Datum: 20230615
Tijd: 10:20 – 18:35
Afstand: 23,4 km
Overnachting: Epworth House, Penrith, Cumbria
Wandeling
Omdat ik gisteren een fikse wandeling heb gemaakt, doe ik het vandaag een beetje rustiger, ik blijf in Penrith om de diverse bezienswaardigheden te bekijken. Een beetje de bloody tourist uithangen zeg maar.
Als eerste loop ik naar het begin van de winkelstraat, daar staat iemand met een tuktuk die koffie maakt. Voor ik daar ben loop ik even door een klein parkje langs de town hall. Dan ga ik een espresso scoren.
Ik heb gisteren min of meer een route uitgezocht, maar voordat ik daar aan begin ga ik eerst op bezoek bij de buren. Het is daar verdacht rustig, niet dat er zo meteen iemand al weken dood ligt…
Na een rondje over de dooienakker bij de Christ Church van Penrith begin ik dan aan mijn route. Het gaat eerst eens bergop, niets nieuws deze wandelvakantie.
Boven aangekomen kom ik bij het Penrith Cemetary uit, nog een dooienakker maar veel groter dan die van de buren, maar niet zo groot als die in Budapest. Ik loop er een flink rondje doorheen en zie dat ze op het eind nog een flink stuk over hebben voor uitbreiding. 
Er zijn ook Commonweath War Graves op deze dooienakker, de gesneuvelden liggen gewoon tussen de andere dooien en er liggen ook twee Poolse soldaten. Verder hebben ze bovenaan een stuk natuur begraafplaats, zoals ze dat in Maasbree ook hebben.
Het is overigens niet alleen de dood die hier heerst, de konijnen rennen levendig rond.
Ik loop verder over een pad langs de dooienakker, nog verder naar boven naar the Beacon. Aan het begin van dit pad staat dat het no access to the beacon geeft, maar daar klopt niets van. Aan het einde van de dooienakker is er een flink gat in de muur, een overblijfsel van een uitbraak poging lang geleden. Sinds die tijd laten ze de poort gewoon open, dat is beter voor de muur.
Ik loop het bos in en heb op een gegeven moment een mooie doorkijk naar het golfterrein van Penrith waar driftig gegolfd wordt. Je treft ze maar zelden zo natuurlijk aan, golfers.
Uiteindelijk kom ik boven op een kleine open vlakte waar the Beacon staat, een kleine toren. Je hebt hier een mooi uitzicht op Penrith en de bergen van the Lakelands daarachter. Helaas kun je niet in the Beacon, anders had je een nog beter uitzicht, over de bomen, omdat je daar een verdieping omhoog kunt.
De route omlaag gaat weer lekker door het bos, uit de zon. En zo kom ik weer in de bewoonde wereld.
Ik vervolg mijn wandeling door de suburbs van Penrith. Veel oude gebouwen, maar meer naar buiten ook veel nieuwbouw.
En dan kom ik bij The Cross Keys Inn, tijd voor een biertje. Het feit dat veel Engelse bieren een lager alcohol percentage hebben, komt goed uit bij een wandeling in deze hitte.
Na deze pauze gaat het verder langs het terrein van de Penrith RUFC, de plaatselijke rugby club, en dan onder de A66 door, daar ben ik al vaak overheen gereden. Ik kom uit bij Carketonhall park, maar daar kom ik niet verder. Het is privé terrein waar de politie, heb ik dat weer, oefent met honden en schieten, maar niet vandaag want het is rustig.
Ik loop een stukje om en vind mijn weg naar de rivier, de River Eamont. Hierlangs loop ik verder totdat ik bij Brougham Castle aankom. Bij de entree zit een vriendelijke mevrouw die me een ticket verkoopt en vertelt hoe ik het beste boven op het kasteel kom voor het uitzicht. Na afloop drink ik nog een kop thee in de shop van English Heritage.
Nu loop ik een stukje langs de A66 om naar de Countess Pilar te gaan die in the middle of nowhere langs diezelfde A66 staat. De Countess Pilar staat op deze desolate plek omdat ene Lady Anne Clifford, Countess of Dorsett hier de laatste keer afscheid van haar moeder nam voordat deze overleed. Dat deed ze blijkbaar langs een drukke verkeersweg… Vroeger was hier de toegang tot Brougham Castle. Ik denk niet dat dit monument veel toeristen trekt.
Via een rustige weg door de velden kom ik in Brougham en daarmee ook bij Brougham Hall, een fortified home, zeg maar net geen kasteel maar wel goed te verdedigen. Tegenwoordig biedt Brougham Hall een thuis aan diverse kleine creatieve ondernemingen, zoals een stokerij, een edelsmid, een keramiek bakker, etc. Ook moet er een heel goed café zijn. Helaas is dat café closed, they are getting a new one… Tja…
Verder dan maar totdat ik weer aan de rand van de bewoonde wereld kom. Als ik de brug over de Lowther over ben vind ik King Arthur’s Table, een neolithische henge, een rond profiel in het landschap.
Zo’n 400 meter verderop ligt Mayburgh Henge, een groot prehistorisch monument, ook al zo iets, maar dan met een steen in het midden. Ik heb van beiden foto’s gemaakt, maar die doen de werkelijkheid geen recht. Dit soort zaken moet je eigenlijk vanuit de lucht fotograferen, met en drone of zo.
Ik was van mijn geplande route afgeweken om Mayburgh Henge te bezoeken. Als ik mijn route weer opgepikt heb, kom ik bij de grote rotonde aan de rand van Penrith. Hier moet ik even zoeken hoe ik er overheen kom, er wordt namelijk aan de stoplichten gewerkt en daardoor is een deel van de voetgangers routes afgesloten vanwege veiligheid.
Ik volg mijn route verder en kom in Wetheriggs Country Park, een met struiken en bomen dichtgegroeid stuk grond met een pad eromheen maar wel met konijnen, oneerbiedig maar wel accuraat gezegd.
En dan ben ik bij het station en daar is een McDonalds. Ik heb wel zin in een milkshake en ik schuif meteen een paar cheeseburgers naar binnen, heb ik gelijk gegeten.
Tegenover het station ligt één van de andere highlights van mijn route, Penrith Castle, of wat er van over is ten minste. Je kunt hier zo naar binnen lopen en over en door de ruïnes dwalen. De jeugd van Penrith maakt daar dan ook goed gebruik van lijkt het.
En dan ben ik klaar met mijn route. Eigenlijk wilde ik de wandeling eindigen bij de Eden River Brew Co, de plaatselijke brouwerij. Maar die is inmiddels dicht, ik heb veel langer over mijn wandeling gedaan dan ik gedacht had, hij is ook een stuk langer geworden dan ik gepland had. Dus gewoon omlaag het centrum in voor een Guinness bij The Woolpack op het terras in de schaduw.
Nadat ik nog even boodschappen gedaan heb bij Booths, ga ik weer terug nar Epworth House. Heb ik alsnog meer dan 23 kilometer gewandeld vandaag, tot zover het rustig aan doen.
Deze wandeling kwam tot stand in nauwe samenwerking met Google Maps en TwoNav met Open Street Maps.
Weer
Het wordt saai, maar alweer prachtig weer met enkele mooie witte wolken in de lucht.
Songtekst van de dag
Vandaag was ik een bloody tourist, daarom een song van het gelijknamige album van 10CC, Old Mister Time.
He looked funny
The children called him the scarecrow
An old raincoat
And baggy trousers and sneakers
he found at the dump
Oh, but if you bothered to look
There was something behind the rags
Oh there was a look in his eyes
It was something you’d never forget
He lived badly
A broken shack on the railway
An old moggy
The only one who replied
When he talked to the walls
Oh we didn’t understand
We were fooled by the dirt on his face
Oh we were human then
We were searching behind his disgrace
Why don’t you leave me alone
Why don’t you go to your homes
Why don’t you keep to yourselves
I’m tellin you
Why don’t you leave me alone
You’re never gonna realise
When all you do is criticise
You’re never gonna make it work
You never seem to get enough
You crumble when its getting rough
You’re never gonna make it work
I’m tellin’ you there’ll come a day
You’re gonna blow yourselves away
It’s wrong that I should interfere
I just get in the way
Why don’t you leave me alone
Why don’t you go to your homes
Why don’t you keep to yourselves
I’m tellin you
Why don’t you leave me alone
Deep into the night
He was working by the light
of the candle by his bed
on the theory in his head
He was building from the junk
that he rescued from the dump
And when he turned the power on
There was a sound and he was gone
Oh in the gray of the dawn
We discovered the thing he was working on
Oh we didn’t understand
The future was Old Mister Time
Future was Old Mister Time
Future was Old Mister Time
Future was Old Mister Time
Old Mister Time (Mister Time, Mister Time….)
Old Mister Time (Mister Time, Mister Time….)
Old Mister Time (Mister Time, Mister Time….)
