Datum: 20221213
Tijd: 11:15 – 17:45
Afstand: 27,1 km
Overnachting: Knappe studio met subliem zeezicht!, Oostende
Wandeling
Na het ontbijt, dat ik zelf geregeld heb bij de plaatselijke Delhaize, een erg goed ontbijt, al zeg ik het zelf, neem ik de kusttram naar Knokke. Het tram station, Oostende Northlaan, is om de hoek, dus dat is makkelijk. De route planner van De Lijn zegt dat ik moet overstappen bij het station van Oostende. Dat valt wel mee, dezelfde tram rijdt gewoon door, er is alleen een chauffeurswissel.
Aangekomen bij het station van Knokke, de eindhalte van de kusttram, loop ik door Knokke naar de zee. Wat volgt is een strandwandeling van meer dan 5 kilometer. Helaas eindigt die op een stuk doodlopend strand, er is hier een stuk beschermd duingebed, en moet ik stukje terug lopen voordat ik naar de boulevard kan.
Ik kom nu bij de haven van Zeebrugge, even iets anders dan een strandwandeling. Als ik laags een terrein met trailers en containers loop, zie ik twee meiden in havenuniform met een hond over het terrein lopen. Ik denk dat dit geen gewone hond is, maar een die getraind is om drugs en/of verstekelingen op te sporen. Leuk baantje, de hele dag met een hond wandelen…
Te midden van al deze industriële bedrijvigheid vind ik The Boatshouse, tijd voor koffie.
Als ik verder loop, kom ik bij het strand van Zeebrugge. Hier loopt een soort van pier langs naar de zee. Ik volg deze met het idee om aan het eind het strand op te lopen. Helaas heeft diegene die deze constructie bedacht heeft niet erg goed nagedacht. Je kunt via deze constructie tot aan de zee lopen en daarna terug. Je kunt er nergens vanaf. Waar de constructie stopt, gaat een landtong van de haven nog verder de zee in. Het ontgaat me enigszins waarom deze constructie gemaakt is, je kunt niet veel extra zien vanaf hier.
Maar geen nood, ik loop terug en aan het eind, als ik het strand op kan, richting boulevard. Het laatste stuk van Zeebrugge is geen hoogbouw maar een mix van moderne huizen en oude statige villa’s.
Nu gaat het dwars door de duinen naar Blankenberge, via een wir war van paden probeer ik een beetje in het midden van de duinenrij te blijven en daarmee ook op het hoogste punt. De duinenrij is niet erg breed en ook niet functioneel volgens mij als ik zo naar de rest van de kust kijk (alles is een stuk lager dan de duinen).
In Blankenberge is het tijd voor een biertje. Ondanks de enorme hoeveelheid restaurants langs de boulevard is dat nog een uitdaging. Het meeste is dicht en als ze open zijn, zijn alle tafels in vol ornaat gedekt om te eten. Als ik iets gevonden heb, gaat de deur niet open ondanks een “Open” bordje op de deur. Uiteindelijk vind ik Tea Room La Digue, alwaar ik een lekkere Corsendonk drink.
Als ik Blankenberge uitloop, loop ik tegen de jachthaven aan. Hier loop ik omheen, alweer een stukje teruglopen. Als ik rond de have gelopen ben, is het even zoeken voordat ik weer een leuke route gevonden heb. Na een klein stukje langs een grote weg, en de kusttramlijn, vind ik echter een pad achter het duin naar Wenduine.
Wenduine is niet erg groot, maar bestaat aan de zee kant uit een grote muur van appartementencomplexen van 10 verdiepingen hoog. Als ik Wenduine uitloop, kom ik bij de Spioenkop. Dit duin met paviljoen dankt zijn naam aan de overwinning van de Boeren op de Engelsen in de slag om de Zuid-Afrikaanse vrijheidsoorlog in 1900, bij Spioenkop in Natal, Zuid-Afrika. Nadat het duin vroeger als strategische observatiepost gebruikt was, werd in de 19de eeuw een wachtpost neergezet door de douane, het hoge duin was een ideale plek om clandestiene activiteiten te observeren.
Als ik de Spioenkop voorbij ben, volg ik een fietspad / wandelpad voor het duin langs. Ik wil wel over het strand lopen, maar ze zijn hier flink aan het werk op het strand. Volgens mij gaan ze nieuwe golfbrekers maken en het strand ophogen. Het fietspad is goed te doen en ik kan flink meters maken. Dan kom ik bijeen strandrestaurant, geen strandtent, deze is van beton, en het fietspad eindigt. Dus toch maar het strand op, dat kan ook wel omdat ik de werkzaamheden inmiddels achter me gelaten heb. Zo loop ik, eerst in het schemerdonker en later in ut zakkeduuster, in mijn eentje een paas kilometer over het strand. 
Er is in heinde en verre niemand te zien want wie loopt er nu in het donker over een stuk strand waar je niet vanaf kunt, tenzij je illegaal door de duinen gaat struinen.
Gelukkig komen de contouren en lichten van De Haan steeds dichterbij en kan ik mijn weg vervolgen over de boulevard van De Haan. Deze volg ik totdat ik bij Brasserie Paname kom, deze had ik uitgezocht om een biertje te drinken, te eten en om mijn verslag verder uit te werken. Ze hebben hier namelijk veel bieren op tap en nog veel meer op fles. Hier moet ik iets kunnen vinden dat ik nog iet gehad heb. En dat lukt!
Weer
Het is nog steeds erg koud, het vriest. ’s Morgens begint het met een blauwe lucht, alleen landinwaarts is er lichte bewolking. Ik zet mijn zonnebril op als ik begin met wandelen. Dat blijkt echter iets te opportuun, later op de dag betrekt het toch weer en ik wissel weer naar mijn normale bril. Het is een koude dag, maximum temperatuur 1°C, maar het blijft droog.
Songtekst van de dag
Omdat ik vandaag een paar meiden met een hond zag, gaat de songtekst van vandaag over Meisjes, van Raymond van het Groenewoud.
Meisjes
Ze maken ons kapot, mijnheer
Ze maken ons zo zot, mijnheer
Mmmm meisjes
Meisjes
Ze zijn toch zo bizar, mijnheer
Ze komen zelden klaar, mijnheer
Statitistieke meisjes
Olalala meisjes
Ze komen goed van pas
Olalala meisjes
Doen zij nog steeds de was
Mamijmoemie meisjes
Soms stort ik in hun kas
Olalala meisjes
Maskes!
Meisjes
Ze zijn zo welgebouwd, mijnheer
Toch die waar ik van hou, mijnheer
Amelinckx-meisjes
Meisjes
Ze zijn het and’re soort, mijnheer
De passionele moord, mijnheer
Meisjes
Olalala meisjes
Ze komen goed van pas
Olalala meisjes
Ik wou dat ik er een was
Mamijmoemie meisjes
Ze komen goed van pas
Olalala meisjes
Neem me mee, neem me mee!
Meisjes zijn ’t allermooist op aard
Niets dat hun schoonheid evenaart
Zeg dat Van het Groenewoud het gezegd heeft
Meisjes zijn ’t allermooist op aard
Niets dat hun schoonheid evenaart
Zeg dat Van het Groenewoud het gezegd heeft
