassig door de regen van de afgelopen dagen. Ik kom ook nog een geit tegen die aan de ketting ligt maar wel het wandelpad op kan en mij komt begroeten.
Het laatste stukje bos waar ik doorheen loop is een klim bos, een behoorlijk groot klim bos. Hier is gelukkig ook horeca, Bozlust, en ik geniet van een lekker dubbel bockje buiten op het terras.
Ik heb een locatie uitgezocht om een biertje te gaan drinken en mijn verslag uit te werken, Biercafé ’t Locomotiefke. Helaas zijn ze gesloten (vanwege Vastelaovend, opruimen en poetsen) en met hun de meeste andere eet- en drinkgelegenheden. Ik vind echter Gastrobar De Moor en die zijn open. Daar strijk in neer voor een paar biertjes en, bij gebrek aan een kaasplank en bitterballen, een Tom Kha Kai soep.
In Blerick regent het, maar als ik in Bergen op Zoom aankom is het droog, bewolkt maar droog. Als ik aan het wandelen ben, komt er eerst een flets zonnetje door en dan wordt het zelfs nog zonnig. De rest van de wandeling is de zon afwisselend wel, niet of een beetje aanwezig. Het is in ieder geval wam en ik heb geen jas nodig.







































































































































Ik heb besloten om naar Meppel te gaan, 3 uur met de trein. Als ik al vrij kan reizen en ook nog eerste klas, dan wil ik wel waar voor mijn geld.
Het station uitlopend, begint mijn wandeling. Het valt wel mee met de kou. Ik loop door Meppel, langs grachten en door het centrum. Er is markt vandaag. Even later loop ik verkeerd, voornamelijk omdat een brug waar ik overheen moest er niet meer is. Dan maar een klein stukje om naar de volgende brug.
Onderweg, in de trein, zag ik al dat het overal wel een beetje wit was, maar niet zo veel als bij ons (of verder naar het zuiden). In Meppel in de bebouwde kom is er maar weinig sneeuw te ontdekken. Dat wordt anders als ik door de polder loop. Daar ligt toch her en der sneeuw op de paden en moet ik goed uitkijken omdat het ook plaatselijk erg glad is.
Door de polder gaat het eerst voornamelijk over asfaltwegen en later ook over een aantal zandwegen. Die laatste zijn plaatselijk erg modderig, maar gelukkig is de modder voor een groot deel bevroren. Dat resulteert wel in een erg ongelijke ondergrond.
Ik loop langs een vogelreservaat en ik zie onderweg allerlei vogels (en hoor een specht). Een koppeltje zwanen zit aan de slootkant omdat het water bevroren is. Een heel stuk verder zie ik zelfs twee ooievaars. Ik dacht dat die de kou wel ontvlucht zouden zijn.
Als ik weer in de bebouwde kom aanbeland ben, loop ik eerst door de buitengebieden van Staphorst om daarna in Meppel aan te komen. In het Wilhelminapark loop ik een extra rondje. De grote vijver is voor een groot deel bevroren, maar niet helemaal. Toch loopt er een knul over het ijs. Gelukkig is hij niet zwaar, maar omstanders roepen toch dat hij van het ijs af moet.
Vlak bij het station draai ik weer af richting centrum. Ik ben de hele tijd niets tegen gekomen om ergens te eten of te drinken, ik heb dus wel honger en vooral ook dorst. Ik had van tevoren al uitgezocht dat ik naar Herberg ’t Plein wilde en daar ga ik nu linea recta naar toe.
Al met al een mooie wandeling die, ondanks de lange rechte stukken, niet saai was.
Eigenlijk biedt Herberg ’t Plein alles wat je maar kan wensen van een goeie kroeg, een redelijke keuze aan speciaal bier, waaronder ook enkele lokale bieren van bijvoorbeeld Gula Beers en uiteraard het nodige van de tap, een prima borrelkaart en een dagmenu (ontbijt, lunch, diner). Ik kan uit eigen ervaring melden dat de snert zelfgemaakt is en erg lekker.
Zoals al aangegeven valt het wel mee met de kou, ten minste in de bebouwde kom. Buiten de bebouwde kom ben ik blij dat ik me goed warm aangetrokken heb en dat ik handschoenen bij me heb. De lucht is deels blauw en deels bewolkt. Later op de dag trekken alle wolken weg en heb ik een stralende zonnige dag. Het wordt zelfs even zo warm dat ik bijna mijn jas uittrek.






































































































Ik pak de trein van 9:06 in Blerick en de reis verloopt voorspoedig. Hoewel dit de trein naar Dordrecht is, gaat hij niet verder dan Den Haag Holland Spoor. Voor mij geen probleem, ik hoef niet zo ver. Wel weer een teken dat het niet goed gaat met het treinverkeer in Nederland, zoals ik in mijn recentelijke treinreizen aan den lijve ondervonden heb.
In één van die parken, het Griftpark, wil ik een pauze inlassen bij Peter’s Bistro. Die is echter gesloten, dat is jammer. Het Griftpark is overigens gesitueerd op de plek waar vroeger de Gemeentelijke Gasfabriek en de Vaalt stonden. Dat was de reden dat de grond op deze locatie erg vervuild was. Uiteindelijk hebben ze de vervuilde grond ‘ingepakt’ zodat deze geen schade meer kan aanrichten. Inmiddels is er een bacterie gevonden die zich voedt met de vervuiling en die, langzaam maar zeker, de vervuiling opruimt. Daar hebben we dan weer mazzel mee…
Als ik weer verder loop, kom ik bij een stuk dat is afgesloten. Ze zijn aan het snoeien en er kunnen takken vallen. Ik denk dat dat gevaar vandaag op veel meer plekken aanwezig is gezien de takken op de grond die ik op mijn weg tegenkom.
Ik loop aan de andere kant van het water en ik pik de route even verder weer op.
Ik kom uit bij Lunchcafé de Moestuin, een groene oase met sociale oogst, een plek waar ze vooral de eigen oogst verkopen of gebruiken voor hun gerechten. Vegetarisch dus, maar ze hebben wel Gulpener bier en dat maakt veel goed. Ik ga voor een luxe tosti kaas tomatensalsa en die is goed te eten.
Na een tijdje kom ik bij de Lunetten van Utrecht. Deze zijn gebouwd rond 1825 als verdedigingswerk om een eventuele aanval vanuit de Houtense Vlakte te pareren. Daarna gaat het weer richting centrum, langs enkele oude fabrieksgebouwen van N.V. Draadindustrie „Neerlandia”, fabriek voor spijkers en draadstaal, en de
Eerste Nederlandsche fabriek van Gereedschappen, opgericht in 1916. Via de Veilinghavenkade met enkele historische rijnaken uit de vorige eeuw kom ik dan weer bij het spoor en even later ook het station uit.
De vorige keren dat ik in Utrecht was, ben ik bij Taplokaal Gist geweest en ondanks dat dat erg goed bevallen is, heb ik nu geen zin om daar een flink stuk voor te lopen (en straks ook weer terug). Ik loop daarom het centrum in en kom uit bij Little Dublin, een Irish Pub. Hier kan ik onder het genot van enkele Guinness deze blog verder uitwerken.
En dat klopt, in Utrecht aangekomen waait het flink en het regent. In de morgen en de vroege middag heb ik de nodige regen. ’s Middags blijft het droog. Af en toe komt zelfs het zonnetje even door. De enige constante factor is de wind. Ten minste de aanwezigheid ervan, de windsterkte varieert van een flinke wind tot harde windstoten.





























































































Ik heb al vakantie voor de rest van het jaar, tijd voor een wandeling dus. Ik besluit maximaal gebruik te maken van mijn 1ste klas keuzedag en naar Emmen te gaan. Daar ga ik de Groene Wissel langs de hunebedden lopen, Groene Wissel 185: Hunebedden, grafheuvels en onderduikershol.
In Nijmegen wordt ik verwelkomd met de mededeling dat er een stroomstoring is en er geen treinen van en naar Zwolle rijden. Ook rijden er door capaciteitsproblemen geen vervangende bussen. Dit duurt tot ca. 8:30. Dat zou voor mij net goed kunnen gaan… Tegen de tijd dat ik in mijn trein naar Zwolle stap hebben ze blijkbaar toch nog ergens bussen gevonden.
De reis naar Zwolle gaat verder zonder bijzonderheden voorbij. De stroomstoring is blijkbaar verholpen. In Zwolle heb ik weer mooi tijd om koffie te scoren voordat ik de sprinter naar Emmen neem.
In Emmen aangekomen begin ik meteen met wandelen. Ik loop door het centrum van Emmen en dan naar Westenesch. Hier tik ik meteen mijn eerste hunebed af, D44. Hier is niet veel van over omdat men de stenen voor andere doeleinden heeft gebruikt. In één steen zitten zelfs geboorde gaten om hem in kleinere stukken te breken. Zo ver is het echter niet gekomen.
Ik loop over een veldweg en er staan vrachtwagens midden op de weg. Dat is niet zo moeilijk, het is maar een smalle weg. Ze worden geladen met bieten.
Ik check op Google Maps waar de hunebedden zijn en denk slim te zijn door een omweg te maken om zo nog drie hunebedden te bezoeken. Pas als ik daar ben, besef ik dat ik daar op de terugweg ook voorbij kom. Tja, terug naar de oorspronkelijke route dus.
Ik loop door het Valtherbos en nadat ik hunebed D35 bezocht heb, zwaai ik af richting Valthe. Hier zit een bakker, Ambachtsbakker Kuipers, en daar hoop ik iets te eten en te drinken te krijgen. Helaas zijn er in de winter geen belegde broodjes of koffie, in de zomer wel. In plaats daarvan neem ik een luxe krentenbol met abrikoos in het midden die ik buiten op eet, erg lekker.
Terug naar de route alwaar ik al snel bij het Onderduikershol kom. Dit is een reconstructie van het onderduikershol waar tijdens de Tweede Wereldoorlog diverse Joden ondergedoken zaten.
Deze zijn duidelijk zichtbaar in het bos. Ze zijn veel jonger dan de hunebedden, zo’n 1000 jaar jonger, en er liggen vaak meerdere personen in begraven.
Nog een stukje door het bos en ik kom weer in de bebouwde kom. Bij het station aangekomen volg ik het begin van de route nog een keer om in het centrum te komen. Hier ga ik bij de Brasserie zitten voor een welverdiend biertje en erwtensoep. Hier werk ik ook dit verslag verder uit en zet het op de blog.


























































































