Datum: 20241029
Tijd: 10:30 – 17:30
Afstand: 21.2 km
Overnachting: Comfort Inn, Owen Sound
Wandeling
Als ik wakker word, hoor ik iets druppelen. Bij nader inzien komt dat van buiten, het regent. Tijdens het ontbijt bekijk ik de weersverwachting en de route die ik voor vandaag uitgezocht heb. Er gaat een groot pakket aan wolken over de peninsula, maar als het goed is dan is het ergens tussen 11:00 en 11:30 gedaan en daarna blijft het droog.
De route die ik voor vandaag uitgezocht heb start in Wiarton en gaat voornamelijk langs Colpoy’s Bay, een soort kustwandeling dus. Er zijn diverse mogelijkheden om de route aan te passen en in te korten. Dat laatste is misschien nodig als mijn rechterknie niet mee wil werken. Ik heb daar nogal last van, maar we zullen wel zien. Morgen wordt so-wie-so een rustdag voor mijn knieën, dan ben ik voornamelijk aan het rijden om Gerben op te gaan halen.
Het motregent een beetje als ik bij het hotel vertrek en ik denk nog “het valt wel mee”. Niet dus, onderweg komt het er goed uit en als ik in Wiarton aankom regent het dat het giet. Ik verken alvast de plek waar ik wil parkeren en rij dan terug het dorp in. Ik ga eerst even koffie drinken om te wachten totdat de regen stopt. Het wordt een doppio bij Lost Art Espresso.
Het regent nog een beetje, maar ik rij alvast naar de parkeerplaats. Helaas komt er nog een kleine onweersbui aan. Dan rij ik gewoon een beetje rond langs het water, sight seeing.
Uiteindelijk houdt het dan toch op met regenen en kan ik aan mijn wandeling beginnen. Helaas betekent dat niet dat het droog is, ik loop onder de naaldbomen en die druppelen nog na. Dan de capuchon maar op.
Na een tijdje over een ongelijk pad, want rotsen, gelopen te hebben, kom ik bij een trap omhoog. De trap bestaat uit rots treden en een metalen railing die betere tijden gekend heeft en her en der niet meer echt vast zit. Op het laatst is er de spiral staircase, een metalen wenteltrap. Ik hoop dat deze steviger is dan de railing…
Het gaat gelukkig allemaal goed en ik sta nu boven op de escarpment.
Ik loop nu onder loofbomen, dat betekent minder druppels want alle bladeren zijn eraf. Wel is het nat en glad. Door de regen zijn de rotsen glad en de bladeren ook. De combinatie is killing.
Op een ruïne van een of ander gebouw zie ik plaquettes met de namen van donateurs van de Bruce Trail. Interessante plek daarvoor…
Nu gaat het verder door open terrein, maar wel nog steeds met een rotsachtige ondergrond. Er zitten allemaal spleten in de rotsen op de grond, hier moet je je voeten niet verkeerd neerzetten…
Als ik een heel klein stukje over een weg loop, kom ik langs een dooieakker, daar moet ik even overheen lopen.
Na de dooieakker gaat het langs een grasveld en als ik de hoek om ga, heb ik ineens een geweldig uitzicht op Colpoy’s Bay.
Ik loop nu een flink stuk door het bos, boven over de escarpment. Rechts gaat het steil omlaag en door de bomen zie ik het water. De zon schijnt door de bomen. Het terrein is moeilijk begaanbaar, voornamelijk rotsachtig en door de bladeren kan ik vaak niet goed zien hoe de ondergrond is. Dat maakt het nogal vermoeiend om te lopen. Iedere stap is anders kwa lengte en hoogte.
Ik moet nu een beslissing nemen, ik kan verder lopen, ik kan via een side track terug lopen of ik kan via een weg terug lopen. Mijn rechter knie wil in ieder geval niet verder en aangezien de side trail waarschijnlijk via moeilijk terrein gaat, kies ik voor de weg. Omlaag dus zodat mijn knie de komende kilometers wat ontlast wordt.
Zodra ik de weg aan de rand van het water bereikt heb, hou ik eerst even een kleine pauze op een privé bankje. Tijd voor een reep en water.
Na de pauze loop ik een lang stuk over de weg vlak langs het water. Hier liggen een aantal leuke optrekjes, rechts van de weg, en ze hebben bijna allemaal een zithoek en / of boot pier aan het water, links van de weg. Het is een doodlopende weg dus lekker rustig. Wel loop ik nu tegen de wind in, jas dicht dus.
De weg wordt een grotere weg, maar er is wel plaats genoeg om erlangs te lopen. Deze weg ben ik eerder vandaag overgestoken en als ik die plek bereik, ga ik weer de Bruce Trail op. Ik loop nu een stuk dubbel, maar wel in de andere richting. Als ik de spiral staircase weer bereik ga ik de Spirit Rock Side Trail op, deze gaat me naar Wiarton voeren.
Een ding moet je die Canadezen wel nageven, als ze iemand hebben waar ze iets naar willen vernoemen, dan gaan ze er ook voor. Bruce Peninsula, Bruce County, Bruce Trail, Bruce dit en Bruce dat. Zo’n beetje de helft van de bedrijven hier heeft Bruce in de naam.
In Wiarton aangekomen zoek ik eerst naar een winkel om enkele blikken bier te kunnen kopen, voor vanavond. Daarna ga ik bij The Silo eten en uiteraard een biertje drinken.
Na het eten loop ik terug naar mijn auto, ongeveer anderhalve kilometer. Ondertussen bel ik Ada, anders wordt het te laat voor haar.
Alles bij elkaar was het een zware wandeling vandaag, maar zeker de moeite waard.
Weer
Een beetje een regenachtige dag, maar mijn wandeling bleef voornamelijk droog, afgezien van de druppels van de bomen…
Songtekst van de dag
Vandaag heb ik een song uitgezocht waarvan de naam van de artiest een relatie met de wandeling heeft, namelijk met de metalen wenteltrap die ik tegenkwam. Hier is Spiral Staircase met More Today Than Yesterday.
I don’t remember what day it was
I didn’t notice what time it was
All I know is that I fell in love with you
And if all my dreams come true
I’ll be spending time with you
Every day’s a new day in love with you
With each day comes a new way of loving you
Every time I kiss your lip my mind starts to wander
If all my dreams come true
I’ll be spending time with you
Oh, I love you more today than yesterday
But not as much as tomorrow
I love you more today than yesterday
But, darling, not as much as tomorrow
Tomorrow’s date means springtime’s just a day away
Cupid, we don’t need ya now, be on your way
I thank the Lord for love like ours that grows ever stronger
And I always will be true
I know you feel the same way too
Oh, I love you more today than yesterday
But not as much as tomorrow
I love you more today than yesterday
But only half as much as tomorrow
Every day’s a new day, every time I love ya
Every way’s a new way, every time I love ya
Every day’s a new day, every time I kiss ya
Every way’s a new way, oh, how I love ya
Every day’s a new day, every time I love ya
Every day’s a new day, every time I love ya
