Datum: 20200816
Tijd: 10:20 – 17:30
Afstand: 20,6 km
Overnachting: Hotel Niederée, Bad Breisig
Wandeling
Na het ontbijt, waarbij we nog een tijdje met Manfred, onze hotelier, en de andere gasten, een Belgische vrouw die al 20 jaar met haar Duitse man in Aachen woont, hebben gebabbeld, gaan we met de auto weer via het veer naar Leutesdorf. Daar is het even zoeken naar het station. Via enkele heel erg smalle straatjes vinden we dat uiteindelijk wel.
Verder met de trein, terug naar Bad Hönningen.
We beginnen de wandelroute met een stukje Zuweg dat we gisteren ook gelopen hebben. De echte Rheinsteig begint een flinke kilometer verderop pas.
Het eerste stuk is nog redelijk vlak, maar dan gaan we door een wijngaard weer flink omhoog het bos in. Als we aan de andere kant weer omlaag gaan, heel erg steil, staat er op de tegenoverliggende helling een man naar ons te kijken. Als we die helling dan weer met een omweg omhoog lopen, zien we hem een stuk verderop lopen. Hij posteert zich langs de route en staat ons overduidelijk op te wachten. Als we bij hem aankomen, vraagt hij of we al weten waar we naartoe gaan. We vertellen dat we naar Leutesdorf wandelen en dat we in Bad Hönningen begonnen zijn. Hij vindt het maar niks dat we in deze hitte naar boven en naar beneden lopen en draagt diverse alternatieve routes aan, waaronder onder langs de Rhein. Ik geef aan dat we toch liever onze eigen route lopen en dat we ons wel redden.
We lopen weer verder en het gaat inderdaad even in de volle zon flink omhoog. De alternatieve routes klinken even erg aanlokkelijk. Gelukkig komen we weer in het bos terecht en daar gaat het weer beter, schaduw!
Als we aan de rand van Rheinbrohl komen, kijk ik even op Google Maps of er iets te doen is. Er zijn diverse gelegenheden en volgens Google Maps zijn die of gaan die ook open. We besluiten om het erop te wagen en af te dalen naar het centrum. Daar vinden we inderdaad een terras bij een hotel en zo te zien is er verderop ook nog het een en ander. Op het eerste terras gaan we zitten voor een pauze. Het is twaalf uur en tijd voor een pint!
Helaas hebben ze niets te eten bij het terras waar we zitten, maar niet getreurd, voor we weer verder lopen gaan we even langs bij de Konditorei aan de andere kant van de weg waar Lise een broodje haalt.
We vervolgen onze route en beginnen aan onze hoogste beklimming van de dag. Als we daar weer van afgedaald zijn, komen we in Hammerstein. Ik hoopte dat hier weer iets zou zijn om even een pauze te houden en Lise vind inderdaad een Garten Terrasse bij een Weingut. De Terrasse is helaas vol, maar ze hebben binnen nog ruimte en daar is het lekker koel. We bekijken hoe de serveerster, een jong meidje, zich het vuur uit de sloffen rent om iedereen tevreden te houden. Dit is topsport en we zijn er van overtuigd dat zij op het eind van de dag veel meer stappen heeft gezet dan wij.
Lise neemt nog een verassing voor Isa mee en we lopen weer verder, nog twee klimmetjes te gaan.
Op de top van de volgende berg ligt een ruïne van een kasteel. Die laten we echter links liggen en we lopen door, niet helemaal omlaag deze keer. Lise begint wel enige moeite te krijgen met lopen, ze heeft een paar blaren. Onze volgende en laatste klim is dan ook zwaar, maar we klaren de klus. Even flink water drinken en we beginnen aan een heel mooi stuk boven langs de wijnvelden met een mooi uitzicht over de Rijnvallei.
Uiteindelijk volgt de laatste afdaling. Daar zit nog een kleine verassing in, of eigenlijk twee. De eerste verassing is een steil stukje Kletterpassage waar we met behulp van een staaldraad naar beneden moeten, maar dat is voor ons geen probleem.
Vrijwel meteen daarna komen we bij de Edmund-Hütte die helaas vanwege de Corona perikelen dicht is. Wel staat er een grote koelkast met drank en een kistje om de betaling in te doen. Er is zowaar nog één fles bier en voor Lise een Cola. Omdat ik dit soort initiatieven een warm hart toedraag, doe ik een flinke fooi in het kistje.
Na deze welkome en verrassende stop, gaat het via trappen een flink stuk omlaag en dan nog een stukje langs de berg waar de route weer eens in the middle of nowhere eindigt. Gelukkig is het maar 500 meter naar beneden naar het dorp, maar wel naar beneden dus en steil. Geen probleem en nadat we het dorp bereikt hebben, lopen we naar de auto.
Weer
Het is vandaag erg warm en de zon schijnt volop. Er is maar weinig bewolking en we zijn dus blij met ieder beetje schaduw dat we tegenkomen. Gelukkig komt dat nogal eens voor. Later op de middag komt er meer bewolking en begint het in de verte te rommelen. We zien dat het een eind verderop ook regent en hopen dat we droog bij de auto komen. Dat lukt gelukkig en de echte regen krijgen we ’s avonds als we op het terras zitten, net na het eten. Gelukkig zitten we onder een flinke overkapping.
Songtekst van de dag
Ik heb mezelf de opgave gesteld om tijdens mijn Duitse 2020 avontuur (Rheinsteig en Albsteig) alleen maar Duitse songteksten of songteksten van Duitse bands te gebruiken. Omdat we vandaag diverse keren een mooi stukje route gelopen hebben waarbij we een mooi uitzicht op de Rhein hadden, heb ik voor vandaag een oud volkslied uitgekozen dat door diverser artiesten al vertolkt is, waaronder Heino en Peter Alexander, Warum ist es am Rhein so schön.
Warum ist es am Rhein so schön
Warum ist es am Rhein so schön
am Rhein so schön?
Weil die Mädel so lustig
und die Burschen so durstig
darum ist es am Rhein so schön!
Warum ist es am Rhein so schön
Warum ist es am Rhein so schön
am Rhein so schön?
Weil so heiß dort das Blut ist
und der Wein dort so gut ist,
darum ist es am Rhein so schön!
Warum ist es am Rhein so schön
Warum ist es am Rhein so schön
am Rhein so schön?
Weil die Burschen so frank sind
und die Schläger so blank sind,
darum ist es am Rhein so schön!
Warum ist es am Rhein so schön
Warum ist es am Rhein so schön
am Rhein so schön?
Weil die Mädchen so treu sind
und die Burschen so frei sind
darum ist es am Rhein so schön!
Warum ist es am Rhein so schön
Warum ist es am Rhein so schön
am Rhein so schön?
Weil die Lieder so inning
und die Worte so sinnig,
darum ist es am Rhein so schön!
Warum ist es am Rhein so schön
Warum ist es am Rhein so schön
am Rhein so schön?
Weil am Rheine man jeden
frei und offen hört reden
darum ist es am Rhein so schön!
Warum ist es am Rhein so schön
Warum ist es am Rhein so schön
am Rhein so schön?
Weil selbst aus den Burgruinen
neuer Hoffnung Triebe grünen,
darum ist es am Rhein so schön
Warum ist es am Rhein so schön
Warum ist es am Rhein so schön
am Rhein so schön?
Weil am Rhein die Geschichten
uns von deutschen Ruhm berichten,
darum ist es am Rhein so schön
Warum ist es am Rhein so schön
Warum ist es am Rhein so schön
am Rhein so schön?
Weil das Auge sich feuchtet,
wenn´s von Heimatstolz leuchtet
darum ist es am Rhein so schön
Warum ist es am Rhein so schön
Warum ist es am Rhein so schön
am Rhein so schön?
Weil die Felsen hoch droben
so von Sagen umwoben,
darum ist es am Rhein so schön!
Warum ist es am Rhein so schön
Warum ist es am Rhein so schön
am Rhein so schön?
Weil uns fesseln ew´ge Bande
an die rheinischen Lande,
darum ist es am Rhein so schön!
Warum ist es am Rhein so schön
Warum ist es am Rhein so schön
am Rhein so schön?
Weil der Rhein mit seinen Reben
wird uns frohe Stimmung geben
darum ist es am Rhein so schön!
Warum ist es am Rhein so schön
Warum ist es am Rhein so schön
am Rhein so schön?
weil wir uns am Weine laben
woll´n die Sorgen wir begraben
darum ist es am Rhein so schön!
Warum ist es am Rhein so schön
Warum ist es am Rhein so schön
am Rhein so schön?
Weil dort sorgenlose Herzen
fröhlich lachen und viel scherzen
darum ist es am Rhein so schön!
Warum ist es am Rhein so schön
Warum ist es am Rhein so schön
am Rhein so schön?
Weil die alten Deutschen tranken
bis sie still zu Boden sanken
darum ist es am Rhein so schön!
Warum ist es am Rhein so schön
Warum ist es am Rhein so schön
am Rhein so schön?
Weil aus Malz und aus Hopfen
wird gemacht ein guter Tropfen
darum ist es am Rhein so schön!
Warum ist es am Rhein so schön
Warum ist es am Rhein so schön
am Rhein so schön?
Weil die Mädel fesch und fröhlich
trinkt der Bursch oft mehr als nötig
darum ist es am Rhein so schön!
We beginnen de dag met een goed ontbijt. We zijn de enige gasten, maar we hebben desondanks een goed ontbijtbuffet. Simpel en niet super uitgebreid, maar wel alles wat we nodig hebben.
Na het ontbijt vertrekken we en gaan we via het veer naar Bad Hönningen aan de andere kant van de Rhein. Parkeren is geen probleem, recht voor het station.
We hadden van te voren gekeken of we ergens iets konden drinken. Potentiële plekken waren Dattenberg, Leubsdorf en Ariendorf. Helaas nergens iets open… Volgens de locals (twee keer gevraagd), moesten we in Linz zijn (daar kwamen we vanaf) of in Bad Hönningen (daar gingen we naar toe).
Als we bij Schloss Arenfels aankomen, zien we veel auto’s op de parkeerplaats staan. Er is een bruiloft aan de gang. We overwegen om het bruidspaar te gaan feliciteren. Fatsoenshalve moeten ze ons dan ook iets te drinken aanbieden. Gelukkig voor het bruidspaar is dat niet nodig. Om de hoek is namelijk een terras. Eindelijk iets te drinken.
Na deze uitgebreide pauze beginnen we aan de laatste loodjes, nog 3 kilometer te gaan. We lopen onder langs de wijngaarden, maar na een paar meter moeten we links, steil de berg op. Het is meteen een van de zwaarste stukken van vandaag. Gelukkig is het maar een relatief kort stukje en daarna lopen we boven langs de wijngaarden.
Het was wederom prachtig wandelweer, door de bewolking niet te warm en de hele dag droog (ondanks dreigend gerommel in de lucht in de namiddag). Wel was het aan het begin van de wandeling, in de morgen, een beetje benauwd / drukkend, maar dat duurde niet erg lang.
