Datum: 20240118
Tijd: 12:05 – 15:50
Afstand: 17,7 km
Wandeling
Ik heb een dagje vrij genomen om te gaan wandelen. Ik moet mijn laatste keuzedag opmaken voor 20 januari, dat kan dus nog net.
Ik heb besloten om naar Meppel te gaan, 3 uur met de trein. Als ik al vrij kan reizen en ook nog eerste klas, dan wil ik wel waar voor mijn geld.
Het is erg koud en ondanks dat ik van plan was om de vroege trein van half 7 te pakken, blijf ik wat langer in bed liggen en neem die van 9 uur. Deze vertrekt met een minimale vertraging van een paar minuten in Blerick.
In de trein zet in de GPX tracks op mijn TwoNav, ik heb mijn laptop bij me.
Tijdens het overstappen in Utrecht kan ik mooi een koffie scoren, handig zo’n Kiosk op het perron. Mijn geluk kan niet op als ik ook in Zwolle tijdens het overstappen een Kiosk op het perron vond, weer koffie!
Ik kom verder zonder kleerscheuren in Meppel aan, zelfs op de verwachte tijd.
Het station uitlopend, begint mijn wandeling. Het valt wel mee met de kou. Ik loop door Meppel, langs grachten en door het centrum. Er is markt vandaag. Even later loop ik verkeerd, voornamelijk omdat een brug waar ik overheen moest er niet meer is. Dan maar een klein stukje om naar de volgende brug.
Onderweg, in de trein, zag ik al dat het overal wel een beetje wit was, maar niet zo veel als bij ons (of verder naar het zuiden). In Meppel in de bebouwde kom is er maar weinig sneeuw te ontdekken. Dat wordt anders als ik door de polder loop. Daar ligt toch her en der sneeuw op de paden en moet ik goed uitkijken omdat het ook plaatselijk erg glad is.
Door de polder gaat het eerst voornamelijk over asfaltwegen en later ook over een aantal zandwegen. Die laatste zijn plaatselijk erg modderig, maar gelukkig is de modder voor een groot deel bevroren. Dat resulteert wel in een erg ongelijke ondergrond.
Ik loop langs een vogelreservaat en ik zie onderweg allerlei vogels (en hoor een specht). Een koppeltje zwanen zit aan de slootkant omdat het water bevroren is. Een heel stuk verder zie ik zelfs twee ooievaars. Ik dacht dat die de kou wel ontvlucht zouden zijn.
Als ik weer in de bebouwde kom aanbeland ben, loop ik eerst door de buitengebieden van Staphorst om daarna in Meppel aan te komen. In het Wilhelminapark loop ik een extra rondje. De grote vijver is voor een groot deel bevroren, maar niet helemaal. Toch loopt er een knul over het ijs. Gelukkig is hij niet zwaar, maar omstanders roepen toch dat hij van het ijs af moet.
Vlak bij het station draai ik weer af richting centrum. Ik ben de hele tijd niets tegen gekomen om ergens te eten of te drinken, ik heb dus wel honger en vooral ook dorst. Ik had van tevoren al uitgezocht dat ik naar Herberg ’t Plein wilde en daar ga ik nu linea recta naar toe.
Bij de herberg is het tijd voor een erg late lunch, of zoals ze, volgens Lise, blijkbaar bij ASML zeggen een dunch…
Al met al een mooie wandeling die, ondanks de lange rechte stukken, niet saai was.
Let overigens ook eens op het hoogteprofiel hieronder, het lijkt wel of dit op zijn kop staat. Het is duidelijk dat ik in een polder onderweg was.
Herberg ’t Plein
Herberg ’t Plein ligt in het centrum van Meppel en is gevestigd in een oud pand. Buiten hebben ze een groot terras, verwarmd in de winter, maar ik vind buiten zitten in de winter met energieverspillende verarming niet echt ok, dus ik ga binnen zitten.
Het is een typisch bruin café met een erg gezellige inrichting. Veel borden en spreuken aan de wand en aan het plafond. En alsof dat nog niet genoeg is, zijn op de monitoren die her en der hangen ook nog uitspraken te zien die blijkbaar in de herberg gedaan zijn, zoals:
- Dan moet je bellen en vragen naar mijn naam.
- Ik douche mijn tanden niet voor het slapen gaan.
- Dan zie je van die vrouwen met strakgelikte benen.
- Ik heb ff een brainstoornis.
- Ik was geïndrukt.
En zo nog een twintigtal of meer uitspraken. Blijkbaar hebben ze erg leuke klanten bij de herberg, vooral als ze iets gedronken hebben.
Eigenlijk biedt Herberg ’t Plein alles wat je maar kan wensen van een goeie kroeg, een redelijke keuze aan speciaal bier, waaronder ook enkele lokale bieren van bijvoorbeeld Gula Beers en uiteraard het nodige van de tap, een prima borrelkaart en een dagmenu (ontbijt, lunch, diner). Ik kan uit eigen ervaring melden dat de snert zelfgemaakt is en erg lekker.
Het personeel is vriendelijk en goed bereikbaar, hoewel blijkbaar niet iedereen weet dat de Gula IPA tegenwoordig in blik zit. Ik krijg één keer een verkeerd bier (dezelfde als ik daarvoor had en dat is niks voor mij), maar dat wordt zonder morren gecorrigeerd. Halverwege wordt mij vriendelijk gevraagd of ik naar een andere tafel wil verhuizen omdat er een grote groep komt (zo te horen om afscheid van een collega te nemen) en dat past alleen met mijn tafel erbij. De bediening helpt me met het verhuizen van mijn spullen, geen probleem dus. Ik kom aan een hogere tafel terecht waar allemaal bijnamen op staan van mensen die in Meppel wonen of gewoond hebben, apart.
De prijzen zijn ok, 6 euro voor een speciaal bier is niet veel tegenwoordig en 9 euro voor een kop snert met roggenbrood en katenspek is normaal.
Het is gezellig druk in de herberg, als ik binnenkom zitten er al diverse gasten, zowel binnen als buiten. Af en toe is er een wisseling van de wacht, de een komt, de ander gaat. Even na vijven komt er een grotere groep, die waar ik voor verhuis.
Alles bij elkaar is de indruk die je van Herberg ’t Plein krijgt een beetje rommelig, maar wel op een prettige manier. Eigenlijk precies zoals een herberg zou moeten zijn. Dat blikt overigens ook wel uit hun openingstijden, iedere dag vanaf 8:30 tot 2:00 / 3:00 ’s nachts, behalve op zondag. Dan slapen ze uit en gaan ze pas om 9:30 open. Hier ben je als wandelaar dus op ieder moment van de dag welkom!
Van mij krijgt Herberg ’t Plein een 9. Als ik in Meppel zou wonen, zou dit zomaar mijn stamkroeg kunnen zijn.
Weer
Zoals al aangegeven valt het wel mee met de kou, ten minste in de bebouwde kom. Buiten de bebouwde kom ben ik blij dat ik me goed warm aangetrokken heb en dat ik handschoenen bij me heb. De lucht is deels blauw en deels bewolkt. Later op de dag trekken alle wolken weg en heb ik een stralende zonnige dag. Het wordt zelfs even zo warm dat ik bijna mijn jas uittrek.
In de polder heb ik heel even een heel klein beetje miezerregen, eigenlijk de moeite van het vermelden niet waard, maar wel genoeg om mijn bril minder doorzichtig te maken.
Songtekst van de dag
Als ik door de polder loop, zie ik een fietser die kromgebogen over zijn stuur tegen de wind zichzelf een weg baant. Dat doet me erg denken aan een bepaald nummer, van Boudewijn De Groot. Hier is Jimmy.
Hoe sterk is de eenzame fietser
Die kromgebogen over zijn stuur tegen de wind
Zichzelf een weg baant?
Hoe zelfbewust de voetbalspeler
Die voor de ogen van het publiek de wedstrijd wint
Zich kampioen waant?
Hoe lacht vergenoegd de zakenman
Zonder mededogen die concurrent verslagen vindt
Zelf haast failliet gaat
En ik zit hier tevreden met die kleine op m’n schoot
De zon schijnt, er is geen reden
Met ’t rotweer en met harde wind
Te gaan fietsen met dat kind
Als ie maar geen voetballer wordt
Ze schoppen ‘m misschien half dood
Als ie maar geen voetballer wordt
Ze schoppen ‘m misschien half dood
Maar liever dat nog
Dan een bord voor z’n kop van de zakenman
Want daar wordt ie alleen maar slechter van
Maar liever dat nog
Dan een bord voor z’n kop van de zakenman
Want daar wordt ie alleen maar slechter van
Maar liever dat nog
Dan een bord voor z’n kop van de zakenman
Want daar wordt ie alleen maar slechter van
Maar liever dat nog
Dan een bord voor z’n kop van de zakenman
Want daar wordt ie alleen maar slechter van
Maar liever dat nog
Dan een bord voor z’n kop van de zakenman
Want daar wordt ie alleen maar slechter van
Maar liever dat nog
Dan een bord voor z’n kop van de zakenman
Want daar wordt ie alleen maar slechter van
Maar liever dat nog
Dan een bord voor z’n kop van de zakenman
