Datum: 20211219
Tijd: 10:55 – 15:35
Afstand: 22,9 km
Overnachting: thuis
Wandeling
Na het ontbijt pak ik alles in en verlaat ik het appartement waar ik afgelopen week gewoond heb. Vandaag is de dag van de terugreis, maar voordat ik naar huis rijd, ga ik nog een Trage Tocht in Orvelte lopen.
Orvelte is een brinkdorp ontstaan rond de 12de eeuw in Drenthe. Het is een beschermd dorpsgezicht en het dorp presenteert zich als museumdorp middels diverse activiteiten. Zo kan men er bijvoorbeeld een houtzagerij, smederij, klompenmakerij en grutterswinkel zien en zijn er diverse ateliers en galerieën.
In Orvelte parkeer ik op een van de parkeerterreinen, P1. De slagboom staat open, dat spaart toch weer € 3,- parkeerkosten.
Om de hoek van de parkeerplaats ligt ’t Stokertje, een kachel winkel. Ze hebben echter ook een soort van kiosk en hier neem ik eerst eens een koffie.
Ik begin met wandelen, maar de route is niet erg goed aangegeven en ik loop daardoor een extra rondje door Orvelte. Niet heel erg omdat Orvelte niet zo groot is en wel leuk om doorheen te wandelen.
Als ik de route goed opgepikt heb en Orvelte uitgelopen ben kom ik even later op het houten pad van Theodoor terecht, een activiteiten pad voor kids met allemaal houten toestellen en activiteiten. Een klein stukje verder loop ik tegen het Oranjekanaal aan. Hier steek ik over en nu gaat het echt het weidse landschap in.
Als ik langs een veld loop, vliegen er honderden, misschien wel meer dan 1000 vogels op. Aan het geluid te oordelen eenden of ganzen. Het zijn er wel heel veel en ik ben blij dat ze The Birds niet gezien hebben.
Na een stukje bos kom ik op het Orvelterzand, een erg mooi natuurgebied van het Drents Landschap. Dit is het restant van een uitgestrekt heuvelachtig heidegebied, nu met veel verspreid staande bomen. Ook hebben ze hier gele mollen. Normaliter zijn mollen bruin en de molshopen ook. Hier zijn de molshopen geel, dus…
De beschrijving van de route is niet altijd even duidelijk en soms voor interpretatie vatbaar. Maar goed dat ik ook de GPX track heb om af en toe te controleren of ik wel goed loop.
Het gaat langs en door het bos met lange rechte paden en zo kom ik in Rolde terecht. Ik ben nu iets over de helft, maar helaas is er nergens iets te bekennen om een pauze te houden. Dat had ik wel verwacht met de lockdown die we sinds vandaag weer hebben.
Na rolde loop ik boswachterij Sleenerzand in. Hier hebben ze ook een hunebed, D49, maar die ligt niet op mijn pad. Ook is het te ver om een omwegje te maken, de route van vandaag is al pittig genoeg en ik heb ook nog een 2,5 uur durende autorit voor de boeg straks.
Onderweg bekijk ik de bomen die omgevallen zijn en die in meer of mindere staat van verrotting verkeren. Dat levert af en toe mooie plaatjes op van elfenbankjes e.d. Toch prachtig dat de natuur al het dode materiaal weer opruimt en gebruikt voor nieuwe leven.
Terug in Orvelte loop ik nog een keer langs de oude boerderijen en ben blij dat ’t Stokertje nog open is. Hier neem ik een welverdiende warme choco en een tosti met brandnetel kaas, zuurkool, appel en gember. Erg lekker na zo’n tocht.
Hiermee sluit ik mijn weekje Groningen af. Ik heb de stad Groningen gebruikt als uitvalsbasis voor enkele mooie wandelingen in het Noorden van het land, een hoek waar ik niet zo vaak kom. Een prima alternatief voor Duitsland, waar ik eigenlijk naar toe wilde. Ook het appartement en zelf voor alles, ontbijt en eten ’s avonds, moeten zorgen is me goed bevallen. Dat had natuurlijk alles te maken met het feit dat er een Jumbo om de hoek lag waar ik vanaf 7 uur ’s morgen verse broodjes kon halen en de diverse eetgelegenheden waar ik, ook na 5 uur, nog iets te eten kon gaan afhalen.
Al met al een geslaagde week om de kerstvakantie in te luiden!
Weer
Het weer was eigenlijk hetzelfde als de hele afgelopen week, grijs en grauw en variërend tussen droog en miezelregen.
Songtekst van de dag
Ik schrijf deze blog als ik al weer thuis ben, daarom vandaag Back Home van de Golden Earring.
Goin’ back right through the city
Through the country, rivers so pretty
People wonder why I’m going back home
Just the place where I belong
Back home, back home,
Back home, back home
Well I’m a round the world rambler
Just a fortune gambler
It’s always good to be back home
‘round and ‘round, the world goes ‘round
Got my friends in every town
From border to border, every place I’ve been
I’ve gotta be back if you know what I mean
Back home, back home,
Back home, back home
Well I’m a round the world rambler
Just a fortune gambler
It’s always good to be back home
Ik neem weer de trein naar Assen en bevind me dan in het land van Bartje, “Ik bid nie veur brune bon’n!”.
Ook vandaag heb ik de nodige drassige stukken, maar met begaanbare stukjes erlangs, dus dat valt wel mee.
In Rolde aangekomen, kom ik langs voormalig streekmuseum Het Dorp van Bartje. Helaas is dit permanent gesloten en vind je er niets meer van terug.
Een stukje verder gaat het over de dooienakker van Rolde en vlak daarna kom ik bij een paar hunebedden, D17 en D18. Deze liggen pal langs elkaar.
Nadat ik Rolde achter me gelaten heb, loop ik weer tussen de velden. Dan plots, in the middle of nowhere, staat er een bord met Kerkweg. Dat kan ik ook wel zien, maar ik vraag me toch af waarom dit bord uitgerekend hier staat…
Ik loop door Nijlande even later zie ik een aantal paarden menners oefenen. Op de satelliet foto’s van Google Maps is hier duidelijk een race track te herkennen.
Na een tijdje loop ik Assen weer in en na een flink stuk langs een beek door hoog gras, kom ik weer bij de achteringang van het station uit.
Ik steek het spoor over, via het station, en aan de hoofdingang begin ik met de volgende Groene Wissel, nummer 496, Assen 2 (wat een originele namen).
Net voor ik het bos uitloop, kom ik langs een dooienakker. Ik kan er echter niet op omdat er een sloot omheen ligt. Wel zie ik dat ze hier een aparte afdeling hebben voor gasten die niet kunnen of willen blijven liggen, graven met hekken eromheen.
Onderweg kom ik langs Hop2Go, een bierwinkel en enige plek in Assen waar een Untappd badge te verdienen valt. Dus even naar binnen om enkele biertjes op de kop te tikken.
Nadat ik ‘mijn tijd uitgezeten’ heb, vervolg ik mijn route in het donker door Assen. An sich geen probleem, maar af en toe een uitdaging (in een park in het donker). Uiteindelijk kom ik weer terug bij het station en heb ik in totaal meer dan 24 km gelopen vandaag.
Vandaag ga ik bij het Lauwersmeer wandelen. Ik heb een paar Trage Tochten uitgezocht en ik kijk wel hoe het loopt.
Ik besluit om de Trage Tocht Ballastplaatbos te gaan lopen. Daarna zien we wel verder. Het Ballastplaatbos ligt op een vroegere zandplaat van de Lauwerszee en stond vroeger bij hoogtij onder water. Op deze plaat zetten schepen vroeger ballast weg voordat ze verder vieren naar Groningen via het ondiepe Reitdiep. Vandaar de naam. De Lauwerszee is echter in 1969 afgesloten en werd daarmee het Lauwersmeer. Daarmee ontstond een nieuw uniek natuurgebied.
De beschrijving van de route is in het begin slecht te volgen. Maar goed dat ik een GPX track heb. Het gaat vanaf het begin door het bos, een beetje een troosteloze bedoening, maar dat ligt natuurlijk aan het jaargetijde en het weer.
In de nabijheid hoor ik een helikopter en 1 keer zie ik hem ook. Waarschijnlijk zijn ze hier aan het oefenen. Dat kan kloppen, hierlangs ligt oefendorp Marnehuizen van het leger.
Na een tijdje kom ik bij een uitkijktoren en van boven heb ik een mooi uitzicht.
Ik loop verder over graspaden en dijken totdat ik bij een tweede uitkijktoren kom. Deze draagt de naam Dark Sky toren. Nationaal Park Lauwersmeer is door de International Dark Sky Association officieel uitgeroepen tot Dark Sky Park, redelijk uniek in Nederland met zijn lichtvervuiling. Bij helder weer kun je hier de Melkweg mooi zien. Helaas is het deze week niet zo’n best weer, dat had me anders nog wel leuk geleken.
In de Dark Sky toren zijn planken aan de zijkant bevestigd die je omlaag kunt laten zodat je er tegenaan kunt gaan zitten om makkelijk omhoog te kijken.
Vlak voor het einde van de wandeling kom ik langs restaurant Suyderoogh en die zijn nog open ook. Dus tijd voor snert met roggebrood en een Lagunitas.
Ik rij nog even naar de haven van Lauwersoog, maar hier zijn geen echte wandelmogelijkheden. Alles is afgezet met hekken en verboden voor onbevoegden. Dus helaas maar een korte wandeling vandaag.
Dan maar een rondje om het Lauwersmeer gereden en op tijd weer terug naar Groningen. Daar loop ik naar proeflokaal MOUT en werk mijn verslag van vandaag uit onder het genot van enkele lekkere speciaal biertjes. Hmm, ik bespeur een patroon…
Ik begin halverwege de route, dat is namelijk voor mijn voordeur. Als ik een paar 100 meter gelopen heb, zie ik proeflokaal De Prael, een officieel proeflokaal van de brouwerij uit Den Haag. Daar moet ik straks toch even naar toe.
Als ik verder loop, kom ik langs het Concerthuis, waar ik afgelopen maandag een biertje heb gedronken, en brouwerij Martinus, helaas dicht.
Het stadspark ziet er een beetje verwaarloost uit. Voor een deel hoort dat zo omdat men de natuur zijn gang laat gaan. Ik loop kris kras door het park en kom na een tijdje bij het stadspaviljoen, Ni Hao. Hier is het donker en ziet het er dicht uit. Ik heb weinig hoop dat ik hier iets kan krijgen. Ik probeer het toch en de deur gaat open. Tot mijn aangename verrassing kan ik een koffie to go krijgen, beter dan niets.
Ik loop het park weer uit en zoek mijn weg terug naar het station, deze keer bij voorkeur niet via de busbaan. Dat lukt en ik pik mijn Groene Wissel weer op.
Ik ga meteen door naar proeflokaal De Prael. Hier drinkt ik enkele welverdiende biertjes en neem ik een kop zelfgemaakte snert, erg lekker, allebei!
Hier koop ik enkele lokale bieren en ook een barrel aged bier van de Dochter van de Korenaar, voor vanavond. Het gaat meteen door naar Pacific. Hier drink ik een biertje, maar ik vind het niet gezellig genoeg en de bierkaart is enigszins beperkt. Ik besluit om nog even naar de Pintelier te lopen. Daar was ik maandag ook al. Hier maak ik mijn tijd tot 5 uur vol.
Het was een grijze dag vandaag. Het is maar goed dat ik in de stad gebleven ben, daar heb je er het minste last van. Gelukkig was het verder wel droog en een aangename temperatuur.
Vandaag ga ik geen rondwandeling doen, maar een route van Assen naar Zuidlaren, welbekend om zijn paardenmarkt (voor de insiders, daar gaat het loos). De route, een Trage Tocht, voert door het stroomgebied van de Drentse Aa, een verzameling van beken met allemaal verschillende namen waar ik jullie niet mee zal vervelen. Wat wel vermeldenswaardig is, is dat men in Drenthe een beek geen beek noemt, maar loopje, diepje, stroom, laak of Aa. 
Dit gebied is goed bewaard gebleven en is niet, zoals elders in Nederland, gekanaliseerd of door ruilverkavelingen aangetast.
In Assen aangekomen begin ik met mijn wandeling en na 1km ben ik Assen uit en loop ik midden in de natuur.
Na een tijdje kom ik zelfs langs een heus Hunebed, D16, in Balloo. D16 is een van de grotere Hunebedden en is een aantal keren gerestaureerd. Vandaag dus geen dooienakker, maar wel een eeuwenoude grafkamer…
Op een gegeven moment, net na Loon, loop ik door de drassige weilanden pal langs de beek die hier Loonerdiep heet. Drassig is overigens een understatement, ik moet echt puzzelen om mijn weg te vinden zonder tot aan mijn knieën in de blubber te zakken. Gelukkig lukt dat en even later kom ik op een breed zandpad terecht. Helaas is het hier niet veel beter.
Ik hoef nog maar 6km, dus ik ga ervoor dat ik op tijd in Groningen terug ben zodat ik voor 5 uur nog enkele biertjes kan proeven bij leuke kroegen.
Vandaag loop ik weer een Groene Wissel en wel nummer 230, beginnend bij het station van Bad Nieuweschans. Ik besluit om met de trein te gaan, het station, Groningen Noord, ligt om de hoek. Op station Groningen moet ik overstappen en heb ik voldoende tijd om koffie te scoren bij de Kiosk.
In Bad Nieuweschans aangekomen, loop ik eerst door het dorp. Daarna ga ik onder de snelweg door en nu begint de eigenlijke wandeling. Lange rechte stukken door het weidse Groningse landschap. In het begin door jong aangeplant bos, de bomen mooi in rijen, en daarna veelal over graspaden langs kanalen en brede sloten.
Een stuk verderop kom ik langs een brandstapel. Die werd vast wel door de inboorlingen, van die gasten met een bot door hun neus, gebruikt om argeloze schepen de oever op te lokken zodat ze daarna geplunderd konden worden. Aangezien er hier echter maar weinig schepen varen, hadden de inboorlingen geen verdienmodel en zijn inmiddels uitgestorven. Het feit dat ik tot nu toe nog niemand met een bot door zijn neus gezien heb, bevestigd deze theorie.
In Bellingwolde loop ik langs de dooienakker. Ik zie kans om de sloot over te steken, niks spannends, gewoon via een plank, zodat ik hier ook overheen kan lopen. Het is echt een enorme dooienakker voor zo’n klein dorp. Ik denk dat ze alle dooien uit de omgeving verzamelen en hier neerleggen. Dat of ze zijn al heel lang aan het sparen.
In Oudeschans aangekomen loop ik over de stervormige vestigingsdijk. Ook hier is helaas nergens iets te krijgen. Dus hou ik maar een pauze bij een bankje met een Twix en wat water.
Aan deze weg liggen een aantal kapitale boerderijen, waarvan een aantal totaal vervallen. Ik vraag me af of dat boeren zijn die uitgekocht zijn.
Alleen het restaurant bij de Thermen is open. Dit is een redelijk sjieke bedoening. Nadat ik mijn QR code en ID heb laten zien, krijg ik bij de receptie een polsbandje aangemeten. Hierop worden alle uitgaven geregistreerd.
Vandaag was het een grijze bewolkte dag. Het grootste gedeelte van de dag was er net geen miezelregen, maar wel een heel hoge luchtvochtigheid. Soms miezerde het wel en een enkele keer vielen er echte druppels. In het begin waaide het flink en kon ik, langs het kanaal, flink uitwaaien. Later op de dag was de wind aanzienlijk minder.
Vandaag blijf ik in Groningen. Het plan is om twee Groene Wissels te lopen die beiden vlak bij mijn appartement voorbij komen.
Deze route komt langs een aantal dooienakkers. Vrijwel meteen aan het begin kom ik al langs de Noorderbegraafplaats.
Onderweg loop ik over stukjes van het Pieterpad, hier hen ik dus al eens geweest met Gerben en Frank.
Dit zijn jaartallen volgens de Joodse kalender, die begint te tellen bij Anno Mundi, het jaar waarin de wereld werd geschapen. Het jaar 0 begint hier op 7 oktober 3761 jaar voor onze jaartelling (zie ook 
De beheerder komt even kijken wat die rare snuiter op zijn akker komt doen en we maken een praatje. Hij vraagt of ik iemand zoek en wil eventueel het register er wel bij halen. Hij vertelt me dat de eerste dooienakker, langs de Joodse begraafplaats, een noodbegraafplaats is. Aan de andere kant van de Joodse begraafplaats ligt er nog een, hier liggen een aantal oorlogsmisdadigers. De noodbegraafplaatsen zijn aangelegd omdat Selwerderhof nog niet klaar was en toen kwam de oorlog ertussen.
Rondom sommige Joodse graven staat een hek. Waarschijnlijk waren ze bang dat diegene er weer uit zou klimmen…
Op Selwerderhof is een theehuis dat iedere dag open is. Gelukkig hebben ze ook koffie. Het theehuis wordt gerund door een heel oud stel en ze draaien echte oude kerstmuziek, waarbij Bing Crosby en Frank Sinatra het modernste zijn uit de playlist.
Als ik de eerste Groene Wissel af heb, is het later dan gedacht. Dat komt omdat ik uitgebreid op de dooienakkers rondgelopen heb. Ik besluit om de tweede Groene Wissel voor later in de week te bewaren en het centrum in te lopen. Op Untappd kijk ik waar er ergens goeie kroegen zijn. Er zijn ook een drietal badges te verdienen in Groningen.
Helaas is veel dicht, maandag… Maar gelukkig is er in een grote stad als Groningen altijd wel iets te doen en kom ik bij het Concerthuis terecht. Hier hebben ze een mooie selectie speciaal bieren, waarvan enkele op tap.
Uiteindelijk kom ik bij de Pintelier terecht, zoals de naam al aangeeft, een biercafé. Hier haal ik mijn eerste Groningse Untappd badge met een black IPA van Jopen. Om half 5 wordt de laatste ronde aangekondigd en daar maak ik nog gebruik van.
Nadat ik de noodgedwongen Pintelier verlaten heb, loop ik via een omweg terg naar mijn appartement. Het is donker en stil op straat.
Mijn eerste wandeling, nadat ik voor 8 uur ’s morgens in Baarlo vertrokken ben en in Duitsland lekker door heb kunnen rijden (nu kan het nog), is in Delfzijl. Als ik aankom kijk ik eerst of ik ergens koffie kan scoren. Gelukkig is Hotel boven Groningen open. Wel ben ik de enige gast. Nou ja, het is ook pas kwart voor 11 op zondagmorgen.
Ik loop meteen naar de Eems en de route volgt de komende 5km de dijk langs de Eems totdat ik bij de bunkers van Batterie Nansum kom. De Eemskust was een deel van de Atlantikwall. De luchtafweerbatterij bij Nansum was één van de zwaarste in Nederland en diende vooral ter verdediging van de Duitse havenstad Emden.
Het gaat verder door het vlakke Groningse boerenlandschap. Bij het Biesemerbos moet ik een alternatieve route zoeken, het pad langs de sloot is onbegaanbaar.
In Uitwierde loop ik een extra rondje (letterlijk) rond de kerk en over de dooienakker. Ook wierdedorp Biessum is cirkelvormig. Normaalgesproken is er dan een kerk in het midden, maar dat is hier niet het geval. Het dorp ligt rond een wierde, een kunstmatige verhoging en is bekend om zijn pruimenmarkt (waarom ook niet).
In Delfzijl loop ik via grindwandelpaadjes langs het Damsterdiep. Hier zie ik ook de rood wit markering van het kust pad.
De wedstrijd is erg spannend en de emoties lopen hoog op in café Centrum. Het is fucking hell hier en fucking hell daar. Uiteindelijk gaat het om de laatste ronde en wint Max op spectaculaire wijze.
