Datum: 20210717
Tijd: 10:15 – 19:20
Afstand: 21,9 km
Overnachting: Hotel Scholz, Moselweißer Str. 121, 56073 Koblenz
Wandeling
Ik ben weer een lang weekend met Lise op pad. Traditioneel hoort daarbij dat Lise gast auteur is voor een blog artikel. Bij deze dus.
Vanmorgen ging de wekker gelukkig niet zo vroeg als gisteren maar uitslapen kon je het ook niet noemen. We zaten dus al op tijd aan het ontbijt in ons hotel en tijdens het eten namen we de etappes (ja meervoud, het waren er twee) van vandaag even door op de website. Aangezien ik nogal nieuwgierig ben aangelegd ging ik ook alvast kijken naar de etappes die we morgen zouden gaan doen. Toen ik die aan het bestuderen was viel me echter op dat bij beide etappes van morgen geschlossen stond. Na wat uitzoek werk van pap bleek dat een van de etappes door een Klamm heen liep waar een tijdje terug door onweer dingen omlaag zijn gevallen waardoor niet alles begaanbaar is. 
De andere etappe loopt te dicht langs de Rijn af en staat dus deels onderwater. Een alternatief plan hadden we echter al snel gevonden. Morgen lopen we de etappe die we eigenlijk maandag zouden lopen en maandag lopen we gewoon de volgende etappe in de reeks. De etappes die eigenlijk morgen op de planning stonden halen we een andere keer wel in.
Na nog een keer dubbel gecheckt te hebben of de etappes van vandaag wel open waren zijn we op weg gegaan. Eerst met de auto naar het eindpunt en toen met de bus naar het beginpunt. Deze keer gelukkig maar één bus en dus geen lange overstap.
Het begin van de wandeling ging meteen lekker omhoog waarna we uitkwamen bij een Schloss met een mooi uitzicht, iets waar we gisteren niet veel van gehad hebben. Daarna vervolgde de route wederom in een stuk bos en hier bleken al snel wat hindernissen te zijn. Er waren namelijk enkele bomen op ons pad gevallen. Hier konden we gelukkig zonder al te veel gedoe goed doorheen klimmen en dus verder met de wandeling. 
Even later kwamen we bij een oude Romeinse toren, met opnieuw een mooi uitzicht. Na wat gedronken te hebben en gecheckt te hebben of we toch echt niet de toren in konden, nee dus, zijn we verder gelopen. Al snel kwamen we heel wat grote borden tegen die aankondigden dat we bijna bij een restaurant waren. Na al die grote borden met de naam erop zou je denken dat je er niet meer naar hoeft te vragen en toch hebben we elkaar dat deze dag vaak gevraagd en had geen van ons beiden een antwoord (het heet Meisenhof). Ondanks dat we pas anderhalf uur onderweg waren, zijn we hier toch gaan zitten voor een drankje, gewoon omdat het kon, omdat we normaal zelden iets tegen komen waar dit kan.
Na deze pauze zijn we verder gewandeld dit keer afwisselend door bos en wat meer open landschap. De twee grootste beklimmingen van deze etappe hadden we al gehad dus vanaf nu was het appeltje, eitje tot het einde van de etappe. Eenmaal daar aangekomen leek het erg uitgestorven, ondanks dat we op het centrale plein van het dorp Vallendar stonden. Na een beetje goed rondkijken hebben we toch iets gevonden wat open was waar we konden eten en hebben we dus geluncht voor we verder gingen met de tweede etappe van de dag.
Na de lunch gingen we verder met de volgende etappe en op de website stond aangeven dat deze qua moeilijkheidsgraad licht was. Het begin was langgerekt langzaam omhoog en ging prima. Daarna kwam er een kleine dip waarbij we een stuk omlaag en daarna weer omhoog gingen en zo’n 2 km voor het einde kwamen we bij een 19e eeuws fort uit. Hiervoor lag een enorme vlakke tuin waar we rustig doorheen konden slenteren met een ijsje in de hand dat we vooraan de tuin bij de ijscokar gehaald hadden. Vlak voor we bij het fort zelf kwamen ging onze route via een klein paadje weer omlaag en hier werd het toch echt flink slingeren en soms een beetje klauteren tussen de begroeiing door. Tot dat moment waren we het zeer eens geweest met de moeilijkheidsgraad op de website maar die laatste 2 km zijn zeker niet voor iedereen te doen. 
Gelukkig kunnen pap en ik wel wat aan en genoten we wel van de tegenstelling die de hele smalle nauwelijks begaanbare paadjes vormden tegenover de brede, vlakke, strak onderhouden paden uit de tuin voor het fort. Na een steile afdaling waren we dan eindelijk bij het eindpunt van de tweede etappe.
We dachten geluk te hebben en meteen een terras gevonden te hebben om te gaan zitten. Toen pap echter wat te drinken wilde bestellen (om 17:54 uur) kreeg hij te horen dat ze dicht gingen om 18:00 uur en dat er dus niks inzat voor ons. Nou goed dan, wij doorgelopen op zoek naar het volgende terras, dat we na een halve straat al gevonden hadden. Wederom gaan zitten om vervolgens te horen dat ze ook daar om 18:00 uur dicht gingen… Gelukkig zat om de hoek nog een laatste terras en daar konden we wel wat te drinken krijgen om te proosten op alweer een (eigenlijk zelfs twee) geslaagde wandeling.
Weer
De dag begon met een flets zonnetje, dat daarna goed doorkwam. Toch werd het later weer bewolkt, maar het bleef droog. Eigenlijk prima wandelweer dus.
Songtekst van de dag
Aangezien pap de uitdaging heeft gesteld om voor de wandelingen in Duitsland ook Duitse lyrics te plaatsen wordt mijn songteksten kennis enorm ingeperkt. Maar ook nu heb ik weer iets passends weten te verzinnen. Wellicht heb ik het ook wel mis maar bij 19e eeuwse forten denk ik aan prinsen en prinsessen. Daarom is de songtekst van vandaag die van Prinzesschen van Lafee.
Du hast Figur doch kein Gehirn
Dir klebt sexy auf der Stirn
Deine Titten sind ein Traum
Sie hängen kaum
Ich bin leider nicht dein Stil
Denn ich spiele nicht dein Spiel
Nur eine kann die Schönste sein
Und das bist du allein
Doch unter deinem Dekoltee
Tut es immer immer wieder so weh
Jeder liebt zwar dein Gesicht
Doch tief in dir da ist nichts
Ja, Prinzesschen du hast’s leicht
Deine Eltern sind stinkreich
Du bist ach so wunderschön
Willst jedem Typ den Kopf verdrehn
Ja, Prinzesschen du hast Macht
Bist die Königin der Nacht
Du bist jung und wunderschön
Und jeder Arsch will mit dir gehn
Du tust nur was dir gefällt
Freunde kaufst du dir mit Geld
Der schöne Schein ist deine Welt
Ja dein Spiegel liebt nur dich
Mit deinem Makellosgesicht
Ja du siehst wie ein Engel aus
Lässt deine Opfer rein und raus
Du bist so heiß wie’n Kübel Eis
Was soll der Scheiß
Doch unter deinem Dekoltee
Tut es immer immer wieder so weh
Jeder liebt zwar dein Gesicht
Doch tief in dir da ist nichts
Ja, Prinzesschen du hast’s leicht…
Spieglein, Spieglein an der Wand
Wer ist die Schönste im ganzen Land
Ja, Prinzesschen du hast’s leicht…
