Datum: 20200814
Tijd: 10:40 – 18:05
Afstand: 21,8 km
Overnachting: Hotel Niederée, Bad Breisig
Wandeling
Vandaag hebben we weer eens een gast auteur, Lise verzorgt de blog van vandaag, inclusief songtekst keuze.
Om half 8 vertrekken… Ik hoopte eerst nog even dat pap een grapje maakte maar helaas. Vroeg uit de veren dus maar en dan de weg op. De reis hierheen ging erg voorspoedig en we waren zelfs bijna zo vroeg op onze bestemming dat we de trein van een uur eerder hadden kunnen pakken. Maar aangezien we eerst nog wel iets wilden drinken voor we aan het avontuur van vandaag begonnen, was het niet erg dat we die trein net gemist hadden.
We gingen dus opzoek naar een plek waar we koffie en fris konden krijgen en het liefst ook nog iets kleins te eten. Nou en op zoek was wat we moesten. Eerst kwamen we bij een hotel met restaurant, maar dat was nur für Hotel Gäste. Ze wezen ons echter wel op een plek 300 meter verderop dus daar gingen we vol goede moed op af. Eenmaal daar bleek het nog dicht te zijn. Niet getreurd er tegenover hadden we een parasol gespot en daar was een Konditorei, precies wat we zochten! Helaas, ook deze was dicht. Inmiddels begon de tijd die we nog hadden voor de trein zou vertrekken steeds korter te worden. Gelukkig vonden we toen toch een klein pleintje met daaraan een paar terrasjes die al open waren. Het was helaas te laat om nog iets te eten te bestellen maar we hebben nog lekker iets kunnen drinken voor we op pad gingen.
Vanaf het station waren er meteen gele bordjes die we konden volgen om bij het startpunt van de route te komen. We gingen dus lekker op pad en alles zat mee. We hadden nog even overwogen paraplu’s mee te nemen, maar het bleef droog, het was niet te warm, niet te koud en we konden lekker door wandelen. Vanaf het begin punt van de route veranderden onze gele markeringen in blauwe en verlieten we de bewoonde wereld om het bos in te gaan. In het bos zag het er heel vreemd mooi uit. Als je omhoog keek was alles groen maar op de grond leek het wel herfst en als je goed keek kon je de blaadjes ook zien vallen. Dat was niet het enige wat je kon zien als je goed keek, we hebben ook een eekhoorn gespot die door het bos vloog alsof het een grote speeltuin was. Echter was dat niet het enige dier dat we zagen, maar voor deze anderen hoefde je niet goed rond te kijken. Ze kwamen namelijk iedere keer in je zicht en daar werd je niet erg gelukkig van. Er waren een paar vliegen die maar om je hoofd bleven vliegen. Ik weet niet of het er een paar waren die ons steeds bleven volgen of dat er steeds nieuwe waren die het stokje van de vorige overnamen maar irritant waren ze.
Iets voorbij de helft van de route kwamen we bij een waterval waarnaast we omhoog moesten. Boven bleken er geulen te liggen waar het water van de waterval doorheen stroomde (een soort levada). Waarschijnlijk vonden we het beide zo leuk om het water te volgen en nog een watervalletje tegen te komen dat we te veel op het water en te weinig op de markeringen hebben gelet. Zodra we bij een grote splitsing kwamen waren onze blauwe bordjes namelijk nergens meer te bekennen. Gelukkig waren we niet ver van de route en hoefde we niet terug om weer op het juiste pad te komen. Hierna duurde het niet lang meer voor we eindelijk bij onze enige pauze plek op de route kwamen: Erpeler Ley. Hier konden we lekker op het terras gaan zitten en hebben we iets kunnen drinken en eten en uit kunnen rusten voor we aan het laatste uurtje van onze wandeling begonnen. Maar voor we dat konden doen moesten we uiteraard eerst even kijken bij het uitzichtpunt dat daar ligt. 
Het laatste stuk van de route hield nog een paar keer klimmen en vooral heel veel dalen in, om uiteindelijk te eindigen op het plein van Linz am Rhein. Hier eindigde de route onder een parasol en dat kwam goed uit want we hadden trek in een lekkere koude Paulaner.
Weer
Het was vandaag prima wandelweer. Ondanks dat er regen voorspeld was, hebben we het goed droog gehouden (10 druppels regen). Het was wel erg warm, maar de bewolking zorgde ervoor dat we niet echt in de zon hoefden te lopen (als we niet in het bos waren).
Songtekst van de dag
Pap zei dat alle nummers die gebruikt worden bij de blog of Duits of van Duitse bands moesten zijn, aangezien we door Duitsland lopen. Mijn Duitse muzikale kennis is niet bijzonder groot maar ik dacht wel meteen aan een van de weinige Duitse artiesten die ik wel ken. Toen moest ik alleen nog een nummer kiezen. Aangezien het erg lang geleden is dat ik naar deze zangeres luisterde koste het wat moeite om alle nummers voor de geest te halen om er een te vinden die past. Maar toen ik naar haar luisterde deed ik dat nog allemaal via YouTube en dus met videoclips. De videoclip is dan ook de reden dat ik voor dit nummer heb gekozen want ze loopt het merendeel van de video door een groot bos en dat is precies wat wij ook gedaan hebben. Kijk dus vooral ook even naar de clip van LaFee , Was ist das.
Nicht nur du
Auch ich steh neben mir
Ich schwimme
Warum zitter ich so
Dass der Boden vibriert
Ich spinne
Was – Was ist das
Was hier passiert
Was da einfach explodiert
Hab ich so noch nie erlebt
Was hier mit mir abgeht
Was – Was ist das
Ich heb ab
Kenn keine Grenzen mehr
Ich schwebe
Mein Kopf läuft planlos meinem Herzschlag hinterher
Ich lebe
Was – Was ist das
Was hier passiert
Was da einfach explodiert
Hab ich so noch nie erlebt
Was hier mit mir abgeht
Was – Was ist das
Was – Was ist das
Was in mir schreit
Und mir sagt ich bin bereit
Ich soll’s heute noch riskiern
Was ist los mit mir
Was ist das und wer bin ich
Ich erkenn mich selber nicht
Ich bin doch klein und fühl micht groß
Was ist nur mit mir los
Was – Was ist das
Was hier passiert
Was da einfach explodiert
Hab ich so noch nie erlebt
Was hier mit mir abgeht
Was – Was ist das
Was in mir schreit
Und mir sagt ich bin bereit
Ich soll’s heute noch riskiern
Was ist los mit mir
