Datum: 20250118
Tijd: 14:30 – 19:15
Afstand: 16,6 km
Wandeling
Ik heb nog twee keuzedagen staan die ik voor 20 januari nog kan gebruiken. Dat gaat helaas niet lukken, maar 1 ervan ga ik vandaag wel gebruiken. De andere vervalt dan helaas.
Sandy vertrekt aanstaande vrijdag naar Chili om in Atacama onderzoek te doen voor haar master, dus ik ga eerst naar Delft om nog wat spulletjes te brengen en samen te lunchen.
Onderweg, in de trein, kijk ik naar een troosteloos landschap, het is erg mistig overal. Dat is het al een paar dagen.
In de trein zoek ik een wandeling uit voor na de lunch. Ik wil graag naar de kust en besluit om daar vanaf Delft naar toe te lopen. Dat is goed te doen, door Delft, Den Haag en Scheveningen.
In Delft aangekomen, loop ik naar De Gist, daar heb ik met Sandy afgesproken. Google Maps snapt het niet helemaal, die laat me eerst een blokje om lopen.
Even later komt Sandy ook aan en als we aan de koffie en warme choco zitten, komt ook Ada aan. Die heeft de trein 1 uur later gepakt dan ik en de snelle route genomen met 2 overstappen. Ik heb de lange route zonder overstappen gepakt, via Amsterdam en Schiphol naar Delft.
De lunch bij De Gist is erg lekker en veel. Ze hebben zelfs Guinness van de tap. Nadat we met Sandy bijgepraat hebben, nemen we afscheid. We zien Sandy pas weer als ze terug is uit Chili.
Sandy gaat naar haar kamer, die heeft nog het een en ander te studeren voordat ze vertrekt. Ada gaat weer met de trein naar huis en ik ga wandelen, naar het strand in Scheveningen. Ik hoef alleen maar de trambaan te volgen volgens Sandy.
Als ik een paar minuten onderweg ben, valt er ineens een beetje natte sneeuw. Gelukkig blijft het bij dat beetje.
In Rijswijk loop ik door het business center, langs TNO, daar kwam ik zojuist ook al langs, en Rijkswaterstaat. Hier kom ik ook voorbij Herberg Van Ouds ’t Nest, tijd voor een pauze met een biertje.
Als ik Den Haag bereik gaat het dwars door de beroemde / beruchte Schilderswijk. Ik loop op mijn route inderdaad regelmatig langs de trambaan.
Uiteindelijk kom ik in de haven van Scheveningen aan. Nu nog het strand zien te vinden. Dat is geen probleem en even later loop ik het strand op. In het losse zand zet ik mijn voeten anders neer en ik voel een fikse pijnscheut in mijn rechter knie. Ik strompel door naar de branding en neem daar een kleine pauze om mijn knie weer in het gareel te krijgen. Dat lukt en ik vervolg mijn wandeling in het donker vlak langs de branding over het strand naar de pier. Het is vloed aan het worden, het water komt steeds verder het strand op.
Ter hoogte van het Kurhaus probeer ik de boulevard op te komen. Dat is nog niet zo eenvoudig, ze zijn het strand aan het verbouwen en een groot gedeelte is afgesloten. Nadat ik rondom de bouwplaats ben gelopen, ga ik een biertje drinken bij Brooklyn. Ze hebben hier ook huisgemaakte erwtensoep, lekker.
Bij Brooklyn zoek ik op hoe ik thuis kan komen. Bij voorkeur weer zonder overstap, dan krijg ik nog iets gedaan. Ik neem eerst bus 23 bij de bushalte voor het Kurhaus naar station Laan van NOI (Nieuw Oost-Indië) in Den Haag. Hier zie ik dat mijn trein niet verder gaat dan Leiden vanwege een defecte bovenleiding. Dan maar via Rotterdam, die trein komt er net aan, even rennen, trap af en weer op, en gehaald.
In Rotterdam moet ik overstappen. Gelukkig is er genoeg tijd om koffie te pakken bij de Appie.
Ook in Eindhoven moet ik overstappen en ook dat gaat goed. En zo kom ik weer goed in Blerick aan, waar mijn auto staat.
Weer
Afgezien van de paar natte sneeuwvlokken, was het droog en prima wandelweer. Wel koud, maar dat is geen probleem. Aan het begin van de wandeling moet je het koud hebben zodat je je warm kunt lopen.
Songtekst van de dag
Vandaag wandelde ik een deel van mijn wandeling in het donker. Ondanks dat ik daar niet bang voor ben, toch Fear of the Dark van Iron Maiden.
I am a man who walks alone
And when I’m walking a dark road
At night or strolling through the park
When the light begins to change
I sometimes feel a little strange
A little anxious when it’s dark
Fear of the dark, fear of the dark
I have a constant fear that something’s always near
Fear of the dark, fear of the dark
I have a phobia that someone’s always there
Have you run your fingers down the wall
And have you felt your neck skin crawl
When you’re searching for the light?
Sometimes when you’re scared to take a look
At the corner of the room
You’ve sensed that something’s watching you
Fear of the dark, fear of the dark
I have a constant fear that something’s always near
Fear of the dark, fear of the dark
I have a phobia that someone’s always there
Have you ever been alone at night
Thought you heard footsteps behind
And turned around and no-one’s there?
And as you quicken up your pace
You find it hard to look again
Because you’re sure there’s someone there
Fear of the dark, fear of the dark
I have a constant fear that something’s always near
Fear of the dark, fear of the dark
I have a phobia that someone’s always there
Fear of the dark, fear of the dark
Fear of the dark, fear of the dark
Fear of the dark, fear of the dark
Fear of the dark, fear of the dark
Watching horror films the night before
Debating witches and folklore
The unknown troubles on your mind
Maybe your mind is playing tricks
You sense, and suddenly eyes fix
On dancing shadows from behind
Fear of the dark, fear of the dark
I have a constant fear that something’s always near
Fear of the dark, fear of the dark
I have a phobia that someone’s always there
Fear of the dark, fear of the dark
I have a constant fear that something’s always near
Fear of the dark, fear of the dark
I have a phobia that someone’s always there
When I’m walking a dark road
I am a man who walks alone
Gisteren hebben we nog lang zitten na kletsen, de dochter van de eigenaar was al naar huis. We hadden echter instructies gekregen en de hele bar stond ons ter beschikking, dat was goed geregeld.
Na het ontbijt pakken we snel onze spullen en rijden naar Hastière-Lavaux. Hier pakken we bus 154a terug naar Dinant. We nemen nog een kijkje in de kerk van Hastière-Lavaux als we op de bus staan te wachten. Het wordt inmiddels steeds drukker bij de bushalte, maar als de bus komt hebben we toch nog een zitplaats.
Als we boven de route weer gevonden hebben, komen we bij een oorlogskerkhof. Hier liggen allemaal Franse soldaten de in de 1ste wereldoorlog zijn gesneuveld.
Als we weer de natuur induiken, zien we nog een sterrenwacht met een planeten pad. Jammer dat ze Pluto vergeten zijn. We gaan verder door het bos en dan via een zig-zag pad omlaag.
Dan gaat het weer omhoog via een zig-zag bospad, even afzien. Boven komen we bij een weg en, ja hoor, een frietkot in the middle nowhere. Tijd voor lunch. Bij de frietkot hebben ze ook een grote koelkast vol speciaal bier en daar zoeken we eerst iets uit.
De rest van de wandeling gaat verder langs de Maas. We kijken tegen de zon in en lopen over grasland en zandpaden. Het is erg modderig en af en toe moeten we even goed kijken hoe we het beste kunnen lopen. Het laatste stukje gaat vrij uneventfull over een asfaltweg naar Hastière, we eindigen bij een kerk, pelgrims pad… Hier is ook nog een dooieakker waar we even over heen lopen.
Nog een pintje bij Le Val Meuse op de goede afloop, de brug over naar de auto en we zijn weer onderweg naar huis.
We vertrekken om 9 uur in Tegelen, niet te vroeg. Frank rijdt deze keer en het is mistig onderweg. In Dinant aangekomen vinden we al snel een parkeerplaats bij het station. Een vreemde situatie, onder aan de weg moet je betalen om te parkeren, bij het station is het gratis… Geen probleem, we parkeren gratis.
In Godinne aangekomen, willen we eigenlijk wel een kop koffie hebben. Helaas is er niets open, dus beginnen we gewoon aan onze wandeling. We lopen weer langs de Maas. Helaas is het uitzicht maar matig, het is en blijft mistig. Geen probleem, we hebben genoeg om over te praten.
Na onze koffiepauze gaat het verder, nog een stukje rechts van de Maas en dan steken we de Maas over via de spoorbrug. Op de spoorbrug schrikken we ons bijna te pletter omdat er een trein langs komt, ongeveer 1 meter van ons af. Die zagen we niet aankomen en dat kan kloppen want hij kwam van achter ons.
Aan de andere kant van de brug lopen we aan de linkerkant van de Maas verder. Het gaat naar Houx en daar verlaten we de Maas tijdelijk en gaan we het bos in en omhoog. We beginnen nu aan onze klim van vandaag, eerst geleidelijk en dan een flink stuk omhoog over een breed en modderig bospad / karrespoor.
Boven aangekomen hebben we een mooi uitzicht, ten minste dat denken we, het is nog steeds mistig. Wel lopen we een fabrieksterrein op, de Carrière de Leffe, de plaatselijke steengroeve. We lopen aan de rand hiervan verder en na een tijdje hebben we zo’n beetje de hele berg onder onze schoenen. Dat is plaatselijk ook erg glad, niet vanwege sneeuw of ijs, maar vanwege de natte klei.
In Dinant is Adolphe Sax geboren, een muziekinstrument maker die vooral bekend is van de saxofoon, en dat willen ze weten ook. Alles heet hier Sax en overal staan saxofoons of referenties naar saxofoons. Gelukkig vinden we ook een kroeg, Café Leffe, en daar drinken we een welverdiende Leffe Blond.
Terug bij de auto bij het station, gaat het richting hotel, zo’n 20 minuten rijden, in Lustin. Dat blijkt een goede keuze te zijn, we worden heel vriendelijk, en in het Nederlands, ontvangen en we hebben een grote kamer met 2 verdiepingen en 4 bedden. Ook hebben we een tafel gereserveerd in het restaurant, niet dat dat echt nodig was. Gelukkig hebben ze wel een mooie selectie bieren, dus na het douchen gaan we daar lekker zitten, eerst om te drinken, dan om te eten en dan weer om te drinken. In de tussentijd werk ik ook dit verslag uit.
