Datum: 20240914
Tijd: 10:10 – 17:10
Afstand: 23,6 km
Overnachting: Hotel Rhein Inn, Remagen Kripp
Wandeling
Vandaag beginnen we aan de Rheinsteig, ten minste daar lijkt het op. Lise en ik lopen nu al een aantal jaren, dit is het 5de jaar, de Rheinsteig. We zijn ooit met etappe 3, in Bad Honnef, begonnen omdat ik de eerste twee etappes al met Gerben gelopen had. Nu we de Rheinsteig verder af hebben, gaan we terug om die eerste twee etappes ook te lopen. Dan heeft Lise ook de hele Rheinsteig gelopen en ik kwam tot de conclusie dat ik het eerste stuk van de eerste etappe, vanuit Bonn, ook nog niet gehad heb. Gerben en ik zijn toen buiten Bonn ergens gestart.
We vertrekken vandaag te voet bij het hotel en laten de auto staan. We steken de Rhein over met het veerpont en lopen dan naar het station van Linz. Op station Bonn Beuel stappen we uit en gaan met tram 62 verder naar der Hauptbahnhof.
Nu lopen we naar het begin van de route op de Markt. We zien wederom geen begin bord voor de Rheinsteig, maar even verderop wordt dat bord dan toch door Lise gespot.
We lopen naar de Rhein en nadat we bij Stadtbefestigung Alter Zoll even van het uitzicht genoten hebben, gaan we de Kennedybrücke over. Aan de andere kant van de Rhein volgt nu een aangenaam stuk van zo’n 5 kilometer pal langs de Rhein, voornamelijk door parkachtig gebied. Er is veel volk op de been, zaterdag en zo, en er is ook een mini marathon voor de jeugd.
Net voor de Konrad-Adenauer-Brücke verlaten we de rivier. We lopen door een park waar diverse feestjes aan de gang zijn, van een kinderfeestje bij een speeltuin tot volwassene feestjes in een paviljoen of partytent. Dat scheelt een hoop troep thuis in de tuin…
Na het park had ik op Google Maps gezien dat er een Starbucks zou moeten zijn. Helaas, die is er wel maar dicht omdat de campus waar hij op ligt ook dicht is.
We steken de campus over en lopen het dorp uit, of nog niet, eerst gaat het nog door Küdinghoven en hier nemen we een pauze voor Kafee und Kuchen bij een Konditorei.
Nu verlaten we toch echt de bewoonde wereld en lopen we voornamelijk door bossen over brede paden.
Ook hier zien we dode bomen en aangezien die geen bast meer hebben, vermoeden we dat het dezelfde kever is als in de buurt van Wiesbaden.
Het nadeel van een flink vlak stuk aan het begin van de wandeling is dat het klimmen dan aan het eind zit. Onze eerste grote en grootste klim van vandaag wordt echter beloond met der Biergarten am Petersberg. Tijd voor een biertje op het terras met uitzicht over de Rhein.
Er is enige onduidelijkheid over de kaart, maar ik denk dat ik een Erdinger Brauhaus Helles had en Lise een Erdinger Brauhaus Naturtrüb Radler.
Na deze welverdiende en zeer geslaagde pauze gaan we verder. We zijn ruin over de helft, maar er wacht ons nog een tweede forse klim naar een uitzichtpunt over de Rhein. Daarvoor gaan we eerst een flink stuk omlaag zodat we daarna weer omhoog kunnen.
Bij het uitzichtpunt aangekomen, het laatste stukje ging even hard omhoog, nemen we even een kleine adempauze.
De rest van de route gaat verder door het bos en voornamelijk omlaag, deels steil omlaag.
Als we, volgens de GPX track, het einde van de etappe bereikt hebben, staan we nog steeds gewoon in het bos. Een stukje verder is een open plek en daar zien we de Burcht. Wat we ook zien is een soort tram die naar beneden gaat. Dat ziet er goed uit, dat scheelt ons een Zuweg naar beneden.
We lopen een stukje terug en omhoog richting Burcht, daar komen we inderdaad die Mittelstation van die Drachenfelsbahn tegen, de oudste tandradbaan van Duitsland.
Voordat we naar beneden gaan, willen we eerst kijken of we een biertje kunnen scoren. Helaas is dat een probleem. We kunnen wel de winkel in, maar het café / restaurant zit in de Burcht en daar moeten we 8 euro p.p. voor betalen. Dat wordt een duur biertje…
We gaan dus toch maar naar beneden voor ons bier. De wagens van de Zahnradbahn komen er net aan. We moeten nog tickets kopen, helaas gaat dat tot twee keer toe mis, slechte Internetverbinding… Dus uiteindelijk maar met cash betaald en de Zahnradbahn gemist. Gelukkig komt zo’n 10 minuten later de volgende.
Beneden aangekomen lopen we naar het centrum en komen we bij café Jules Verne terecht. Hier drinken we op de goede afloop van onze wandeling van vandaag.
We besluiten om de rest van het dagprogramma om te gooien. We gaan eerst eten en dan pas naar het hotel terug om te douchen. Het eten wordt anders erg laat. Helaas hebben ze bij Jules Verne geen vega opties, dan maar bij de buren, een Italiaans restaurant. Helaas blijkt dat een Döner shop te zijn. Dus lopen we verder het centrum in en via ein Traditioneles Straßenfest met muziek van de plaatselijke harmonie komen we bij een Aziatisch restaurant uit. Dat wordt het, erg lekker en al helemaal niet duur.
Als we terug naar Remagen willen, is de trein eigenlijk net weg. Maar gelukkig heeft hij zo’n 15 minuten vertraging, anders hadden we een uur moeten wachten. In Linz lopen we naar het veer dat er ook net aankomt en dan zijn we weer in ons hotel.
Al met al een lekker dagje wandelen.
Weer
Prima wandelweer, hoewel Lise het af en toe wel fris vond. ’s Morgens veel zon en warm, later op de dag veelal bewolkt met af en toe een beetje zon. Ondanks alle dreigende wolken rondom ons heen en dat we het verderop zagen regenen, hebben we het droog gehouden.
Songtekst van de dag
Om voor de hand liggende redenen heb ik vandaag gekozen voor Tears of the Dragon van Bruce Dickinson.
For too long now, there were secrets in my mind
For too long now, there were things I should have said
In the darkness, I was stumbling for the door
To find a reason, to find the time, the place, the hour
Waiting for the winter sun and the cold light of day
The misty ghosts of childhood fears
The pressure is building and I can’t stay away.
I throw myself into the sea
Release the wave
Let it wash over me
To face the fear I once believed
The tears of the dragon for you and for me
Where I was, I had wings that couldn’t fly
Where I was, I had tears I couldn’t cry
My emotions, frozen in an iced lake
I couldn’t feel them until the ice began to break
I have no power over this, you know I’m afraid
The walls I built are crumbling, the water is moving,
I’m slipping away…
I throw myself into the sea
Release the wave, let it wash over me
To face the fear I once believed
The tears of the dragon for you and for me
Slowly I awake, slowly I rise
The walls I built are crumbling,
The water is moving,
I’m slipping away.
I throw myself into the sea
Release the wave, let it wash over me
To face the fear I once believed
The tears of the dragon for you and for me
I throw myself into the sea
Release the wave, let it wash over me
To face the fear I once believed
The tears of the dragon for you and for me
