Datum: 20231221
Tijd: 10:40 – 16:20
Afstand: 19,9 km
Wandeling
Kerstvakantie, tijd voor nog een wandeling. In Utrecht deze keer, een Trage Tocht.
Ik pak de trein van 9:06 in Blerick en de reis verloopt voorspoedig. Hoewel dit de trein naar Dordrecht is, gaat hij niet verder dan Den Haag Holland Spoor. Voor mij geen probleem, ik hoef niet zo ver. Wel weer een teken dat het niet goed gaat met het treinverkeer in Nederland, zoals ik in mijn recentelijke treinreizen aan den lijve ondervonden heb.
In Utrecht is het even zoeken naar welke uitgang van het station ik moet hebben. Mijn TwoNav helpt me en even later ben ik aan de wandel.
Ik loop vandaag voornamelijk langs water, kanalen, vijvers, vaarten en de Kromme Rijn. Ook loop ik door de nodige parken. 
In één van die parken, het Griftpark, wil ik een pauze inlassen bij Peter’s Bistro. Die is echter gesloten, dat is jammer. Het Griftpark is overigens gesitueerd op de plek waar vroeger de Gemeentelijke Gasfabriek en de Vaalt stonden. Dat was de reden dat de grond op deze locatie erg vervuild was. Uiteindelijk hebben ze de vervuilde grond ‘ingepakt’ zodat deze geen schade meer kan aanrichten. Inmiddels is er een bacterie gevonden die zich voedt met de vervuiling en die, langzaam maar zeker, de vervuiling opruimt. Daar hebben we dan weer mazzel mee…
Net voor het volgende park, Park Bloeyendael begint het flink te regenen. Gelukkig is bij de ingang van het park Hotel Mitland, tijd voor een kop koffie.
Als ik weer verder loop, kom ik bij een stuk dat is afgesloten. Ze zijn aan het snoeien en er kunnen takken vallen. Ik denk dat dat gevaar vandaag op veel meer plekken aanwezig is gezien de takken op de grond die ik op mijn weg tegenkom. 
Ik loop aan de andere kant van het water en ik pik de route even verder weer op.
Ik zoek intussen een plek om te lunchen, maar alles is vol. Dus maar gewoon doorlopen. Als ik langs de Kromme Rijn loop, hebben de duuvelkes kermis, de zon schijnt en het regent tegelijkertijd. Ergens moet er ook een regenboog staan, maar die zie ik zo snel niet. Wel zie ik een bord met lunchcafé en ik besluit de route even te verlaten en het bord te volgen. 
Ik kom uit bij Lunchcafé de Moestuin, een groene oase met sociale oogst, een plek waar ze vooral de eigen oogst verkopen of gebruiken voor hun gerechten. Vegetarisch dus, maar ze hebben wel Gulpener bier en dat maakt veel goed. Ik ga voor een luxe tosti kaas tomatensalsa en die is goed te eten.
Vegetarisch blijkt ook hier weer voornamelijk een vrouwending te zijn. Van de 20 gasten die verspreid over diverse tafeltjes zitten, is nog geen kwart man.
Als ik na deze welverdiende pauze weer verder loop, kom ik langs Galgenwaard, het stadion van FC Utrecht.
Na een tijdje kom ik bij de Lunetten van Utrecht. Deze zijn gebouwd rond 1825 als verdedigingswerk om een eventuele aanval vanuit de Houtense Vlakte te pareren. Daarna gaat het weer richting centrum, langs enkele oude fabrieksgebouwen van N.V. Draadindustrie „Neerlandia”, fabriek voor spijkers en draadstaal, en de 
Eerste Nederlandsche fabriek van Gereedschappen, opgericht in 1916. Via de Veilinghavenkade met enkele historische rijnaken uit de vorige eeuw kom ik dan weer bij het spoor en even later ook het station uit.
De vorige keren dat ik in Utrecht was, ben ik bij Taplokaal Gist geweest en ondanks dat dat erg goed bevallen is, heb ik nu geen zin om daar een flink stuk voor te lopen (en straks ook weer terug). Ik loop daarom het centrum in en kom uit bij Little Dublin, een Irish Pub. Hier kan ik onder het genot van enkele Guinness deze blog verder uitwerken.
Weer
Ik heb een mooie dag uitgezocht om te gaan wandelen, zie hier een stukje uit het nieuws van vandaag: “Donderdag staat in het teken van storm Pia. In het hele land is code geel van kracht. Naast zware windstoten is er ook aardig wat kans op regen en soms zelfs op hagel en onweer.”.
En dat klopt, in Utrecht aangekomen waait het flink en het regent. In de morgen en de vroege middag heb ik de nodige regen. ’s Middags blijft het droog. Af en toe komt zelfs het zonnetje even door. De enige constante factor is de wind. Ten minste de aanwezigheid ervan, de windsterkte varieert van een flinke wind tot harde windstoten.
Eigenlijk vond ik het vandaag prima weer om te wandelen, lekker uitwaaien en die paar druppels regen mochten de pret niet drukken.
Songtekst van de dag
Vanwege het mooie weer vandaag en Pia heb ik gekozen voor Riders on the Storm van The Doors.
Riders on the storm
Riders on the storm
Into this house we’re born
Into this world we’re thrown
Like a dog without a bone
An actor out on loan
Riders on the storm
There’s a killer on the road
His brain is squirmin’ like a toad
Take a long holiday
Let your children play
If you give this man a ride
Sweet family will die
Killer on the road, yeah
Girl, you gotta love your man
Girl, you gotta love your man
Take him by the hand
Make him understand
The world on you depends
Our life will never end
Gotta love your man, yeah
Riders on the storm
Riders on the storm
Into this house we’re born
Into this world we’re thrown
Like a dog without a bone
An actor out on loan.
Riders on the storm
Riders on the storm
Riders on the storm
Riders on the storm
Riders on the storm
Riders on the storm
Ik heb al vakantie voor de rest van het jaar, tijd voor een wandeling dus. Ik besluit maximaal gebruik te maken van mijn 1ste klas keuzedag en naar Emmen te gaan. Daar ga ik de Groene Wissel langs de hunebedden lopen, Groene Wissel 185: Hunebedden, grafheuvels en onderduikershol.
In Nijmegen wordt ik verwelkomd met de mededeling dat er een stroomstoring is en er geen treinen van en naar Zwolle rijden. Ook rijden er door capaciteitsproblemen geen vervangende bussen. Dit duurt tot ca. 8:30. Dat zou voor mij net goed kunnen gaan… Tegen de tijd dat ik in mijn trein naar Zwolle stap hebben ze blijkbaar toch nog ergens bussen gevonden.
De reis naar Zwolle gaat verder zonder bijzonderheden voorbij. De stroomstoring is blijkbaar verholpen. In Zwolle heb ik weer mooi tijd om koffie te scoren voordat ik de sprinter naar Emmen neem.
In Emmen aangekomen begin ik meteen met wandelen. Ik loop door het centrum van Emmen en dan naar Westenesch. Hier tik ik meteen mijn eerste hunebed af, D44. Hier is niet veel van over omdat men de stenen voor andere doeleinden heeft gebruikt. In één steen zitten zelfs geboorde gaten om hem in kleinere stukken te breken. Zo ver is het echter niet gekomen.
Gelukkig voor mij is het een gewone weg en zweef ik niet in het heelal. Aan de andere kant, we bevinden ons allemaal in de Melkweg…
Ik loop over een veldweg en er staan vrachtwagens midden op de weg. Dat is niet zo moeilijk, het is maar een smalle weg. Ze worden geladen met bieten.
Ik check op Google Maps waar de hunebedden zijn en denk slim te zijn door een omweg te maken om zo nog drie hunebedden te bezoeken. Pas als ik daar ben, besef ik dat ik daar op de terugweg ook voorbij kom. Tja, terug naar de oorspronkelijke route dus.
Ik loop door het Valtherbos en nadat ik hunebed D35 bezocht heb, zwaai ik af richting Valthe. Hier zit een bakker, Ambachtsbakker Kuipers, en daar hoop ik iets te eten en te drinken te krijgen. Helaas zijn er in de winter geen belegde broodjes of koffie, in de zomer wel. In plaats daarvan neem ik een luxe krentenbol met abrikoos in het midden die ik buiten op eet, erg lekker.
Terug naar de route alwaar ik al snel bij het Onderduikershol kom. Dit is een reconstructie van het onderduikershol waar tijdens de Tweede Wereldoorlog diverse Joden ondergedoken zaten.
Deze zijn duidelijk zichtbaar in het bos. Ze zijn veel jonger dan de hunebedden, zo’n 1000 jaar jonger, en er liggen vaak meerdere personen in begraven.
Nog een stukje door het bos en ik kom weer in de bebouwde kom. Bij het station aangekomen volg ik het begin van de route nog een keer om in het centrum te komen. Hier ga ik bij de Brasserie zitten voor een welverdiend biertje en erwtensoep. Hier werk ik ook dit verslag verder uit en zet het op de blog.
